door Peter-Vincent Schuld

Al dagen zat ik te broeden op een verhaal over die verdomde mondkapjes en andere
wantoestanden rond de vermeende corona-preventie. Ik heb op zijn minst 8 versies
de prullenmand in gesmeten. Redenen? Vlag dekte de lading niet, niet de juiste
toon kunnen vinden en ga zo maar door.

Het is zeker niet zo dat ik het coronavirus niet serieus neem. Maar elk antwoord
op elk probleem dient een juridische correcte grondslag te kennen.

Als ik een inbreker op heterdaad betrap mag ik hem, indien nodig met
proportioneel geweld stoppen, aanhouden en overdragen aan de politie ex. art. 53
Nederlands Wetboek van Strafvordering. Buitenproportioneel geweld wordt
bestraft.

Net als de burger heeft ook de overheid zich aan wetten en verdragen te houden en
zich zeer terughoudend op te stellen in het opzoeken van de grenzen van
wetgeving en verdragen. Overschrijden van deze grenzen is in deze specifieke
situatie al helemaal uit den boze.

België, maatregelen en mondkapjes

Helaas zien we, met thans de mondkapjes als leidend voorwerp en de mens als
lijdend voorwerp, dat overheden menen fundamentele grenzen te kunnen en te mogen
overschrijden. Ik zie veel mensen die zichzelf, al dan niet op de eigen borst
kloppend, neerzetten als “crisismanager”. Een crisismanager denkt snel,
analyseert snel, neemt eventueel gecalculeerde risico’s maar houdt zich wel aan
de regels van het spel zoals de proportionaliteit.

De provinciegouverneur van Antwerpen, de 51-jarigen christen-democraat Cathy Berx
pretendeert die “crisismanager” te zijn maar is het absoluut niet omdat ze
maatregelen neemt zoals een avondklok die zich niet verhouden tot de ernst van
de problematiek. Bovendien zet zij personele resources verkeerd in.

Nederland

Opeens kwam afgelopen zaterdagmorgen mijn gewaardeerde collega, de onvolprezen
RTL-columnist en politiek journalist Jos Heymans  met een alleraardigste column
aanzetten over die godvergeten mondkapjes. De linkse burgemeesters van Rotterdam
Ahmed Aboutaleb (PvdA) en Femke Halsema (Groen Links) hebben een
mondkapjesplicht uitgevaardigd voor hun gemeente. De wat meer helder denkende
burgemeesters, over het algemeen ter rechterzijde van het politieke firmament,
peinzen er niet over.

Juridisch

Dus we kennen dus in Nederland rechtsongelijkheid. De situatie in Amsterdam in
substantieel niet veel anders als Den Haag. Is dit niet in strijd met de
grondwet waarin mensen in gelijke gevallen, gelijk behandeld dienen te worden?

Voor een maatregel die zo ingrijpend is  voor de persoonlijke levenssfeer
komt in mijn ogen het recht aan burgemeesters nimmer toe om zulke maatregelen op
te leggen. Opnieuw gaan de burgemeesters annex voorzitters van de
veiligheidsregio’s zwaar over de grens. 

Intussen zijn er al heel wat eminente juristen waaronder professoren opgestaan
die stellen dat de plicht tot het dragen van een mondkapje in strijd is met de
grondwet. Ik treed hen daarin bij en vraag mij zelfs af of het niet in strijd is
met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.

In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, ik houd wel van
verrassingen, is dit geen verhaal om vrouwen van islamitische huize voor zot te
zetten. Ik vind het al erg genoeg dat ze geloven in een sprookje waaraan een
draagplicht verbonden is. Ik heb het met deze vrouwen te doen.

Nu raken we wel de kern

Er is geen enkel rationeel element, behalve in de ogen van mentaal gestoorde
godsdienstwaanzinnigen, om van overheidswege het dragen van een hoofddoek te
verplichten.

Dus steek ik naar hen die mij willen verplichten om een mondkapje te dragen ook
mijn twee middelvingers op.

Immers er is geen enkel onomstotelijk wetenschappelijk bewijs dat mondkapjes die
voorhanden zijn voor niet-medici, een absoluut beschermingsmiddel is tegen het
verspreiden dan wel het jezelf beschermen tegen het corona-virus in de open
lucht.

De overheid kent haar plaats niet

Los van het feit dat geen enkele overheid zich te bemoeien heeft  met mijn
persoonlijke levenssfeer heb je ook een eigen verantwoordelijkheid. Behoor je
tot een risicogroep en je hebt angst voor besmetting?  Blijf lekker binnen.

Komen we op het volgende punt aan. In hoeverre handelt een overheid rechtmatig
door een verplichting tot het dragen van een mondmasker op te leggen, als er
geen onomstotelijk wetenschappelijk bewijs bestaat tot het nut. Wij mensen zijn
geen bezit van de staat.

De facto worden over heel Europa er talloze boetes uitgeschreven door
politieagenten en opsporingsambtenaren voor iets waarvan tot op heden aangenomen
mag worden dat het schijnveiligheid is.

Bovendien is het uiterst ongezond om niet vrijelijk te kunnen in- en
uitademen.

Spanje

Nu woon ik in een land waar het verplicht is om een mondkapje te dragen. Ik woon
immers in Zuid-Europa zoals alom geweten. De Spanjaarden worstelen met hoge
temperaturen, iets waar u volgende week ook mee te maken krijgt en de
Spanjaarden zijn slim en redelijk geweest diverse groepen vrij te stellen te
worden van het dragen van een mondkapje. Astma-patiënten, COPD-patiënten, mensen
met andere aandoeningen zoals angststoornissen zijn vrijgesteld van het dragen
van een mondkapje. Wat ben ik blij dat de artsen mij sinds jaar en dag
allerhande inhalers voorschrijven en mijn longen wat naar de filistijnen zijn.
Ik hoef dat kreng niet te dragen. Sterker zelfs, toen een veiligheidsbeambte in
een winkel mij attendeerde op het niet dragen van een mondmasker en ik hem
vriendelijk attendeerde op het feit dat mijn inhalers niet voor de lol zijn
voorgeschreven bood de man zijn uitgebreide excuses aan. Ook dat is Spanje!

Hoef je van een sommige BOA’s (Buitengewoon opsporingsambtenaar in NL) met een
intellectuele ontwikkeling van een neanderthaler niet te verwachten. Maar de
eerlijkheid gebiedt dat het hier slechts een deeltje betreft. Het geweld tegen
BOA’s in ronduit onacceptabel.

Het links collectivistisch interventionisme en mijn dagdroom

Heb ik daar de Nederlandse of Belgische autoriteiten over gehoord? Welnee. Heil
aan het links interventionistisch collectivisme. Misschien tijd voor een
mondkapjestribunaal in Den Haag. Stad van diverse internationale gerechtshoven
en tribunalen. Stiekem fantaseer ik hoe de onder meer Belgische premier Wilmes,
gezondheidsminister Maggie de Block  en Viroloog Marc “Raspoetin” Van Ranst
opgepakt worden en per helikopter worden overgevlogen worden naar Rotterdam-The
Hague Airport waarna het drietal onder zware bewaking en met gillende sirenes
naar de Scheveningse Strafgevangenis wordt overgebracht. Zal ze leren. In mijn
beleving is er ook nog plaats voor Aboutaleb en Halsema. Veel plezier in de
cellen waar ooit Karadzic en Milosevic verbleven.

Gebrek aan historisch bewustzijn inzake vrijheid

De pest van vandaag is dat vrijwel niemand van de bestuurlijke generatie van nu
de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Niet weten wat het is om te worden
beperkt in je vrijheid. Ik ben in mijn jeugdjaren opgevoed met de verhalen over
de oorlog. Iets wat ook maar op enige wijze riekt naar een totalitair regime
wekt bij mij aan hartgrondige afkeer en een walging op. Om over de graad van
boosheid nog maar te zwijgen.

Hoe is ons huidig rechtssysteem met inbegrip van de grondwet tot stand gekomen?
Welk leed is er letterlijk geleden moeten worden om tot fundamentele waarborgen
van de vrijheid van de mens te komen. De huidige generatie leden van het
openbaar bestuur kennen het alleen vanuit de boekjes. Je moet het zelf
meegemaakt te hebben, of de emoties gevoeld hebben van hen die het meegemaakt
hebben.

Politieagenten onder stress

Maar ook politieagenten staan onder druk en stress. Het geeft geen enkele pas om
een agent die je aanspreekt en naar je pas vraagt, om deze vervolgens weigeren
te geven om de agent nadien uit te maken voor “nazi” of voor fascist zoals
vorige week in Roeselare geschiedde. De verdachte man die weigerde een mondkapje
te dragen had eerst al een aantal stadswachten uitgescholden. Het kwam de
verdachte op wat pepperspray en een mep te staan. Het lijkt wat
buitenproportioneel. Misschien zelfs onprofessioneel. Misschien ook wel
onrechtmatig. Maar ook agenten zijn mensen die emoties kennen. Wie weet heeft de
agent wel een naaste verloren aan dat verdomde virus? Wie weet of de betrokken
agent in Roeselare familie heeft die het slachtoffer werd van fascisten en
nazi’s gedurende de oorlog?

Even kalm blijven met uw oordelen. Laten we vooral het openbaar bestuur het vuur
aan de schenen (blijven) leggen.

De nog niet vergeten dictaturen in Spanje en Portugal plus de angst
onder de bevolking voor repressie

Ik keer nog maar eens weer naar de straten van het Spaanse Albatera van waaruit
ik menig reportage heb gemaakt over hoe de Spanjaarden omgingen met deze
verschrikkelijke tragedie. Maar heiligt elk middel het doel? Het is een
existentiële vraag. Ik loop over de Avenida de la Libertad (Avenue van de
Vrijheid) ik voel me een trotse wandelaar in een land dat tot midden jaren 70
van de vorige eeuw onder dictator Franco leed.

Veel Spanjaarden zijn de repressie van de inmiddels hervormde Guardia Civil niet
vergeten. Binnen de Guardia Civil bestaan er ook diverse bloedgroepen met
betrekking tot de handhaving van wetten en de bescherming van het land.

Persoonlijk heb ik tot de dag van vandaag weer hele goede ervaringen met de
Guardia. Zeker toen ik ooit als vrijwillig brandweerman tijdens een bosbrand
gewond raakte. Hun eerste zorgen hebben erger voorkomen en de warmte waarmee ze
destijds te hulp schoten zal ik nooit meer vergeten. De ambulance waarin ik lag
werd begeleid door twee stevig lawaai makende en scheurende politievoertuigen om
mij zo snel mogelijk naar de spoedeisende hulp te brengen. Het is geen zwart-wit
verhaal. Nogmaals: Eerlijk blijven!!

Maar bij veel Spanjaarden zit de angst voor de repressie er gewoon nog steeds in.

Dus een deel van de Spaanse bevolking volgt de richtlijnen van de overheid op
omdat ze bang zijn voor de repressie. Een ander deel veegt zijn gat af met de
regels omdat ze de overheid sowieso niet vertrouwen, dan wel wars zijn van van
al dan niet vermeend fascistoïde gedrag of gewoon zoals een het een echte
Spanjaard betaamt gewoon lak heeft aan de overheid omdat tal van leden van het
bestuurlijk en ambtelijk apparaat ook lak hebben aan de burgers zoals de
Spanjaarden dit zowat dagelijks proclameren.

Je krijgt wat je geeft. Voor Portugal geldt  hetzelfde. Ook zij zijn de repressie
onder de dictators Salazar en Caetano niet vergeten.

Veel leden van diverse politiekorpsen zijn het ook niet vergeten en draaien
gevoeglijk hun hoofd om of patrouilleren op plaatsen waar geen mens komt. Je mag
en kan Spanje en Portugal niet vergelijken met België of Nederland.

Conclusie

Links ontmoet de fascistoïde dictatuur en ze blijken het goed met elkaar te
kunnen vinden in het beheersen en controleren van de bevolking. Politiek gezien
deugen ze allebei niet.

Viva La Libertad