#De Dagdenkers

De Dagdenkers: Woedende Molukkers en Genen

De Dagdenkers. De dagelijkse column op Facts Found
Woedende Molukkers en Genen
door Bernd Timmerman
Er is geen Punt gemaakt. Destijds niet en nu niet. Bij een deel van de Molukse
gemeenschap is er woede en teleurstelling. Na de uitspraak van de rechtbank dat
het geweld tegen de treinkapers niet onrechtmatig was.
Er wordt in de media volop gesproken over de ‘nabestaanden’. Het betreft hier
dan de familie van twee kapers die zijn doodgeschoten. Journalisten die woede
voeden.
Boete en schuld, bestaan er genetische defecten waardoor de werkelijkheid
getransformeerd is in alternatieve sympathieën?
De uitspraak van gisteren over genetische manipulatie van gewassen is een zege
voor consumenten, boeren en het milieu. Alle gewassen waarvan slimme lieden het
DNA willen veranderen moeten voldoen aan de strenge regels die nu gelden voor
genetische modificatie. Omdat er risico’s mogelijk zijn geldt het
voorzorgprincipe.
Leven we misschien in een periode van genetische herschepping op basis van
modificaties van het verleden?
Is ons voorzorgsprincipe uitgeschakeld op basis van etnische gronden waardoor
principes alleen gelden voor mensen die zich slachtoffer noemen?
De Molukkers in de jaren 70 van de vorige eeuw waren woedend en teleurgesteld.
Er was en is geen reflectie op het eigen handelen,  op goed versus fout en op
mogelijkheden in relatie tot onmogelijkheid.
Weten Nederlanders van nu nog wel de geschiedenisboeken van toen?
Veel Molukkers vochten in de KNIL, het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger,
dat tegen de onafhankelijkheid van Indonesië vocht. Na het verlies van
Nederlands Indië kwamen veel Molukkers naar Nederland.
Er was geen sprake van integratie, zowel de Nederlandse overheid als de
Molukkers zélf gingen uit van een tijdelijk verblijf. Daar ging het mis, bij het
niet integreren en door het vasthouden aan onmogelijke wensen van een vrije
republiek.
De angst-tradities, het politieke ideaal van Molukse onafhankelijkheid ze
bleken een kruitvat te zijn bij vooral de tweede generatie Molukkers.
Op de plekken waar zij, buiten de samenleving verbleven,  ontstond een
hiërarchie, gebaseerd op ervaringen binnen de barakken van het KNIL.
De onafhankelijke republiek werd een droom van hoop en er kwam herinvoering van
oude tradities waarbij gesproken kan worden van een vorm van fundamentalisme.
Nederland deed waarschijnlijk te weinig voor de integratie van de Molukkers en
was machteloos in een gekoloniseerde koude oorlog wereld om de gedachte van een
vrije republiek te steunen. Echter de radicalisering met vijandbeelden en het
vasthouden aan eigen tradities was al geboren en uitgegroeid tot een mogelijk
explosief.
In 1970
werd de Indonesische ambassade binnengevallen door 33 zwaarbewapende  jonge
Molukkers, één agent die wacht liep vond de dood. Ze gaven zich snel over en de
straffen waren licht, van vier maanden en drie jaar.
Zo ontstond het idee dat acties zin hadden om publiciteit en steun te genereren
met een geringe kans op harde straffen.
In 1975
vielen drie doden bij een treinkaping in Wijster, en in 1977 werd wederom een
trein gekaapt bij de Punt en een school met honderden kinderen en leerkrachten.
De geest van terrorisme was uit de fles. Nu greep de Nederlandse overheid, na
falende onderhandelingen en een lange tijd, daadkrachtig in.
Na ruim 30 jaar zijn in een veranderende samenleving, waar historische kennis
minimaal is en identiteit een smerig woord, de kaarten opnieuw geschud. In dit
land doet kleur er gewoon wel toe.
De witte marinier moet fout zijn met instructies van een nog foutere blanke
overheid. Wie bruin,  zwart of geel is heeft bij overdracht van genen een
vrijbrief voor alle wandaden en heet slachtoffer voor de eeuwigheid. Historische
modificatie of culturele manipulatie.
Geen herbezinning op terroristische acties, maar haast een nieuw stempel van
vrijheidsstrijders die het gevecht aangingen met de Hollandse kolonisten.
De mensen in treinen, de kinderen en leerkrachten in de school zijn als
slachtoffers vergeten. De vlag hangt nog net niet uit, die van de RMS en er
lopen nog geen Molukkers te schreeuwen op pleinen.
De commando’s die een einde maakten aan de  misdaden van de laffe Molukse
kapers zijn voor velen helden,  maar er is een kentering.  De omgekeerde
werkelijkheid is bizar.
Jonge geradicaliseerde Molukkers lijken gerehabiliteerd te worden naar
‘vrijheidsstrijders’ in plaats van het terrorist zijn tot in de lengte van de
geschiedenis.
De genetische hermodificatie in Nederland en het Westen is in volle gang.
De tijd nemen voor mensen die anderen de vrije tijd hebben ontnomen.  Ons niet
inleven in de gegijzelden maar in de psyche van de gijzelnemer.
Kunnen we een Nationaal Monument oprichten voor alle slachtoffers die kapers
heten waar ter wereld ook?
Omdat zij genetisch handelen in een cultuur bepaalde omgeving tegen de witte
eeuwenoude agressor.
Een jaarlijkse schuld-erkenning van alle staten en alvast een inkomen voor
ieder die gaat vallen in de strijd met het recht om onschuldige burgers op te
blazen of gewoon dood te schieten.
Met het excuus op TV.
Genoegdoening, u was en bent fout.
Straatnamen en pleinen met standbeelden ter ere van voorheen terroristen die nu
gevallen heiligen zijn in een post moderne neo koloniale wereld waar sprake is
van een dystopische werkelijkheid van omkering.
Er werd een trein gekaapt, er was een bezetting van een lagere school. Mensen
op weg naar en kinderen lerend veilig.
Kunnen we compassie opbrengen voor slachtoffers en terroristen gewoon blijven
bestrijden?
Kunnen nabestaanden van misdadigers de moed opbrengen om compassie te hebben
met werkelijke slachtoffers en hun misplaatste woede omzetten in zwijgzaamheid?
De overheid greep in om burgers te beschermen. Mariniers deden hun werk. De
gijzelnemers zijn uitgeschakeld, mensen bevrijd. Het zijn en waren terroristen.
Punt Uit.
De Dagdenkers: Woedende Molukkers en Genen

De Dagdenkers: De Griekse tragedie van de

De Dagdenkers: Woedende Molukkers en Genen

De Dagdenkers: Over hoe je het leven

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *