#Opiniepagina

Over golven, het vernaggelen van kiezers en iets onzinnigs over het klimaat


Over golven, het vernaggelen van kiezers en iets onzinnigs over het
klimaat

door Peter-Vincent Schuld
Jaaroverzichten, op TV en in je hoofd. Ik weet
nog goed dat ik bijna een jaar geleden,om 12 uur, niet de woorden “gelukkig
nieuwjaar” kon uitspreken en niet verder kwam dan “een beheersbaar
nieuwjaar”.
 
Het was geen woord teveel en geen woord te
weinig. Zowel privé als professioneel.
.
Soms lijkt het dat een zekere vorm van cynisme
een onlosmakelijk onderdeel wordt van je denken en zijn.
.
Dat is op zich ook niet zo gek als je de
toestand in de wereld bekijkt. Persoonlijk en ik spreek voor mijzelf,

helpt het altijd om even naar zee te gaan. Even
kijken, even zitten, even het kabbelend of het wassend water op je in laten
werken.
.
Bij verkiezingen spreken we soms over politieke
aardverschuivingen wanneer het bestuurlijk landschap electoraal opgeschud
wordt en er wisselingen van de wacht zouden moeten plaatsvinden.
.
Maar terwijl de burger duidelijk aangeeft een
andere koers te willen varen op die grote maatschappelijke zee

worden sommige partijen uitgesloten, politici
worden gedemoniseerd en zij die hun stem hebben gegeven
weer niet worden gehoord.
 
Niet dat die betrokken partijen altijd het
perfecte antwoord hebben op lopende vraagstukken.

Ik heb ook niet overal een sluitende oplossing
voor en ik heb de waarheid zeker niet in pacht. Maar ik heb wel een mening.
Ik heb een visie op hoe de samenleving er zou
moeten uitzien, mondiaal, Europees, maar ook in België en in Nederland.

De landen waar ik lang heb gewoond.
 
Of ik Nederlander ben? Of ik Belg of Vlaming
ben? Nee ik ben een Europeaan die zich even zo gemakkelijk beweegt in de
straten van Riga, Madrid, Brussel, een kaartje stuurt vanuit Lissabon en
liefs stuurt uit Londen. Maar ook even zo gemakkelijk kwartier maakt in
Odessa, Nairobi, Cotonou, New York, Montreal, Almaty, Kaapstad of
Novosibirsk.
 
Ik ging verder naar het zuiden van Europa om
daar te genieten van een beter klimaat. Eerste stap? Integreren.
Dus niet in het Engels beginnen of in het Frans.
Nee in het Spaans. Zoals wij in Nederland en België verlangen van mensen die
hier komen wonen dat ze de moeite doen om de taal te spreken.
 
Niks irritanter dan Britten, Nederlanders,
Zwitsers en Duitsers tegen te komen die het vertikken om de lokale taal te
spreken en te verstaan. Soms verdienen de betrokken buitenlanders dan een
trap onder hun hol. Even een vloedgolfje om ze weer even op hun plaats te
zetten met hun arrogant gedrag.
 
Ik zat eens wat te eten in een restaurantje in
Javea. Achter mij hoorde ik een Duits koppel morren over de bediening.
De bediening sprak geen Duits. Dus…. Ik draaide
mij op en meldde het Duitse koppel in vloeiend Duits dat deze Germaanse taal
sinds medio 1945 van de vorige eeuw geen wereldtaal meer was. Discussie
gesloten. Verder genieten van het klimaat dat

op schijnt te warmen.
 
Nu ben ik op aardig wat VN klimaatconferenties
geweest. Al sinds het eind van vorige eeuw in het Duitse Bonn.
Ik liet mij eens vallen in de wereld van de VN
conferenties. Naast de afgevaardigden van de deelnemende landen waren het
vooral zich positionerende NGO’s met een zekere politieke ideologie die de
druk op de politici aan het uitvoeren waren.
 
Ik kon mij niet aan de indruk onttrekken dat er
sprake was van een lobby. Waar het bedrijfsleven geviseerd wordt als zij
achter de schermen een lobby uitvoeren ten faveure van hun branche, zo doen
de milieuorganisaties niets anders, maar gewoon open en bloot omwille van
hun NGO-status. Praten over opwarming van de aarde met mensen van over de
hele wereld, overal ondergebracht in hotels, de restaurants bezettende, wat
heel normaal is, want praten kost energie en dan moet er gegeten worden.
Maar de avonden in de wintertijd in Bonn waren koud en vroegen om wat
opwarmend vertier.
 
Nou ik kan u verzekeren dat er na de verhitte
discussies de deelnemers aan de VN-klimaatconferentie het nog veel heter
kregen. Voor de gein belde ik uit interesse een paar escortbureaus om te
kijken of er wat beschikbaar was tijdens de klimaatconferenties. Aan hitte
geen gebrek, aan dames wel want die waren allemaal geboekt.
 
Tja, niet alleen de aarde moest opgewarmd
worden. Ik zie het al voor me. Komt zo’n dame van vertier op hoge hakken je
hotelkamer binnen waar dan zo’n type zijn gang gaat met zijn geitenwollen
sokken nog aan.
 
Ja, het klimaat, de klimaatgekte, de
klimaatdogma’s. Ook in het nieuwe jaar zullen we het er vaak over gaan
hebben, nu er een tsunami aan belastingen over de bevolking wordt uitgestort
om alle klimaatdoelstellingen te kunnen financieren.
 
Voor oorlogen voeren onder elkaar werd er de
afgelopen eeuw geleend bij banken. Schulden die honderd jaar later in een
vorm van het laatste golfje werden afbetaald. Als er daadwerkelijk een
klimaatprobleem is, zouden we de generaties na ons dan ook niet eens
proactief opzadelen met een af te betalen staatsschuld die ter hunner
faveure wordt gemaakt?
Het is maar een idee.
 
Ik ga weer naar de zee, ik kijk naar de zee en
zie de golven. Ik laat het uit mijn hoofd om het water op te gaan in een
geel hesje. Ik zou maar eens met een gummiknuppel in elkaar gerost worden de
de politie in plaats van gered te worden omdat ik juist zo’n opvallend geel
hesje draag.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

Over golven, het vernaggelen van kiezers en iets
                        onzinnigs over het klimaat

Je dierbaren missen: Het gevoel van Kerst-gemis

Over golven, het vernaggelen van kiezers en iets
                        onzinnigs over het klimaat

De Dagdenkers: Terreur, terreur en nog eens

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *