door Peter-Vincent Schuld

Het is hoogtijd dat Europa een generatie van uitvoerende politici krijgt die in alle realiteit de Europese Unie in functie van de burger terug naar de harten van diezelfde burger loodst en daarmee de welvaart en de stabiliteit in een veilige haven kan laten aanmeren. Zeker in woelige tijden zoals nu.

De huidige generatie politici lijkt hier niet toe in staat. Laten we eerst een naar de feiten kijken.

De Europese Unie ligt aanhoudend onder vuur en verliest draagvlak bij delen van de bevolking. Hoe anders wat dat toen er ooit na de Tweede Wereldoorlog werd aangevangen met de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS)? Europa moest weer worden opgebouwd. Alles lag letterlijk en figuurlijk in puin.

Frankrijk is altijd al het land geweest waaruit vooraanstaande denkers voortkwamen. Mensen die nadachten over hoe een veilige en vrije samenleving eruit kon zien met respect voor het individu. Twee oorlogen waarin Frankrijk het met de Duitsers te stellen kreeg. Twee wereldoorlogen waarbij ontelbare slachtoffers gevallen zijn. De laatste oorlog op basis van een verwerpelijke haatideologie, het nazisme, dat het Duitse volk opzweepte en in een politieke trance bracht. Een droom waaruit ze ruw werden ontwaakt toen Nazi-Duitsland in de eerste week van mei 1945 achtereenvolgens zich overgaven aan de geallieerde westelijke troepen en ook nederlaag onderging aan het oostfront.

Oorlog of niet, Duitsland was, is en blijft wel een buurland. Oorlog blijven voeren ten koste van wat? Het duivelsregime was verslagen, de voornaamste verdachten gingen naar de oorlogstribunalen. Er moest een nieuw tijdperk aanbreken. een tijdperk van verzoening. Een volstrekt billijke reden om tot samenwerking te komen.

De van oorsprong Luxemburgse Franse politicus Robert Schuman en de Franse ondernemer, diplomaat en bestuurder Jean Monnet vonden elkaar, vonden de steun in de eigen Franse regering, vonden steun in Duitsland onder kanselier Adenauer, en vonden steun in Italië, Nederland België en Luxemburg.

Zo werd de basis gelegd voor verzoening en zo werden de eerste bouwstenen gelegd voor de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, de EGKS.

Economische welvaart zorgt voor stabiliteit en dus vrede, vrijheid  en veiligheid voor de burgers van de landen.. Dat is in het kort gezegd de insteek geweest van Robert Schuman en Jean Monnet. Twee mensen aan wie de generatie van vandaag veel te danken heeft, maar slechts weinigen kennen hun namen en hun daden.

Europa ontwikkelde zich tot wat nu de Europese Unie is. Maar wat missen we nu in Europa? Niet de “sterke leider” zoals de Duitsers die dachten te hebben in Hitler. Een verwerpelijk samenleving die gebaseerd op haat is er één om ver afstand van te nemen.

We missen realistische intellectuelen die zich dag en nacht zorgen maken om het belang, de vrijheid, de veiligheid en de welvaart van de burger. We missen mensen die weten de burgers met zoveel positieve energie te inspireren waarbij empathie en daadkracht hand in hand gaan. De 42-jarige Franse president Macron heeft de intellectuele bagage wel maar is helaas te vaak in aanvaring gekomen met zijn eigen landgenoten en ook de niet Europees gezinde aanpak van de Corona-crisis in Frankrijk roept vragen op. Zeer ernstige vragen.

Zijn spel rond de benoeming van de nieuwe voorzitter van de huidige Europese commissie was een spelletje politiek van het bedenkelijke soort. Nadat er geen overeenstemming kon worden bereikt schoof Emanuel Macron de Duitse Ursula von der Leyen als alternatief compromis naar voren. Zij werd de nieuwe voorzitter van de Europese Commissie.

Maar Macron, (42 jaar)
hoe intelligent de man ook is, mist nog de maturiteit om de burgers van
Europa in stabiliteit, welvaart, veiligheid en vrijheid naar de toekomst
te leiden. Macron mist het inzicht dat elke overheid ten dienste moet
staan van de burger en niet andersom. Hier zie je toch een beetje de
restanten van het socialistisch nest waarin Macron zijn politieke wieg
vond.

Ursula Von der Leyen werd een
excuus-commissaris die politiek reeds was aangeschoten nog voor dat het
Europees Parlement groen licht had gegeven voor de benoeming.

Eindelijk een vrouw aan het roer. Enorm positief. Maar de liberale Deense Margarethe Verstager heeft meer politieke persoonlijkheid dan Von der Leyen. Verstager werd uiteindelijk, na Frans Timmermans de tweede uitvoerend vicevoorzitter van de Europese Commissie en waakt met haar portefeuille “concurrentie” over de eerlijke concurrentiepositie van bedrijven hetgeen positief is voor de portemonnee van de burger.

Natuurlijk was het politiek beter en verstandiger geweest als de “Vrouwenpower-tandem” Von der Leyen en Verstager de boegbeelden waren geweest van de Europese Commissie.

Een duo met bestuurlijke kracht, de intelligentie  en de vrouwelijke capaciteiten en charmes van Von der Leyen en Verstager samen.
Beiden zijn oprecht begaan met de burgers van de Europese Unie en zij hadden nu net dat team kunnen vormen dat de Europese burgers weer zou kunnen doen laten geloven in de versie van 2020 van de daadwerkelijke goede bedoelingen van Robert Schuman en Jean Monnet.

Monnet en Schuman, zij die de fundamenten voor het Europa van vandaag legden en zorgden dat de onderlinge fricties tussen de landen en de onvrede onder de burgers tot een minimum beperkt bleven. Grote delen van het korps van Europese uitvoerende en parlementaire politici moeten een hoek gaan zoeken waarin ze zich diep moet gaan schamen. Europa is geen proeflokaal voor politieke experimenten. Europa is geen speeltuin. In Europa moet je geen twister spelen. Europa moet blijven gaan over het belang van de burger op korte en lange termijn.

In
rap tempo jagen (regerende) politici van de lidstaten maar ook diverse
Brusselse bestuurders de bevolking zich tegen in het harnas. Ze zijn
zichzelf vaak niet eens bewust dat ze het doen. Dat is het erge van
alles.

Mensen die niets van de geschiedenis van de Europese Unie weten en niet bekend zijn met de substantiële hoeveelheid maatregelen, die de rechten van burgers annex consumenten beschermen, zouden zich eerst een wat moeten gaan verdiepen.

Op Facebook doet een “protest-plaatje” de ronde waarvan de maker onbekend is.

Het zegt: “De EU produceert niks”. Onzin op basis van het feit dat Europa een interne markt kent en productie van alle lidstaten afzonderlijk het Bruto Europees product is. Daarnaast produceert de EU wel degelijk in de vormen van consumenten beschermde maatregelen zoals het CE keurmerk op speelgoed, elektronica en nog veel meer.

Het zegt: “De EU verkoopt niks”. Geen enkel bestuursorgaan, geen gemeente, geen provincie, geen staat is een “winkel waarin verkocht wordt”. Dus een argument dat nergens op slaat. Geen enkele overheid is primair een commerciële instelling maar een entiteit van algemeen nut.

Het zegt: “De EU maakt geen cent winst”  Ik wist niet dat bestuursorganen als de lokale, provinciale en landelijke overheden er voor ware om winst te maken. Ze zijn er wel om de burger te dienen, geldt ook voor de Europese Unie en dat is de bedoeling ook naar de letter van de wet op grond van het Verdrag van Rome, het Verdrag van Maastricht en het Verdrag van Amsterdam.

Het zegt: “De EU is een regering zonder land.” Welke randdebiel dit heeft opgeschreven mag “Joost” weten. De EU is geen regering. De EU bestaat uit een aantal instituten, de Europese Commissie, het dagelijks bestuur, het Europees Parlement, de democratisch verkozen toezichthouder en de Europese Raad bestaande uit de staats- en regeringsleiders die het samen eens moeten worden, dus een college van nationale regeringen. Daarnaast hebben we een onafhankelijke Europese rechterlijke macht, zijnde het Europees Hof van Justitie. De bedenker van deze protest-meme kraait maar wat als een kip zonder kop.

Het zegt “De EU belast ons wel”. Er zijn geen directe Europese belastingen, dit is een flagrante leugen.

Het zegt “Het geeft geld uit aan zichzelf”. Het enige dat hier misschien in de verte kan kloppen is dat een overlegorgaan en de werking daarvan per saldo minder kost dan het voeren van bloedige oorlogen waarvoor nog steeds afbetaald moet worden. Een onzin-argument dus.

Het zegt “De EU Verbruikt de opbrengsten van onze arbeid”. Wat een leeghoofd heeft deze meme gemaakt. Brussel keert ook landbouwsubsidies uit aan onze boeren, ondersteunt werkgelegenheidsprojecten en financiert regionale ontwikkeling.

Het zegt “De EU is uiteindelijk een waardeloze parasiet”. Een meer stupide conclusie kan ik niet bedenken.

Ik neem u in deze even mee naar de Belgische gemeente Geel waar één van de vestigingen zit van het EU Joint Research Centre. Hier wordt wetenschappelijk onderzoek verricht voor alle lidstaten waar nieuwe meetmethoden en instrumentaria worden ontwikkeld. Waaronder referentiematerialen en waar harmonisatie en standaardisatie wordt ontwikkeld en bevorderd inclusief innovatie.

Doel? Voedselveiligheid, voedselfraude detectie, gezondheidszorg, nanotechnologie, nucleaire veiligheid en dreigingsdetectie. Is dit nutteloos? Is dit waardeloos in de tijd waarin we leven?

Is het niet goedkoper en beter als we dit als lidstaten samen doen?  Wil de imbeciel die bovenstaande “protest-meme” bedacht heeft weer terug naar de peuterspeelzaal gaan en Pattex als lippenstift gebruiken?

Het erge van alles is dat veel mensen geen kennis hebben van het bestaan van dit soort Europese instituten omdat veel van de collega-journalisten van ander media te dom, te lui en te achterlijk zijn om zich te verdiepen en tijd te besteden aan de feiten. Inflatiejournalistiek anno 2020.

Schoffel ik daarmee mijn “collega’s” van andere media onder het gras?
Ja, en ik doe het met plezier en met recht.

Dit tij moet gekeerd worden en snel want er is geen tijd te verliezen. Europa, en dat zijn u en ik als burgers, dreigt op de scherpe riffen en klippen te lopen als we het Europees schip niet acuut in betere vaarwateren loodsen.

Wat is de situatie nu? We hebben een Europese Commissie. Het dagelijks bestuur van de Europese Unie. Die maken wetsvoorstellen, immers zij hebben het recht van initiatief. Maar de Europese Commissie heeft in tegenstelling tot wat veel mensen geloven niet het recht om boven de hoofden van de lidstaten en de burgers wetten zonder meer af te kondigen. Dan komt het Europees Parlement aan bod. Die moet net zoals in de nationale parlementen bij meerderheid akkoord gaan met een wetsvoorstel. Dan is er een zogeheten officieel “standpunt van het parlement”. Daarna gaat het wetsvoorstel naar de raad van ministers (alle ministers van de lidstaten) die bevoegd zijn, ook wel de vakministers genoemd. Als beide organen akkoord zijn (de raad van ministers en het Europees parlement) dan treedt de wet in werking. Op grond van het Verdrag van Rome van 1957 heeft Europees recht voorrang op het nationaal recht.

Maar nu komt het. Hier zien we iets fout lopen. Nog voor dat een wet in werking is getreden, zoals de “Green Deal” van Europees Commissaris Timmermans gedraagt Timmermans zich al of het wetsvoorstel onomkeerbaar is en dat het in werking is getreden. Frans Timmermans heeft te een grote mond. Met intelligente en manipulatieve bewoordingen laat hij de burgers van de Europese Unie denken dat zijn wetsvoorstel gewoon kracht van wet heeft gekregen. Dat heeft het dus niet!  Er is op dit moment geen deal tussen het Europees Parlement en de Europese Raad van staats- en regeringsleiders die de Green Deal kracht van wet geeft.
De kracht tot het speechen van Frans Timmermans doen Mao, Fidel Castro, Ché Guevara, Lenin, Marx, Stalin, Joop den Uyl, Trotsky en Chavez spreekwoordelijk weer in blijdschap uit de dood herrijzen. Frans Timmermans is heel erg goed in het opportunisme. Hebben we gedurende deze crisis Frans Timmermans éénmaal in een grootse toesprak zijn diepe leedwezen horen betuigen met de nabestaanden van de slachtoffers van het Corona-virus of mensen die de economische dood hebben gewonden? Tienduizenden slachtoffers in Europa. Een diep en prominente blijk van medeleven heb ik althans niet meegekregen van mijnheer Timmermans. Frans…gemiste kans.

Hoezeer stond, de facto zat, mijnheer Timmermans in de hoedanigheid van Nederlands minister van Buitenlandse Zaken en dat in alle emotionaliteit de wereld  in de VN Veiligheidsraad toe te spreken op 21 juli 2014 na de ramp met het boven de Oekraïne neergeschoten toestel MH17.
298 doden. Natuurlijk 298 doden teveel. Maar in verhouding is het een minieme fractie van het aantal slachtoffers dat het Corona-virus heeft veroorzaakt.

En Timmermans? Timmermans houdt zich nu bezig met klimaatdrammerij, met open brieven naar kranten te sturen terwijl de wereld wel iets anders aan het hoofd heeft.

Timmermans heeft een krachtigere persoonlijkheid dan de voorzitter van de Europese Commissie, de Duitse politica Ursula van der Leyen.

Wat weten we van Ursula zonder hier te vervallen in de roddeljournalistiek. Ursuala is arts, moeder van 7 kinderen. Getrouwd, van adellijke komaf. Komt uit het politieke middenveld van de Duitse Christen-Democraten. Wordt door haar directe privé-omgeving omschreven als lief, moederlijk, betrokken, zorgzaam en een tikkeltje goedgelovig.

Ze
was Minister van Defensie in eigen land. Haar blazoen werd wat geschaad
omdat er op haar departement er een aantal zaken plaatsvonden die niet
door de beugel konden, maar waar zij wel “politiek  voor
verantwoordelijk” was. Haar persoonlijke integriteit staat niet te
discussie. Ursula is eerder een diplomaat dan een krachtig leider.

Adelstand verplicht zullen we maar zeggen. Haar beschaafde manier van doen staat in schril contrast met straatvechter, schreeuwer en retoricus Timmermans die ook wel het vak van diplomatie verstaat, maar alleen als het hem uitkomt. Voor de rest is het politiek gezien een drammer en hij overstemt ondanks dat “hij “slechts”  vicevoorzitter is zijn “bazin” Ursula von der Leyen.  Dat, dat is er nu net teveel aan.

Ja, Timmermans had graag op de stoel van Von der Leyen gezeten, maar kreeg daarvoor geen politieke steun uit een aantal andere lidstaten. Toen bleek dat meneer Timmermans de steun voor de prominentste positie niet kreeg, begon Timmermans de aandacht op te eisen op een zodanige manier dat hij in de schijnwerpers blijft staan.

Timmermans kent zijn plaats niet. Het denken van Timmermans vertoont echt structurele hiaten.

Ik citeer uit een interview dat Timmermans gaf aan het Nederlandse RTL uit 2019 . Timmermans: “Ik heb nooit een probleem met kritiek op de instituties”, “Laat de mensen maar op de instituties slaan”.  Daarmee zegt Timmermans impliciet “Laten mensen maar afgeven op alle grondslagen waarmee de Europese Unie is het begin als de EGKS is opgebouwd”.

Schelden en afgeven op het gegeven parlement of raad! Dat zijn de instituties, zij die de instituties bemensen zijn de mensen op wie kritiek gegeven mag en moet worden. Dus niet de instituties zelf. Timmermans begrijpt zelf zijn eigen Europa niet eens.

Nee, meneer Timmermans heeft een ideologie die hij kosten wat het kost wil opleggen aan de burgers en bedrijfsleven van Europa. Het belang van een samenhangend en stabiel Europa, een Europa met daadwerkelijk een innige band tussen bevolkingen van de lidstaten? Het komt op de tweede of derde plaats.

Ursula von der Leyen is wel gegrepen door het belang van die burger en dat zagen we aan het niet aflatende inspanningen gedurende deze Corona-crisis. Het speelde zich vooral achter de schermen af, buiten het zicht van de camera’s en zelf betrad ze het spreekgestoelte ook amper.

Ook een gemist kans. Ursula is geen harteloze Europeaan of politica. Ursula weet heel goed uit welk land ze komt en wat dit land ooit heeft aangericht in Europa. Ursuala is wars van totalitaire trekjes van de lidstaten en zeker gedurende de Corona-crisis. Zij was het die de lidstaten terecht wees als er maatregelen werden afgekondigd die haaks staan of haaks dreigden te staan op het Europees recht ten faveure van de burger.

Het MS Europese Unie stoomt verder op de woelige oceanen van crises en problemen die we moeten oplossen. Navigeren zal met intelligentie, daadkracht en overredingskracht dienen te gebeuren. Zeker in een tijdperk waarin de nationale regeringsleiders pronken met andermans veren, de facto de veren van Ursula von der Leyen.

Op een platonische manier houd ik van Ursula. Ik heb het met Ursula te doen. Ze moet het maar zien te stellen met het alfa-mannetje  Frans Timmermans. We hebben vrouwen nodig aan de top van internationale organisaties en geen alfa-mannetjes.

Ursula, kun jij de Europese boot loodsen, samen met Margathete? Dan durf ik er bij in te stappen.