#De Dagdenkers

De Dagdenkers: Over fotograferende ramptoeristen bij ongevallen: ’s land wijs, ’s lands eerbetoon

door Peter-Vincent Schuld
Afgelopen zaterdag, snelweg A58 bij het Brabantse Bavel. Noodlot slaat
toe.
Bij een verkeersongeval valt een 48-jarige dode te betreuren, 2 mensen
raakten zwaargewond.
Een verschrikkelijk triest feit, maar helaas gebeurt het vaak.
Wat ook steeds vaker gebeurt is dat automobilisten al dan niet rijdend
zo’n tragedie aan het fotograferen en het filmen zijn.
Zo ook bij dit ongeval. De politie is woest en heeft tientallen
automobilisten
op de bon geslingerd die al rijdend aan het filmen en fotograferen
waren.
De politie is zo nog kwader op omstanders die hulpverleners en
ongevals-analisten in de weg liepen, doodleuk slachtoffers stonden te
fotograferen
en sporen vernietigden door overal maar zomaar doorheen te lopen op de
plaats van het ongeval.
Soms vraag ik me af of mensen hun verstand in hun eventueel aanwezig
okselhaar hebben zitten.
In de eerste plaats, en dat geldt voor iedereen, dus ook voor ons
journalisten;
Kom je ter plaatse en je kunt hulp verlenen, je kunt een verschil maken
tussen leven en dood, dan doe je dat. Die nieuwsfoto komt wel. Het
belang van een mensenleven of een dierenleven staat voorop.
Even recht op de man af. Ik ben fotojournalist van origine en ik ben
vaak genoeg ter plaatse geweest bij ernstige incidenten. Als ik onderweg
was naar zo’n plek des onheils, vroeg ik me voortdurend af “oh my
goodness, iemand is betrokken geraakt bij een tragedie, wellicht
overleden en nu zijn er op het moment dat ik dit besef, ergens mensen
die genieten, iets aan het drinken zijn, die hun normale leven aan het
leiden zijn en die binnen enige minuten tot uren zullen ze te horen
krijgen dat hun naaste
nooit meer thuis komt”, uit het leven gerukt, zomaar, ineens, zonder
afscheid.
Dat relativeert weer even je “zo belangrijke werk” om de mensen te
informeren over wat er zich heeft afgespeeld.
Maar mensen die zomaar vanuit hun auto aan het filmen zijn of met hun
neus er bovenop staan en hulpverleners in de weg lopen, hebben dat
verstand niet blijkbaar.
Ben er toch nog even verder over gaan nadenken.
De mens is nieuwsgierig van aard en dus lijkt het normale denken even
gestaakt te worden als er zich plots een incident voordoet.
Opeens lijkt al het normbesef aangaande privacy, respect voor de
slachtoffers, het niet hinderen van hulpverleners en het niet in gevaar
brengen van het overige verkeer volledig weg.
Wat mij bij dit soort situaties nog het meeste stoort is dat omstanders
staan te kijken en te filmen maar geen poot uitsteken.
In Nederland is het sociaal niet geaccepteerd om slachtoffers in beeld
te brengen, ook niet in de media.
Bij onze oosterburen is het weer normaal dat het bergen en het
transporteren van een overledene bij een incident (weliswaar
onherkenbaar) in beeld wordt gebracht.
In Roemenië, Rusland, Oekraïne en Kazachstan is het weer heel normaal
dat een overledenen bij een ongeval of een ander incident in beeld wordt
gebracht en dat het te zien is op het journaal.Ook de beelden van
bodycams van hulpverleners worden openbaar gemaakt met alle aanzichten
van dien.
Men gaat daar anders om met leven en dood. Niet dat men minder
verdrietig is over het verlies van een naaste, integendeel.
Maar daar staat wel wat anders tegenover. Betreffende alle ettelijke
filmpjes die ik de afgelopen dagen heb zitten bekijken op Youtube, voor
dat ik dit ging schrijven, viel mij één ding op;
Vrijwel alle omstanders, hoe klunzig soms ook, deden wel alles om
iemand uit een voertuig te halen die bekneld zat. Hielpen de
hulpverleners om mensen te redden.
Gaven hun eigen kleren om iemand warm te houden, staken dus wel een
poot uit.
Geen onverschilligheid.
Geen woorden maar daden.
Samen mensen redden.
Samen de voorraden halen uit een brandend winkelpand.
Samen dekens halen en over slachtoffers leggen.
Vele, vaak te veel handen die iets probeerden te doen voor hun naaste.
Oké, dan is er dat beeld van de slachtoffers, maar omstanders staken op
zijn minst hun handen uit hun mouwen.
Terug naar Nederland en België waar we iets anders omgaan met het
visuele aspect rond
incidenten.
Als je bij een ongeval komt of een ander incident, probeer dan te
helpen.
Als je niet professioneel of niet als (burger)hulpverlener op een
ongevalsplaats hoeft te zijn, maak dan ruimte en plaats voor de
hulpdiensten.
Als je niks te zoeken hebt bij een ongeval, rij of loop door en zorg
dat er niet meer ongevallen gebeuren.

De Dagdenkers: Over fotograferende ramptoeristen bij
                        ongevallen: ’s land wijs, ’s lands eerbetoon

Vergeten Europees verdrag: Recht op consulaire bijstand

De Dagdenkers: Over fotograferende ramptoeristen bij
                        ongevallen: ’s land wijs, ’s lands eerbetoon

Voor honden brengen scherven geen geluk

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *