#De Dagdenkers

De Dagdenkers: Het gezamenlijke dagboek van Howick en Lilly


De Dagdenkers: Het gezamenlijke dagboek van Howick en Lily

door: Bernd Timmerman

Schijn bedriegt en dat weten velen. Ons kabinet bestaat niet uit lafhartige
lieden die de PVV en FvD op rechts proberen in te halen door schijnpolitiek. In
deze democratie gaat het nog steeds om standvastigheid en daadkracht. De
ministers en staatsecretarissen beschermen ons volk tegen het wegkapen van banen
door de jeugd die de toekomst heeft maar ander bloed. De bodem van het weghalen
van potentiele terroristen of schatkistgraaiers is nog lang niet bereikt. Het
leven kan zo eenvoudig zijn als een staatssecretaris maar wil.

Fatsoen is al jaren overgewaardeerd. Straks zitten twee kinderen gewoon-weg in
het vliegtuig met wat souvenirs uit Nederland en zijn er weer zetels
veiliggesteld voor partijen, sorry, is ons land een stuk veiliger en beter dan
nu. Schrijf daar maar eens een cartoonwedstrijd voor uit.

Ik moest denken aan een Vrij Nederland met Jan Eter en Piet Grijs. De Henk en
Ingrid van het sarcasme met altijd weer een kern van waarheid. In verdomd mooie
tijden dat het nog niet bon ton was om ieder dorpsidioot op een zetel in Den
Haag met Adolf te vergelijken, H., wel te verstaan.

Hugo Brandt Corstius kreeg van een Christelijke gluiperd de P.C. Hooftprijs niet,
omdat hij der Onno Ruding met Adolf Eichmann had vergeleken. Ook zo’n technisch
uitvoerder. Gelukkig kwam Ruud om Elco publiekelijk in zijn aars te nemen.

Soms zie je inderdaad glimmende laarzen en een foute pet met daarin een
hedendaagse bureaucraat in het – al genoemde – technische uitvoerders-jasje,
zwart of bruin. Vervlogen tijden waar ethiek geen kans had. Ook een periode waar
regels nog gewoon regels waren, en een bevel een bevel.

Dat brengt ons bij een andere ‘’econoom’’, niet der Rudi, maar der kleine Mark
Harbers, de gesjeesde economie student die gelukkig nog wel tot twee kan tellen
om vliegtuigstoelen te reserveren op weg naar Verweggistan. De kans is klein dat
Mark een geweten heeft, het kan, maar er zijn nog geen bewijzen. Misschien kan
een DNA-proef helpen om een dader te pakken in het kabinet. Laten we vast
meerdere bussen huren.

Het schijnt dat er een dagboek komt van Howick en Lili, dat zijn geen
tovenaarskinderen uit Harry Potter, maar meer pubers in een Hans en Grietje
verhaal met een suikerhuis in het Westen en toch een boze Duitse Herder, wij
bedoelen Wolf. Ze redden het niet.
Kut-sprookje maar wel levensecht.

Vanaf haar dertiende hield Anne Frank een dagboek bij, dat ineens stopte door het
oppakken en inpakken op een achterkamer. Het dagboek van Howick en Lili bestaat
mooi genoeg al 10 jaar omdat ze sinds hun derde al in angst leven op een kamer
ergens. Die stress en wat er nog komen gaat zal ongetwijfeld een rol gaan spelen
bij deze twee pubers. Het is te hopen dat zij naast een kamer, eten en een
school in Armenië ook buitengewoon goede psychologen en psychiaters hebben.

De internet-piraten aan de rechterflank, die luid toeterend inhalen, geven de
richting aan van de inlevings-koers. Deze is weer ineens gedaald tot een
dieptepunt.  Al zijn de aandeelhouders van VVD en CDA heel blij met het dividend
op messcherp-beleid.
Die hardrijders houden bordjes omhoog met ‘’het is de
schuld van de moeder’’’, ‘’het is veilig in Armenië’’, ‘’vol is vol’’, ‘’regels
zijn regels’’ en ‘’beleid is beleid’’. Anderen aan de kant denken ‘’dom lullen
blijft dom’’.

De biecht lost veel op, een standbeeld is beter. De discussie over het weghalen
van standbeelden is namelijk een nieuwe fase ingekomen.  De oude foute zeehelden
kunnen naar de schroot omdat er andere lieden zijn van volbloed Nederlandse orde
die nog steeds die geweldige VOC-mentaliteit hebben door 40 a 45 minuten na te
denken over het uitzetten van kinderen van 13 die hier al tien jaar zijn.

Het koor van mensen die vraagtekens zetten bij migratie, en ook identiteit willen
bewaren, maar wel een hart in hun donder hebben, zingt een toontje lager of is
het meer dat zij aan een storm met drang ten onder dreigen te gaan?

Het ligt niet voor de hand dat Mark Harbers een prijs krijgt voor barmhartigheid,
moed of durf. De val van twee kinderen in een web van bureaucratische
scherprechters is een voldongen feit. Of zijn er binnen het kabinet lieden die
overspel naar empathie als een liefdesdaad zien?

In een land waar twee miljard wordt gegeven aan rijke stinkerds om hier te
blijven is het vanzelfsprekend dat twee kinderen uit Armenië op moeten donderen.
Fraai dat Nederland de Armeense Genocide nooit heeft erkend.
Prinses
Leegheid en prins Onbenul zitten in Den Haag en schrijven een eigen dagboek over
hun strijd tegen migratie van kinderen. Regels zijn regels. In vliegtuigen is
het nooit te vol.

De Dagdenkers: Het gezamenlijke dagboek van Howick en
                        Lilly

De Nachtdenkers: Gekleed in je huid

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *