#De Avonddenkers

De Avonddenkers: Heeft u nog energie voor Klimaat-clashes?


De Avonddenkers: Heeft u nog energie voor “Klimaat-Clashes”

door Peter-Vincent Schuld

 

Eind jaren negentig bezocht ik voor het eerst als fotojournalist een VN
Klimaattop in het Duitse Bonn. Het viel mij toen al op hoe uitgenodigde NGO’s en
milieubewegingen trachtten invloed uit probeerden te oefenenop de publieke
opinie en op de vertegenwoordigingen van aan de toppen deelnemende landen.
Kritische geluiden of klimaatkritische organisaties waren gewoonweg niet
aanwezig.
We spreken over 1999.
Het schouwspel was een aaneenschakeling van ideologische mantra’s en
rozenkransgebeden. Als je het maar vaak genoeg herhaalt wordt het “waarheid”. 
Bij mij bekroop het enge gevoel van sektarisch denken. Dit gevoel staat los van
het de vraagstelling of er nu een klimaatprobleem is ja dan nee. Die vraag is in
deze niet eens relevant. Ook propaganda vanuit overheden en
drukkingsgroeperingen zoals milieubewegingen kennen een strategie van “proberen
mensen te overtuigen van het eigen gelijk“. Het eeuwige “ik ben goed en
jij bent fout” etiketten uitdelen. Zonder enige inhoudelijke overwegingen en
beraadslagingen worden deze etiketten zomaar op mensen geplakt die thematiek of
problematiek anders benaderen. Bijna dictatoriaal een visie, een beleid of een
mening opleggen op straffe van sociale uitsluiting.
Opportunisme
versus redelijkheid
 
Ik rijd met mijn auto naar Den Haag. Op de ring rond Rotterdam wil ik de
A13 pakken naar ‘s-Gravenhage de plechtstatige aanduiding voor het bestuurlijk
oord, waar met de aardappel in de keel een broodje “ei met ui wordt gepakt op
het Rijswijkse plein en waarvan de mooi stad gelegen is achter de duinen,
waarbij ik u verzoek te trachten een en ander middels Haags dialect uit te
spreken. Eenmaal in Rotterdam richting Den Haag rijdend word ik middels
matrixborden gemaand mijn snelheid te beperken tot 80 kilometer per uur.
Gaan we maar een vliegtaks invoeren? Internationaal is afgesproken dat op
kerosine geen accijnzen worden geheven. Maar is een vliegtaks niet een verkapte
vorm van accijnzen op kerosine? Voorstanders van de vliegtaks stellen dat het
luchtverkeer ernstig vervuilend zou zijn en dat het luchtvaartmaatschappijen
zonder de de betaling van accijnzen door de overheid gesubsidieerd zouden
worden. Maar als Nederland of België eenzijdig een vliegtaks zou invoeren, maken
we niet alleen onze concurrentiepositie wankel als “hub” in Europa  en de wereld
voor vracht- en personenvervoer. Het lijkt meer op een symboolpolitiek en het op
korter termijn vullen van de staatskassen. Er zijn vliegvelden in heel de wereld
die staan te springen om een “hub” te vormen.
Gevolg? Verlies van werkgelegenheid en legio andere nadelen. Uiteindelijk
betaalt de consument de rekening voor de vliegtaks, hetzij via een toeslag op uw
vliegtickets hetzij via het duurder worden voor de consument van een eindproduct
hetzij via schade aan de economie.
Dat zelfde geldt voor milieustickers en milieuzones zoals in Duitsland en
Frankrijk. Stedelijke gebieden waar u niet in mag rijden als u geen “sticker”
met een bepaalde milieuvervuilende aanduiding achter uw voorruit heeft geplakt á
raison van bedrag x of y.  Zorgt die sticker voor minder vervuiling? Lijkt mij
niet. Ik heb nog nooit een sticker gezien die Co2 opneemt. Inkomsten voor de
overheid uit stickers? Jazeker wel, dus weer een vorm van belastingen ten bate
van de algemene middelen. Ik vrees dat u er geen seconde ook maar een microgram
schonere lucht door inademt.
Ja, het kan stromen en het kan overstromen. Nu heet dat klimaatverandering. We
hebben de afgelopen jaren warme zomers achter de rug gehad. Plonsen in het
water, of stiekem van een brug afspringen terwijl het eigenlijk verboden is.
Wordt het warmer? Of zijn we bezig met het tot stand brengen van een probleem
dat niet zo groot is als het lijkt of ons wordt voorgeschoteld?
Het stellen van deze vraag hoort inmiddels ook al tot de “no go zone” van de
politieke correctheid. Nog maar weer eens een dogma gevoegd op het pallet van
sociaal verboden kritiek en vraagstellingen. Mag een mens nog vragen stellen?
Moet eens mens maar alles voor zoete koek slikken?  Het gaat dus in de eerste
plaats om conclusies te trekken, nee het gaat om de vraag of we door alle
hysterie heen nog gewoon met elkaar om de tafel kunnen gaan en zaken op inhoud
te bevragen. Kennis, wetenschap, journalistiek, analyses, het begint allemaal
bij het “in vraag stellen” van meningen. Dit proces dient vooraf te gaan aan
meningsvorming. Je zoekt geen bewijs van de aanname, je observeert, neemt iets
waar en die waarneming leidt vervolgens tot vragen die om antwoorden vragen
waarbij het “eigen vooringenomen gelijk” even niet relevant is.
.
Deze vraagstelling dient onafhankelijk te worden gedaan zonder dat men zich
laat beïnvloeden door marketingcampagnes, zoals auto’s die rondrijden waarop
staat ” ik rijd op groen gas”, sociale druk en wat dies meer zij. Dan nog kan de
uitkomst van, of het antwoord op de vraagstelling alle kanten opgaan. Ik heb de
wijsheid niet in pacht. U wel?
Maar hoe zit het nou juridisch? Nederland en de Europese Unie hebben zich
verdragsrechtelijk verbonden aan het Verdrag van Kyoto en het Verdrag van Parijs
dat de landen die hebben ondertekend en die het verdrag intussen niet hebben
opgezegd, verplicht tot het terugbrengen van de Co2 uitstoot. Dit is een
juridische realiteit.
Kort gezegd, de Europese Unie heeft het verdrag mee ondertekend. Onder de
staats- en regeringsleiders zijn er juridisch bindende afspraken gemaakt omtrent
de reductie van Co2 uitstoot. Het is aan de lidstaten zelf om te bepalen hoe ze
deze bindende afspraken vorm gaan geven. In Nederland heeft dat bijvoorbeeld
geleid tot het veel bekritiseerde Klimaatakkoord.
Uitstoot
van broeikasgassen: de Total raffinaderij in de Haven van Antwerpen
Foto:
© Peter-Vincent Schuld

Maar heffingen op uitstoot door burgers en bedrijven, daarmee breng je niet
de uitstoot op zich terug voor zover dat al nodig zou zijn. Er wordt een
vraag overgeslagen. Is Co2 af te vangen en elders in te zetten als
grondstof? Als we het toch over een circulaire economie hebben kunnen we Co2
niet overal afvangen en “recyclen”. Of blijven we dogmatisch vasthouden aan
het onnodig miljarden verslindende project om alles maar te gaan ombouwen?
Het bedrag van 1000 miljard dat het Nederland zou gaan kosten in
astronomisch te noemen en de vraag dient zich aan of dit allemaal wel zinvol
is. Ondertussen rijd ik ter hoogte van Vallodalid in Spanje en zie een
tankwagen rijden vol carbon dioxide, dus Co2.  Ja er is dus vraag naar de
grondstof Co2. Er zijn zelfs mogelijkheden om energie uit Co2 te winnen, dus
waarom reduceren?

Je blijft denken, je blijft altijd denken. En de gedachten gaan opeens naar een
moment waarbij ik met een helikopter boven het gebergte vloog ergens op de grens
tussen Servië en Bosnië. Wellicht een niets zeggend voorbeeld, maar de bebossing
is op zijn minst dicht te noemen. Al die bomen nemen Co2 op om te kunnen groeien
en te kunnen overleven.

Zouden we daar dan niet al die miljarden op gaan inzetten? Er is plaats genoeg op
de wereld en voldoende technologie voorhanden om gronden vruchtbaar te maken
voor de aanplanting van bossen en stadsbeplanting?

Aanplanten van
groen in Eindhoven. NederlandFoto: © Peter-Vincent Schuld
Dit alles is bezien door mijn ogen, maar wie ben ik? Hoever gaan we in de
klimaathysterie?
Ik neem even een kijkje tussen de foto’s die wijlen fotojournalist Jan Sibon
van de prachtige Drentse veengebieden gemaakt heeft. Daar bij het Bargerveen en
het Weiteveen waar jarenlang turf is afgegraven dat diende als brandstof. Moeten
we die veengebieden dan gaan afgraven, is dit dan niet in strijd met het
natuurbehoud en de unieke flora en fauna?
Noeste arbeiders die onder de slechtste omstandigheden turf afstaken.
De Turf werd met een treintje afgevoerd naar de depots en vandaar uit belandde
het via de commerciële kanalen van weleer in de kachel. Geen mens stond er bij
stil dat verbranding van turf en kolen schadelijk zou kunnen zijn voor de
leefomgeving.
Zakken met
steenkool, vroeger stookten mensen op steenkool, nog steeds stoken enkele
mensen op steenkool.Op de foto een aantal zakken met steenkool in
Butchenbach, BelgiëFoto: © Peter-Vincent Schuld
Wat gaat er nog meer gebeuren? Worden straks ook onder de agrariërs populaire
trekker-trek wedstrijden verboden omdat er teveel uitstoot zou zijn? Is de
klimaatreligie ook van invloed op de wijze waarop de mens zijn vertier mag
zoeken? Zeg het me, vertel het me. Wat zijn de plannen? Is het straks nog wel
leuk om te leven over gaan we van het afgeworpen religieus juk over op de
schuldbelijdenis die we uitspreken gedurende ons leven? Zeg het me! Worden we
geworpen in de tentakels van monster van een ontnomen vrijheid?
Het separaat ingezamelde huishoudelijk plastic afval werd voor een deel in
China verwerkt. Mag ik even de som van de milieuwinst van het separaat ophalen,
verwerken en middels stookolie zuipende schepen transporteren naar China versus
het afval hier gecontroleerd verbranden zodat het voor eens en voor altijd uit
onze leefomgeving is. Nu wordt het geleverd aan Turkije, maar dan nog, hoe wordt
er daar mee omgegaan? De vraag is en blijft wat de netto milieuwinst is, of er
een netto milieuwinst is en of er misschien geen milieuverlies is.
Intussen wordt er in het verre oosten nog duchtig op kolen gestookt. Denken wij
in Europa nu echt dat we het “verschil” kunnen maken. Denkt u nou echt dat er
een wereldwijde handhavende klimaatpolitie gaat ontstaan die landen die zich
niet aan de afspraken houden op “de bon gaat slingeren”?
Aardgas is relatief goedkoop en relatief schoner. Naverbranding van rookgassen
en het afvangen van Co2 is perfect mogelijk. Terwijl Duitsland, België maar ook
Portugal massaal inzetten op aardgas denken wij hier woonwijken te moeten
afsluiten van het aardgas, te vervangen door een warmtepomp die weer
geluidshinder oplevert. Mis ik iets?
Denkt u nou echt dat ‘s-werelds grootste gasreserves niet ontgonnen worden?
Waarom is er dan nu een felle clash tussen Turkije inzake de gasvelden in zee
rond Cyprus dat een Turks deel kent. Exploratieschepen zijn al tegengehouden
door de Turkse marine. Europese sancties tegen Turkije worden overwogen. Nee we
hebben dat gas nodig om in onze energiebehoefte te voorzien, klimaat of geen
klimaat. Een oude vete tussen Turkije en Europa met inbegrip van het Verenigd
Koninkrijk laait weer op.
Daar is op zich niks mis mee, maar hang dan geen ideologische verhalen en stop
met het telkens maar meer en meer belasten van energie. Vertel het eerlijke
verhaal.
Feit; u kunt op uw hoofd gaan staan en hier de gaskraan zoveel dichtdraaien als
uw wil, maar China zal haar energieconsumptie echt niet veranderen omdat u
opeens elektrisch gaat rijden omwille van het milieu en de Co2 uitstoot. De
gasleidingen in Shanghai zullen in gebruik blijven, de kolencentrales in China
zullen met kolen gestookt blijven worden, het is een utopie dat het anders zal
gaan. Klimaatverdragen of geen klimaatverdragen.
Diversiteit
De wereld zal minimaal de eerst komende 100 jaar afhankelijk blijven van olie
en gas, als het niet langer is. Er is aanbod van olie en gas en dus leveren deze
inkomsten op. Waar “handel” is zal handel gedreven worden. Geloof niet in
sprookjes.
Sinds jaar en dag maken we al gebruik van alternatieve energiebronnen. De
historische windmolens in het pittoreske Kinderdijk zijn nimmer gebouwd voor de
sier. Nee windmolens waren een krachtbron en die krachtbron is opnieuw
uitgevonden.
Maar denk aan al die stuwdammen die wereldwijd in gebruik zijn, ook op ons
Europees continent.  Er wordt middels waterkracht een hoop elektriciteit
opgewekt. Een natuurlijke hulpbron.De kracht van water is energie, daar was men
al heel vroeg achter gekomen. Ook de klassieke watermolens zijn niet in vroeger
tijden gebouwd voor de sier.
Energie besparen? Wellicht door nieuwe uitvindingen zoals het LED-lampje en de
spaarlamp maar ook de spaarlamp kent beperkingen. Zo’n ding kan doorbranden.
Klimaat versus veiligheid?
U heeft een contract voor uitsluitende levering van groene energie? Ha ha, u
bent vierkant tegen uw wil  in uw achterste genomen door een corporate fallus
met prikkeldraad. Denkt u nou echt dat de energie die op het net staat, en net
hetgeen u verbruikt 1 op1 afkomstig is uit groene energiebronnen?  Denkt u nou
echt dat energiebedrijf X of energiebedrijf Y speciaal voor u op uw huisadres
groene energie komt leveren? Heeft u ooit een doosje met 10 groene kilowatt
ontvangen? Slaap lekker verder.
Maar en en ander is natuurlijk een prachtig marketingverhaal om nieuwe gadgets
op de markt te brengen zoals elektrische auto’s die ook weer opgeladen moeten
worden. Dus we zien overal laadstations uit de grond gestampt worden. Kopen,
kiezen, consumeren het is allemaal een kwestie van gevoel, van emotie, waar de
ratio vaak ver te zoeken is.
De Avonddenkers: Heeft u nog energie voor
                        Klimaat-clashes?

Europol opent kantoor in Tirana: Is Albanië

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *