Nederlands 
Toen 9/11 nog niet gebeurd was en de dag van vandaag
Toen 9/11 nog niet was aangebroken en de dag van vandaag
Door Peter-Vincent Schuld
In Brussel en Londen had ik regelmatige ontmoetingen met keiharde cynici
afkomstig uit de wereld van inlichtingen- en veiligheidsdiensten.
afkomstig uit de wereld van inlichtingen- en veiligheidsdiensten.
We spreken over de jaren negentig en prille begin van deze eeuw voordat de
aanslagen van 9/11 plaatsvonden.
aanslagen van 9/11 plaatsvonden.
De teneur was helder en duidelijk. De wereld van toen en nu kent één voornaamste
vijand, een draak met vele koppen en gedaantes, koppen die het vuur spuwen naar
elkaar en naar anderen. Luisterend naar de overkoepelende naam “islam”.
In die tijd werd de wereld weer opgeschrikt door aanslag op het Amerikaanse
marineschip de USS Cole, de aanslagen op de Amerikaanse ambassades in het
Keniaanse Nairobi en het Tanzaniaanse Dar es Salaam, maar ook van de invallen
van de politie in Brussel
marineschip de USS Cole, de aanslagen op de Amerikaanse ambassades in het
Keniaanse Nairobi en het Tanzaniaanse Dar es Salaam, maar ook van de invallen
van de politie in Brussel
waar terroristen van de Algerijnse salafistische GIA zich tijden lang
ongestoord konden ophouden.
ongestoord konden ophouden.
van salafistische Algerijnse GIA-terroristen op 5 maart 1998 in Brussel
Elsene. foto © Peter-Vincent Schuld
We analyseerden en we kwamen tot de conclusie dat de wereld nog niks gezien
had en dat de straten rood zouden kleuren van het door islamitisch
terrorisme veroorzaakt bloed en de te verwachten massale influx van
islamitische immigranten.
Ik had gehoopt dat mijn en onze conclusies te cynisch zouden zijn geweest. Maar
niets is minder waar.
niets is minder waar.
Het is inmiddels mei 2000 geworden. Plaats van handeling is een terrasje in
Ponta Delgada op de Azoren. Ik zit in de avond met mijn toenmalige vriendin, een
Luxemburgse journaliste na te praten over de informele raad van de Europese
ministers van Buitenlandse Zaken die aldaar had plaatsgevonden. De zogeheten
Gymnich-bijeenkomst waar we beiden verslag ter plaatse van hadden gedaan.
Ponta Delgada op de Azoren. Ik zit in de avond met mijn toenmalige vriendin, een
Luxemburgse journaliste na te praten over de informele raad van de Europese
ministers van Buitenlandse Zaken die aldaar had plaatsgevonden. De zogeheten
Gymnich-bijeenkomst waar we beiden verslag ter plaatse van hadden gedaan.
Het gesprek krijgt een scherpere wending. Mijn vriendin, een goedhartige vrouw,
kan mijn scherpe uitval naar de islam en mijn analyse over aanwezig en
uitbreidend islamitisch terrorisme niet goed begrijpen en niet echt waarderen.
We besloten dat we het niet met elkaar eens waren. Punt! Toch kon ons diep
meningsverschil de avond verder niet verpesten.
kan mijn scherpe uitval naar de islam en mijn analyse over aanwezig en
uitbreidend islamitisch terrorisme niet goed begrijpen en niet echt waarderen.
We besloten dat we het niet met elkaar eens waren. Punt! Toch kon ons diep
meningsverschil de avond verder niet verpesten.
In de middag van 11 september 2001, ik reed toevallig vanuit Antwerpen naar
mijn ouders. Tilburg binnen rijdende hoorde ik het bericht over de aanslagen.
Slechts enkele minuten daarna reed ik de oprit op van mijn ouderlijke woonst.
Spoedde mij naar binnen en zette de TV op. Het eerste wat ik tegen mijn vader
zei “dit is het werk van Al Qaeda”. Voor een reeks van aanslagen van deze
omvang heb ik gewaarschuwd en iedereen verklaarde mij voor gek of voor een
rechts-extremist.
mijn ouders. Tilburg binnen rijdende hoorde ik het bericht over de aanslagen.
Slechts enkele minuten daarna reed ik de oprit op van mijn ouderlijke woonst.
Spoedde mij naar binnen en zette de TV op. Het eerste wat ik tegen mijn vader
zei “dit is het werk van Al Qaeda”. Voor een reeks van aanslagen van deze
omvang heb ik gewaarschuwd en iedereen verklaarde mij voor gek of voor een
rechts-extremist.
Niet veel later had ik mijn, inmiddels ex-vriendin, aan de telefoon. Haar
verbouwereerde stem refereerde aan het gesprek dat we hadden gehad daar op de
Azoren. Ze had aan ons gesprek teruggedacht en nooit kunnen bevroeden dat het
waar zou worden.
verbouwereerde stem refereerde aan het gesprek dat we hadden gehad daar op de
Azoren. Ze had aan ons gesprek teruggedacht en nooit kunnen bevroeden dat het
waar zou worden.
Nu 17 jaar later is de politiek alles behalve wakker geworden. Gisteren nog; 7
mensen neergestoken door een Afghaanse terrorist in Parijs.
mensen neergestoken door een Afghaanse terrorist in Parijs.
Een Nederlandse regering die een verboden jihadistische terreurgroep
ondersteunde in Syrië.
ondersteunde in Syrië.
Bruto netto is er weinig tot niets geleerd en behandelen we de (militante)
islam nog steeds met fluwelen handschoentjes.
islam nog steeds met fluwelen handschoentjes.
Begrijpen we nog steeds niets van hoe de islamitische wereld in al haar
diversiteit denkt en opereert.
diversiteit denkt en opereert.
Het is wachten op de volgende aanslag, een volgende steekpartij, het volgende
bloedvergieten.
bloedvergieten.
Dat deze ergens ter wereld gaat komen is eerder een kwestie van dagen of zelfs
uren dan van weken.
uren dan van weken.
De enige manier om deze ellende een halt toe te roepen is door bikkelhard in te
grijpen op elk front en niet met waterpistooltjes en stinkbommen.
grijpen op elk front en niet met waterpistooltjes en stinkbommen.
Geen toenadering, geen gesprekken, geen concessies.
De vrije mens is reeds al lang de oorlog verklaard uit naam van Allah.
Handel naar wijsheid en stop deze waanzin voor dat het echt te laat is.
