Het is een feit, Boris Johnson is vanaf woensdag premier van Groot-Brittannië  en heeft dan de plaats van Theresa May ingenomen. Als je de bevolking van het Verenigd Koninkrijk peilt en je vraagt  dus naar hun mening over de Brexit, spant het er nog steeds om.  De “remainers” lijken een lichte voorsprong te hebben.

.

Het zou democratischer zijn geweest dat niet alleen leden van de Britse conservatieven naar hun mening zou zijn gevraagd over wie het VK zou moet leiden, maar dat het gehele Britse electoraat had kunnen stemmen. Dus nieuwe algemene parlementsverkiezingen en niet een interne partij-competitie tussen Jeremy Hunt en tegenstrever en huidig winnaar Johnson.

.

Johnson beloofde een Brexit desnoods zonder handelsakkoorden met de EU. Overspeelt Johnson zich hier niet mee?  De nieuwe bewindslieden die Johnson zal presenteren zullen wellicht een tipje van de sluier oplichten of Johnson zijn ramkoers met de EU aanhoudt of dat er toch een pragmatische oplossing uit de bus komt. Met zo’n klein verschil tussen de brexiteers en de remainers lijken in het Verenigd Koninkrijk diepe politieke wonden geslagen te worden. Ondernemers die gebaat zijn bij een lidmaatschap van de EU van wie voorheen velen op de conservatieven stemden zullen de conservatieven wel eens bij volgende verkiezingen de rug kunnen gaan toekeren en de stemmen zullen in dat geval zeker niet gaan naar Labour onder Jeremy Corbyn. De eerste vorm van een gekliefd politiek landschap. Een spliting in de conservatieve partij is zeer wel mogelijk, maar ook

een grotere steun voor de Britse pro-Europese liberalen ligt voor hand.

.

Maar is dit het enige dat als een virtuele bijl boven Groot-Brittannië hangt?

Nee.  De Schotten voelen zich veel meer Europeaan dan de Engelsen, en zijn helemaal niet blij dat het VK de EU wenst te verlaten. Als de Brexit doorgaat ligt een scheuring op de loer.  Een substantieel deel van de Schotten heeft hun buik al vol van het onderdeel zijn van het Verenigd Koninkrijk en willen las zelfstandig land binnen de Europese Unie verder.

.

Vergeet de Ieren en de Noord-Ieren niet. Johnson zal alles uit de kast moeten halen om een oplaaien van het conflict tussen Brits gezinde protestante Noord-Ierse Unionisten en kathiolieke Noord-Ieren die bij Ierland willen horen te voorkomen. Het recente nieuwe geweld in Noord-Ierland waarbij een journaliste om het leven kwam kan verder aanwakkeren. De temperamentvolle Noord-Ieren in beide kampen , eens de geest uit de fles Ierse whiskey, kunnen wel eens zeer gewelddadig kunnen worden en opnieuw naar de bommen grijoen zoals in de tijd van de IRA. Op dat moment kunnen de Goede Vrijdag Akkoorden die de vrede tussen de twee bevolkingsgroepen van Noord-Ierland bezegelden zo de vuilnisbak in. Een harde grens tussen Ierland en Noord-Ierland zou het alleen maar nog erger maken.

Minstens tot 31 oktober zal het vrachtverkeer ongemoeid de grenzen tussen het VK en de rest van de EU kunnen passeren. Met trots kunnen de dekzeilen van de Britse vrachtwagens vertellen dat ze transporteren over de gehele Europese Unie. Maar chaos ligt op de loer en het is maar zeer de vraag of Johnson deze dreigende chaos kan bezweren, sterker zelfs. De vraag is of hij de chaos niet groter maakt door grote en vaak holle bewoordingen te gebruiken die aan de juridische en realistische nuances voorbij gaan. De vraag van blijven of vertrekken trekt nu al reeds een wissel op gezinnen waarbinnen de meningen over Brexit verdeeld zijn.

.

Welke weg de Britten ook inslaan, dit verhaal, al wordt de Brexit een feit, is verre van over.

Onder een nieuw gesternte, na een eventueel nieuw referendum, met een nieuwe regering op termijn, na de gevoelde gevolgen kan, het zomaar zijn dat het VK opnieuw het lidmaatschap aanvraagt van de Europese Unie. Maar dan zullen de voorwaarden van een nieuw lidmaatschap krachtig uit onderhandeld worden waarbij Groot-Brittannië wel eens Klein-Brittannië kan worden en het VK geen aanspraak meer kan maken op uitzonderingsbehandelingen zoals de Britten deze nu kennen.

Wordt vervolgd