Beschouwing: Europa, denk niet te troebel over Rusland en de roebel

Door Peter-Vincent Schuld

Russische legervoertuigen in Italië. Inval? Bezetting?

Nee, humanitaire hulp van artsen, deskundigen en ondersteunend personeel om het zwaar getroffen Italië te helpen. East meets west!

De Italianen kunnen elke vorm van hulp heel goed gebruiken.In tijden van nood ga je niet vragen of het slachtoffer het beste jongetje van de klas is geweest, maar begin je met reanimeren!

Het is één van de voorbeelden waarmee Rusland onomwonden laat zien dat het streeft naar betere verhoudingen met Europa en dat het tegelijkertijd de zwakte van de Europese “eenheid” benadrukt. Immers er kwamen geen colonnes met vrachtwagens vanuit de andere EU-lidstaten om acute hulp te verlenen. Iedere lidstaat denkt aan zichzelf.

Opnieuw spelen de Russen slim in op het gebrek aan verstand en beschaving onder de Europese politici maar zeker ook onder Europese staats- en regeringsleiders.

Feit 1: Het openbaar bestuur kent geen ballotage op grond van verstand.

Feit 2: Om verkozen te worden in het parlement of zitting te nemen in een regering hoef je geen ontwikkeld IQ te hebben.

Feit 3: Je hoeft ook geen geweten te hebben, kortom, in principe iedere lijpe randdebiel kan zich verkiesbaar stellen en stemmen halen.

Feit 4: Het gepalaver in menig parlement horende, hebben bijeenkomsten van volksvertegenwoordigers  veel weg van een nieuw
wansmakelijk optreden van de Josti Band (zie fragmenten online en zorg voor afdoende gehoorbescherming).

Feit 5: Een verzameling domme mensen die bij meerderheid een beslissing nemen resulteert in domheid bij de macht van het getal.

Feit 6: Emotionele jankbakken beslissingsbevoegdheid toekennen in heikele situaties met te voorziene langdurige consequenties is zo nog dommer.

Feit 7: Wat hebben we per saldo gezien inzake de Europese opstelling ten opzichte van Rusland? Inderdaad feit 1 tot en met 6.

Of u het nu wilt of niet geografisch behoort  Rusland voor een aanzienlijk deel tot het Europese continent. Rusland is een buurland van de Europese Unie. Ver voordat u geboren was en ver voordat onze grootouders geboren waren, was er al sprake van een intensief contact tussen het oosten en het westen van Europa.

Tsaar Peter de Grote verbleef van 1697 tot en met 1698 in de verenigde Republiek der Zeven Nederlanden. Hij leerde alles over de scheepsbouw in Zaandam en nam kennis, uitdrukkingen en gebruiken mee terug naar Rusland. 

Het woord “kombuis”, scheepskeuken voor wie de scheepvaartterminologie niet machtig is, is samen met andere talloze  andere woorden uit de scheepvaart van trossen, tot kapitein en matroos in de Russische taal ingeburgerd geworden.

Sterker, Tsaar Peter de Grote zorgde in Rusland van die tijd voor taalprogramma’s Nederlands en richtte zelfs een scheepvaart- en navigatieschool op. Nederland had Tsaar Peter de Grote geïnspireerd. Nederlandse werken van wetenschap uit die tijd werden vertaald in het Russisch. Europese kleding werd ook in Rusland geïntroduceerd en zelfs de brandspuit zoals we in die tijd in Nederland kenden werd in Rusland ingevoerd.

De Nederlandse Koning Willem II trouwde in 1816 met de Russische Groot Hertogin Anna Paulowna. De voormalige gemeente Anna Paulowna, thans onderdeel van de gemeente Hollandse Kroon ontleende haar naam aan de Anna Paulownapolder. Het gemeentewapen van de vroegere gemeente Annapaulowna bevat ook de Russische tweekoppige adelaar.

Tot op de dag vandaag is er toch een vorm van uitwisseling. De Nederlandse “dependance” in Amsterdam van het befaamde museum de Hermitage in Sint Petersburg  is zo’n plek waar de twee landen, ondanks de moeizame politieke verhoudingen op het vlak van geschiedenis, kunst en cultuur weer vinden.

Nederland en Rusland kennen eigenlijk een heel oude en sterke band. Het is daarom eens te triester dat we in politiek opzicht eigenlijk zo ver van elkaar verwijderd zijn geraakt.

Maar zoals altijd, de geschiedenis vertelt het verhaal van morgen. Het is louter wachten tot de politieke buien overtrekken.

Nederland en Rusland zijn van elkaar verwijderd, maar of er echt sprake is van “vervreemding” valt nog te bezien.

Toch is het voor ons West-Europeanen aan te bevelen iets te kennen over het rijke Rusland. Misverstanden kunnen tot hilarische  situaties leiden.

Terug naar de tijd van de koude oorlog. Terug naar 1985.
Kent u het nog? Het alleraardigst deuntje van Elton John, genaamd “Nikita”. Terwijl je op beeld een bloedschone Russische dan wel Oost-Duitse vrouwelijke grenswacht zag werd er in naam een manspersoon bezongen. Immers “Nikita” is een jongensnaam in het Russisch.
Niemand stond er bij stil. Dat Elton John de herenliefde bedreef was evenmin een punt van collectief bewustzijn.

Wat moeten ze destijds in Moskou toch gelachen hebben met Elton “Kontenbonkski”. Dat de goegemeente in het westen niet besefte dat het om een jongensnaam ging zegt wat over de beperkte kennis. Dat de voormalige Sovjetleider Chroesjtsjov ook Nikita heette speelde evenmin een rol.

Aan de andere kant van het IJzeren Gordijn wist men meer over onze cultuur dan we wij hier willen toegeven. De graad van algemene ontwikkeling  stijgt opeens heel erg hard eens de grens met Rusland gepasseerd. Zo was het ten tijde van de Koude Oorlog en zo is het nog steeds. In het westen van Europa begrijpen we redelijk tot weinig van Rusland. We doen er ook niet de moeite voor. In het oosten van Europa is met nog steeds bang voor een Russische overheersing. Naar mijn inschatting is dat thans niet aan de orde. De Russen hebben er geen enkel belang bij.

Hoe moeten we dan de inval en de annexatie van de Krim zien?
Vanuit Russisch perspectief bezien was het een gerechtvaardigde correctie van een “vrijgevige cartografische” fout. Meer zit er niet achter.

Iedereen die denkt dat Rusland de Krim terug aan Oekraïne gaat geven is een dromer. Leer en mee leven. Dit is de realiteit en daar zal iedereen het moeten doen. Sancties in deze waren en zijn volstrekt zinloos en werken averechts. Sancties tegen Rusland zijn net zo onverstandig als de gewezen wens om Oekraïne te kandideren voor het EU-lidmaatschap.

Toch is Oekraïne een Europees land, maar dat geldt ook voor Rusland. Uiteindelijk zullen de relaties tussen de twee zusterlanden hersteld moeten worden. Maar behoren tot het Europese continent betekent nog geen lidmaatschap van de Europese Unie. Niet omdat één van twee de landen niet tot de Europese familie zou behoren, dat is het punt niet. Het verstoort de geopolitieke verhoudingen.

Beide landen zijn overigens wel lid van de Organisatie voor Vrede en Samenwerking in Europa, OVSE en beide landen zijn eveneens lid van de Raad van Europa, maar dit zijn pertinent geen instellingen van de Europese Unie.

Als u het werelddeel Europa wil destabiliseren, moet u vooral tegen de schenen van Rusland blijven stampen. Rusland betaalt in gelijke doch meer gewiekste munt terug. Dat is voor de Europese Unie misschien niet prettig maar het is een realiteit.

Tja de munt, de roebel is ten opzichte van de euro fiks in waarde gekelderd.De vallende olieprijzen zijn mede veroorzaakt door de prijzenslag tussen het door Amerika gesteunde Saudi-Arabië en Rusland zijn hier zeker debet aan. Maar Rusland kan wel tegen een stootje. De binnenlandse energievoorraden voor export zijn gigantisch en de buitenlandse politieke, contractuele en fysieke infrastructuren zijn dermate intelligent en strategisch dat het voor de Russen uiteindelijk allemaal weer behoorlijk uitpakt.

Russen zijn inventief en praktisch. Ook daar zal het westen mee moeten leren leven. Niet alleen in het Kremlin, geldt ook de eenvoudige burger.
Nu had uw verslaggever in de komende tijd graag in Rusland verhalen willen maken over tal van onderwerpen die de moeite waard zijn om het tot uw kennis te nemen. De “corona-reisvloek” heeft roet in het eten gegooid. Jammer, want Rusland kent een oneindige reeks aan verhalen die  enorm de moeite waard zijn. We proberen ze op een later tijdstip alsnog te maken.

Niet alleen voor de journalist, ook voor de toerist die er even tussenuit wil naar Sint Petersburg of naar de enclave Kaliningrad. Beide bestemmingen, buiten de Corona-reisbeperkingen om, laten zich bezoeken met een eenvoudig E-visum dat u via de consulaire afdeling van de Russische diplomatieke vertegenwoordigingen kunt verkrijgen.Rusland wil op deze manier aantrekkelijker worden voor toeristen. Het is te verwachten dat medio 2021 voor geheel Rusland er een E-visum komt.

Waar het in ieder land uiteindelijk om draait of om zou moeten draaien is de burger. Bij de research voor dit verhaal stuitte ik op iets leuks en interessants. In de Europese Unie hebben we onze mond vol over klimaat en de beperking van het gebruik van grondstoffen die moeder aarde ons heeft gegeven.

Youtube en de “Sovjet-mijnen”

In Rusland heb je de “Sovjet-mijnen”. Geen klassieke mijnbouw, alles behalve dat. Na het ineen storten van de Sovjet-Unie kwam er ook een einde aan de kolchozen (collectieve boerenbedrijven) en sovchozen (verwerking van landbouwproducten). Tal van andere industriële sites gingen eveneens definitief op slot. De restanten van deze activiteiten liggen thans veelal onder een dikke laag aarde en soms aan de oppervlakte.  De restanten van de machinerie en alle onderdelen daarvan zoals rupswielen en raderen, elektromotoren, kabels, honderden kilometers aan rails, cardanassen, wielen van wagons, stalen rioolbuizen, u kunt het zo gek niet bedenken, het is allemaal relatief gezien veel geld waard.

Wat er vrijelijk voorhanden ligt is veel, heel veel. In de bossen, landerijen en moerassen liggen ettelijke miljoenen kilo’s aan ijzer, zwaar ijzer, dat wil zeggen ijzer met een stevige dikte en een laag koolstofgehalte. Al met al perfect recycleerbaar, van hoge kwaliteit en dus goed inzetbaar voor de staalindustrie.

De laatste jaren is er een hausse ontstaan van Russen die de velden en bossen intrekken om al deze ijzeren voorwerpen uit de grond te halen.  De Russische wildernis in met metaaldetector, schop, krik, snijbrander en allerhande zaagmateriaal (soms inclusief echtgenote).

Een deel van deze stoere kerels heeft eigen Youtube-kanalen gelanceerd. Onder illustere namen als “Metal Digger” en “Kopar 69” nemen ze u en mij mee op zoektocht naar het ijzeren goud dat vervolgens weer bij de oud ijzerhandel wordt ingeleverd tegen harde roebels in contanten.

U wordt in deze video’s steevast vriendelijk begroet met een zwaaiende hand en de woorden “Vsem Privyet” hetgeen zoveel betekent als “Hallo allemaal”.

U ziet ze in hun Lada stationcar of terreinwagen vertrekken, vaak voorzien van aanhanger. Op weg naar de begraven handel.
Gepakt en gezakt. Op kampeertocht bij goed weer en bij Russisch bar winterweer, niks kan hen weerhouden om ontelbare kilometers aan spoorrailsen andere merkwaardige metalen voorwerpen uit de bodem te halen en af te voeren. Een aantal van de metaalzoekers laat zich vergezellendoor hun hond die aan  aandacht en zorg niks tekort komt. Niks menselijks is de Russen vreemd.

Vol trots laten de metaalzoekers zien wat ze allemaal uit de bodem trekken en hun Youtube0kanalen trekken veel (Russische) kijkers. Nog trotser zijn ze op de geborgen kilo’s en de roebels dat het ijzer allemaal opbrengt. De briefjes van 2000, 1000. 500 en 100 roebel worden in een gepaste overwinningsroes getoond

Hier komen de opportuniteit van de handel met het feitelijk besparen van hoge energiekosten en uitputting van de ijzererts reserves door hergebruik van oud ijzer samen. Met het omsmelten van oud ijzer ten opzichte van het omzetten van ijzererts in ijzer wordt ongeveer 85% energie bespaard.

Hier geen grote verhalen over milieu en klimaat. Er is gewoon een handeltje mogelijk en dat laten de slimme Russen zich geen twee keer zeggen.

Dus, denk niet te troebel over de Russen en de roebel