De Britse conservatieve politicus Alok Sharma, (Nee, de man heet niet Shoarma) mag zich host en voorzitter noemen van de VN Klimaatconferentie COP26 in het Schotse Glasgow. Vol dramatiek joeg hij de volgende uitspraak de wereld in: “Het is de laatste kans”. Gelukkig hebben we de regenpakken en de reddingsvesten nog. Wie is die Alok Sharma. De man is van Indiase Hindoestaanse afkomst, is lid van de Britse convervatieven van Boris Johnson. Zijn bio vermeldt het innemen van standpunten die op zijn minst tegenstrijdig zijn te noemen. Sharma heeft dus veel weg van een Britse -Indiase Bollywood-acteur die de tijdelijke hoofdrol heeft gekregen in de Film The Punjab Climate Express, The Chicken Smurrie Returns. Enfin, u leest het onderstaande maar en maak dan uw mening op. Ik meld u het alvast, Sharma vertoont overeenkomsten met de werking van een barometer om in de klimatologische en de meteorologische sferen te blijven.

Foto: © Christel Dubos / Schuld
Zo was Sharma voor de uitbreiding van de start en landingsbanen van Heathrow, iets wat zijn regiogenoten hem niet in dank afnamen vanwege de mogelijke dan wel vermeende geluidsoverlast en de eventuele milieuschade. Dit heerschap verandert wel vaker van kleur. Was hij in het verleden een “remainer” dus en voorstander om Groot Brittannië in de EU te houden, hij voegde zich bij oud-premier Theresa May, eveneens aanvankelijk een “remainer” en veranderde daarna van kleur om May en daarna Johnson bij de staan in het uit de Europese Unie stappen. Een soort van politieke opportunist wiens jasje waait zo de wind waait. Hiermee is Alok Sharma beschreven en u kunt uw conclusies trekken, ik deed het al.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Kijk inderdaad, de aarde warmt wat op, dat is wel vaker gebeurd in de afgelopen 4,6 miljard jaar dat de aarde bestaat. Links een tsunamietje , rechts een tornadootje en tussendoor zoekt het water zijn weg. Op de eerste klimaatconferentie die ik bijwoonde in Bonn, ik doe tegenwoordig de moeite al niet eens meer, spraken ze over de zeespiegelstijging waarbij het eilandje in de Stille Oceaan Tuvalu zou verdwijnen. Een soort van pre-apocalyptische vorm van de verdwenen en verzopen stad Atlantis. Akkoord, ik heb akte genomen van de informatie over de zeespiegel en het wordt dus Tuvalu Toedeloe. Dat is eigenlijk best wel triest voor de mensen en dieren die er wonen. Eiland wat ophogen? Het is maar een idee. Maar daar komt het wel op neer. Het werken aan verdedigingswerken zoals wij dat deden met de Deltawerken, in Zeeland. Nederlanders weten dat wassend water ook de oren wast van de mens.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
We moeten ons in ieder geval geen illusies koesteren. Alhoewel de mens een handje heeft in dit verhaal, is het niet gezegd dat u persoonlijk een handje had. Voel u vooral niet schuldig. maar de massale wereldoorlogen die de wereld in de vorige eeuw teisterden klinken in dit verhaal bikkelhard na. Massale troepenverplaatsingen ter land, ter zee en in de lucht. Mensen werden de dood ingejaagd, de tactiek van de verschroeide aarde werd toegepast, een tank rijdt niet op water en een bommenwerper vliegt niet op gin tonic. Dan werd er fiks wat gebombardeerd en dus vloog er een hoop de hens in. Nog twee atoombommetjes op Hiroshima en Nagasaki en dan denkt u dat u met uw elektrisch hondenhok op wielen enig verschil kunt maken?

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Droom lekker verder van bloemetjes. De Indische waterlelies die in de Efteling zullen ook alleen maar opengaan als de stroom aanstaat.
Laten we even lachen en naar België gaan.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Daar hebben we een groene minister die verantwoordelijk is voor overheidsbedrijven. Petra de Sutter heet het mens. Die kwam kortelings op het “lumineuze” idee om te stellen dat de klanten van het Belgische overheidsbedrijf BPost ook de pakjes ergens kunnen ophalen in plaats van dat deze aan huis geleverd worden, dit ter vermindering van de CO2-uitstoot. Nou dat is lekker. Ik woon niet meer in België, maar stel, ik zou nog in België wonen en ik geef een bedrijf de opdracht om iets bij mij aan huis te leveren. Het bedrijf zegt daarop “fuck you, haal het daar maar op”. Wedden dat ik ik dat bedrijf aanpak wegens wanprestatie en ik bij een volgende bestelling een ander postbedrijf kies? Gaat die groene muts bepalen waar iemand zijn spullen moet ophalen? Hier klopt iets niet. Zeg dat maar eens tegen iemand die op een landmijn is getrapt, daarbij zijn twee benen verspeelde, in een rolstoel zit en met smart wacht op zijn bionische prothesen die hij bij Bol.com heeft besteld. Je zou die De Sutter toch bij de bedorven kabeljauw en andere bakvissen smijten. De Sutter is wat wereldvreemd, een beetje naar, een beetje raar. Alsof ze groene wezentjes en groene monstertjes begint te zien. In dit geval zijn er twee zaken gaande. Ten eerste keek ze op het moment van die visioenen in de spiegel en ten tweede… er is geen genezing van degenererende hersenwerkingen mogelijk.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Dan hebben we nog een apparaat uit Wallonië, de communistische vuilstort van België. Wallonië is erg mooi met de Ardennen en zo. Vroeger erg rijk vanwege de industriëlen en bijbehorende industrieën, de socialisten vingen de povere werkloze mens op met beide socialistische handen, waarbij uit de mouwen de zuur verdiende centen in Vlaanderen rijkelijk werden gestrooid voor het niets hoeven doen, het niets moeten en het niets kunnen. In dat landsdeel kwam een zekere Paul Magnette op. Een rode rakker die de samenleving graag laat leven op kosten van mensen die werken en bedrijven die renderen. Voorstel? We maken heel het openbaar vervoer in België gratis. De naam van de Belgische Spoorwegen luidt NMBS, en wees maar zeker dat staat voor Nationale Maatschappij voor het Belgisch Schroot. Akkoord het is iets verbeterd, maar een groot deel van het materieel kan zo verkocht worden als laagwaardig staal aan China. Vind je het gek dat de treinen in België vaak leeg zijn buiten de spitsuren waar het dagelijks systeemkonijn, in een repeterend ritme zijn leven loopt te verpesten door van en naar kantoor te reizen. De ondraaglijke lichtheid van het bestaan.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Laten we het eens over kernenergie hebben. Op zich een hele schone manier van energie opwekken. Maar wie lagen er dwars? De groene types. In Duitsland gingen de Atomkraftwerke op slot. Waar het kerncentrales betreffen zoals in het Oost-Duitse Lubmin, was dat heel begrijpelijk. Ze stammen uit de DDR-tijd, niet altijd even veilig dus dat die hokken buiten bedrijf zijn gesteld is heel wel te rechtvaardigen. Voor hetgeen er in het westen gebouwd was, is het gewoon een politieke keuze met kapitaalvernietiging tot gevolg. België blijft bij kapitaalvernietiging, uitstap uit kernenergie. Volstrekte waanzin, volstrekte idiotie die politiek-ideologisch gekleurd is. Als de Belgen een energietekort hebben kopen ze het wel bij de Fransen…. die het produceren in……..kerncentrales. Ja, maar er komt wel een vliegtaks in België. Nou vraag ik u een heel simpele vraag. Kan de Belgische staat met die belasting C02 vrije lucht kopen? Nee natuurlijk niet. De Croo en Groen/ Ecolo, flikkerstraal op! Terug naar je kot en je grot.

Foto:© Peter-Vincent Schuld
Gelukkig laten de Fransen zich niet te veel meeslepen in al de kernenergie-manies en de EDF-centrales draaien rustig door en kunnen de klappen opvangen wanneer België weer eens een stroomtekort heeft. Want de extremisten onder de groenen, de extreem-groenen ook wel gifgroenen genoemd hebben recentelijk de kantoren van de groene partijen in België bezet omdat ze neigden te opteren voor gasgestookte energiecentrales. “Oh, oh, oh, fossiele brandstoffen, maar kernenergie, oh daar moeten we ook niks van hebben” aldus de groene extremisten.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Intussen rijdt de trolleybus in het Tsjechische Ostrava rustig op elektriciteit die van een kolencentrale komt. Maar het ding rijdt wel op elektriciteit en deze vorm van openbaar vervoer kwam in aanmerking voor een Europese subsidie zoals te zien is achter op de bus. De visie op realiteit in Europa is gelukkig aanwezig, de moraal vanuit de Europese Commissie is vaak dubbel. In Tsjechië zijn ze niet zo happig op plotse veranderingen die de economie onder druk zet. De burger aldaar keek op zijn horloge, stapte in de bus, nam plaats, liet zich vervoeren en voelde dat het goed was. Het leven zoals het is.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
De burger of toerist op het eiland Ameland. Ze zien een bus aan een of ander apparaat hangen na de dienst. De bus wordt “opgeladen”, althans de batterijen worden opgeladen en zo zoeft de bus weer over het eiland. Maar is dat zoeven wel zo veilig? Zoeven, zachtjes, weinig geluid. Je hoort dat kolereding niet eens aankomen als je een beetje last hebt van verstopte oren….. boem, want boem is ho. Okay, dan maar alsnog een diesel, in de vorm van een ambulance en een mobiel medisch team en een ambulancehelikopter, oh ja de politie komt om alles af te zetten en proces-verbaal op te maken. De brandweer komt om de boel weer een beetje schoon te spuiten en het lichaam aan het zicht te onttrekken door er een zeildoek voor te spannen. Milieuwinst? In de min. Enfin, iedere hulp kwam te laat, helikopter voor niks uitgevlogen, dan maar een lijkwagen erbij. Als we dan toch bezig zijn. Moet het laken waarmee het slachtoffer werd afgedekt nu bij het restafval, in de kledingcontainer of bij het medisch afval?

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Alsof het nog niet erg genoeg is kwam het Spaans links politiek rapalje met het voorstel om binnenlandse korte afstandsvluchten te verbieden. Donder op, ik maak zelf wel uit of ik zin heb om van Madrid Barajas naar Maaskantje, euhh sorry Alicantje te vliegen.

Foto: © Schuld
Ik heb vaak voor mijn werk wat comfortabeler en verhoudingsgewijs redelijk solitair gevlogen. Als het nodig was, huurde ik gewoon een helikopter of hopte mee. Ik heb mij daar nooit schuldig over gevoeld en zal mij daar nooit schuldig over voelen. Ik weet dat ik ooit nog de kans kreeg, zo’n 20 jaar geleden, om onder begeleiding zelf te stuurknuppel ter hand te nemen. Een verrijking in je leven, zeker als je beneden onder je, de mensen op de overvolle bus ziet wachten.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Maar is evenwel zeker iets aan de hand. Dat bijvoorbeeld de ijskap in Groenland smelt is een feit. Dat het water wat daar vanaf komt ergens naar toe moet is een feit. Dat dit leidt tot zeespiegelstijging is een feit. Dus moeten we ons beschermen tegen de waterspiegel die stijgt. Dat doe je niet door een kilometer minder te rijden. Ik denk er trouwens niet over. Dat is mijn vrijheid en ik eis mijn vrijheid bij leven op.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Ik heb iets tegen fietsen. Ze hinderen mij in het in verkeer, die zogenaamde ecotoeristen.Maar die ecotoeristjes gebruiken tegenwoordig meer en meer elektrische fietsen. Nou is niet iedere fietser irritant in het verkeer of een ecotoerist. Maar mijn vervoermiddel is het niet en wordt het niet. Maar wie had altijd de mond vol over energiebesparing en gaat vervolgens op een elektrische fiets rijden? Hallo, zo’n apparaat rijdt niet op uw hartslag, voor het geval de betrokken mensen al een hart, laat staan verstand hebben. Hypocriet!

Foto: © Peter-Vincent Schuld
ik rijd in Antwerpen. Zie ik daar twee stadswachten op een fiets rijden. Als ze daarvan blij worden, echt doen. Zeker als ze op het fietspad rijden en vooral daar blijven. Maar het zijn twee fietsende reclamezuilen. De handhavers hebben op hun fietstas van de Stad Antwerpen in het groot staan dat fietsen bijdraagt aan minder CO2. Een propagandacampagne op kosten van de belastingbetaler. Houdt iemand er rekening mee dat het bedrukken van die fietstassen machinaal gebeurt? Dat die inkt of verf ook niet gewonnen wordt uit de jabalodoeloe-plant die door de plaatselijke Ecologische Vereniging ter Bevordering van de Algemene Nutteloosheid met de hand wordt uitgeknepen maar gewoon machinaal geproduceerd wordt op basis van grondstoffen? Hou nou toch op.

Nee, we keren nog eens terug naar Groenland. Geen Europese Unie, wel Europa en onderdeel van het Deense Koninkrijk. Hun vlag, zie boven vertelt wat over de staat van het grondgebied over de laatste paar honderdduizend jaar, wat natuurlijk niks is in vergelijking met de ouderdom van 4,6 miljard jaar van deze planeet. Groenland doet mij denken aan de Amerikanen die daar voor een goed en begrijpelijk doel militaire bases hadden. Ze zijn vertrokken en hebben een berg rommel, gebouwen en allerhande schadelijke zooi achter gelaten. Opruimen? Nooit van gehoord. Vervolgens vliegt de de alzheimer-personificatie van deze wereld in de persoon van Biden met zijn gevolg naar Edinburgh om van daaruit door te reizen naar Glasgow met alle begrijpelijke en massieve veiligheidsmiddelen van dien onder andere bestaande uit helikopters en zware voertuigen om acte de presence te geven op die klimaattop. Biden, ben je niet is vergeten? Het is de leeftijd niet waar? Ruim je teringzooi op in Groenland! Je hele PR-campagne is hypocriet en je maakt op mij geen enkele indruk. Geef mij die goeie ouwe Trump maar. Natuurlijk valt de hele wereld lekker over mij heen omdat ik meer sympathie heb voor Trump dan voor Biden, maar wat anderen denken of vinden interesseert me geen moer. Die pseudo-geplastineerde Witte Huis-bezetter van vandaag kan mij niet bekoren. Punt! Van Trump werd gezegd dat hij ruzie schopte, nou Biden kan er ook wat van en hij komt er mee weg. Na afloop van de G20 afgelopen weekend in Rome lopen zeuren en janken over de Russen en de Chinezen. Daar hebben we onze alzheimer-patiënt weer. Misschien ooit gehoord van voortschrijdende technologie die ons in de toekomst in staat stelt problemen op te lossen? Denkt u, mijnheer Biden, dat we nog leven in uw geboortejaar? Hoe snel heeft de technologie zich niet ontwikkeld. Inderdaad met de snelheid waarmee uw hersencapaciteit achteruit gaat, gaat de technologie vooruit. Dank u wel. Daar is de uitgang Joe!

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Gewoon nuchter realisme zoals dat door de Nederlandse onderneming Boskalis aan de dag gelegd wordt. Dijken bouwen, dijken verstevigen en mensen beschermen, Wat er aan aarde opgewarmd is valt niet meer terug te draaien. Moeder Natuur gaat haar eigen gang. Leer er mee leven. Klimaatadaptatie noemen ze dat, of eenvoudiger uitgelegd, gewoon je gezond verstand gebruiken. Nederlanders zijn keien in het managen van eigenwijs water. Voor een onderneming als Boskalis een schitterende en realistische uitdaging om centjes te verdienen. Laten we dus daar in investeren.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Het werkt echt. Het Nederlandse ingenieursbureau Arcadis flikte het in de VS. Het bureau ontwierp een stormvloedkering voor New Orleans, dat na de orkaan Katrina redelijk vernietigd was. Bij de laatste storm die potentieel veel ellende had kunnen veroorzaken bleef de schade voor de kwetsbare Amerikaanse stad beperkt. In ouderwetse termen noemen we dat civiele verdediging, een term die bij een beperkt aantal mensen is blijven hangen en afkomstig is uit de tijd van de Koude Oorlog.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Stormvloedkeringen, versterking van dijken en rivieroevers. Het is geen overbodige luxe. We hebben gezien dat het water fiks kan huishouden. We rijden door het land dat dit half jaar voorzitter is van de Europese Unie, Slovenië genaamd.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
In de buurt van Dravograd, vernoemd naar de rivier de Drava dat diverse vertakkingen kent, werken mens en machine aan het uitdiepen, verleggen en bedijken van een vertakking van een rivier. Zware keien worden geplaatst. De mens beschermt zich tegen het water dat door de eeuwen heen al fiks huisgehouden heeft. De eeuwige strijd tegen water, wind en vuur.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Afgelopen weken stonden we op La Palma te kijken naar de enorme vulkaanuitbarsting met gigantische uitstoot van as en CO2. Niemand die er iets tegen kan doen. Moeder Natuur. Niets verzekert ons dat er in de komende jaren en decennia niet meer vulkanen stevig gaan spuwen zodat alle berekeningen die nu worden gemaakt de vuilnisbak in kunnen. Maar och, die toekomstige generaties! De mens! De aarde! In het bestaan van deze aarde is er al heel wat wat uitgestorven. Mocht de mens daar in de toekomst onder vallen, so be it. We zijn met veel te veel mensen op deze aarde. Dan neemt de natuur haar eigen loop en heeft daar een antwoord op. Klaar om op natuurlijke wijze, zonder aanzien des persoons het aantal mensen te decimeren en te reduceren. Dat zien we ook bij de corona-crisis. In de natuur overwint de sterkste en de slimste. Op een dag zal ik ook verzwakt zijn en mijn laatste adem uitblazen. Dat is de loop van Moeder Natuur. Ik heb er vrede mee, sommigen onder u klaarblijkelijk niet.
Met conclusie:
Ik wens u een prettige wedstrijd.
En wat betreft Greta Thunberg, laat ik het zo formuleren: Ik beschouw haar als een “erreur des copulateurs”. Wat dat betekent mag u zelf uitzoeken.