door Peter-Vincent Schuld
De Russische militaire staf kondigde aan zich volledig terug te trekken uit de Oekraïense grootstad Cherson.
De grotendeels verwoeste stad is daarmee bij lange nog geen stad waar de vrijheid gevierd kan worden na de vermeende Russische terugtrekking.
De Oekraïense militaire staf en de politieke leiding geven op dit moment aan nog niet overtuigd te zijn van de daadwerkelijke terugtrekking van de Russen. “Cherson zal pas weer bevrijd zijn als de Oekraïense vlag er weer zal wapperen”, aldus de Oekraïense overheid. Daar heeft het Oekraïense centrale gezag een punt. Er zou nog steeds sprake zijn van Russische aanwezigheid in de stad. Maar al zouden alle Russen de stad hebben verlaten, dan nog zal zal er sprake zijn van mogelijk dodelijke Russische aanwezigheid in de vorm van gelegde landmijnen of boobytraps.
Enfin de Russen trekken zich volgens hun militaire staven terug tot aan de oostelijke kant van rivier de Dnjepr. Het zou kunnen duiden op aansterken, hergroeperen en voorbereiden op een nieuwe aanval op Cherson. Maar houd er ook rekening mee dat wat er aan de oostelijke kant van de Dnjepr gebeurt niet onzichtbaar is. Satellietbeelden zijn namelijk niet primair bedoeld om de topless zonnende buurvrouw te begluren. Met de nodige aan te voeren vuurkracht aan Oekraïense zijde en door de Dnjepr onbevaarbaar te maken of het onmogelijk te maken om de rivier zonder kleerscheuren over te steken, kan het de Russen knap lastig gemaakt worden.
Kortom een onoverzichtelijke situatie waarin de harde feiten niet feilloos naar de oppervlakte komen. Maar wat is nu de beste vergelijking? Hoe kun je de situatie in de betrokken regio nou het beste omschrijven in de clash tussen twee broedervolkeren die historische fysiek aan elkaar verbonden zijn en verdeeld worden door agressie en daaruit voortgevloeide haat. Misschien kunnen we daarvoor het beste het heraldisch wapen van het Russisch tsarenrijk als symbolisch voorbeeld nemen. U ziet hierboven een tweekoppige adelaar, waarbij het lichaam van de adelaar denkbeeldig de onlosmakelijke historische band vertegenwoordigt tussen Rusland en Oekraïne. Maar de koppen van de adelaar kijken elk een andere richting op en hebben.dus een ander perspectief van het wereldbeeld.
Het oud en huidig zeer laat zich het beste symboliseren door u voor te stellen dat beide koppen van de tweekoppige adelaar vol zitten met mee-eters en puisten die niet alleen esthetisch het aanzicht verpesten maar onderhuids cysten vormen die reeds geklapt zijn of uitgedrukt moeten worden. De geur en het aangezicht van wat er vrijkomt is niet fraai laat staan aangenaam, maar eens zal het moeten gebeuren. De zwarte koppen van de mee-eters op de beide hoofden van de adelaar zijn het gevolg van zoals dat heet oxidatie .De inhoud is letterlijk door ouderdom van de mee-eters vergeeld en vies.
Maar als je op de rechter kop van de tweekoppige adelaar, in deze even voor te stellen als een van de landen te weten Oekraïne of Rusland, de mee-eters probeert uit te knijpen dan is de scherpe snavel van de andere adelaarskop die het andere land vertegenwoordigt er als de kippen bij om de uitdrukkende handen die bezig zijn de puisten uit te knijpen te verwonden zodat het wanstaltig aangezicht vooral niet opgeschoond wordt.
De handen die bezig zijn om de spreekwoordelijke puisten uit te knijpen zijn niet alleen de landen die behoren tot de NAVO en de Europese Unie, maar elk land die een zeker belang heeft , Centraal- en Oost-Aziatische landen niet uitgesloten.
Sinds mensenheugenis drijven we handel met alle delen van de wereld. Het gepalaver over globalisme is totaal irrelevant of dacht u dat het waardevolle Chinees porselein vanzelf naar Europa is komen zwemmen eeuwen terug? Nee, schepen voeren, schepen transporteerden, schepen arriveerden in veilige havens of vergingen op zee. Als een schip pech had werd het naar de kelder geschoten doch niet zelden voordat de vaak waardevolle lading aan boord in beslag genomen was, lees geconfisceerd, lees gejat.
De oude havenstad Cherson gelegen aan de westelijke de delta van de de rivier de Dnjepr met een burcht uit 1778 ligt er volgens de berichten verwoest bij. Het zal inventariseren worden hoeveel herstelbare en onherstelbare schade er is toegebracht aan het culturele erfgoed van de stad. Daar zit een van de knepen van het verhaal. Cherson heeft de naam Cherson niet zomaar meegekregen. Het is vernoemd naar de nederzetting Chersonesus die de Grieken er zo’n 2500 jaar geleden bouwden. Het lijkt qua naam op Chersonissos, bekend van de serie Oh Oh Cherso waar een kolonie Hagenezen zich als een bende wilde Russen gedroegen op het Griekse Kreta. Maar beide plaatsnamen tonen wel de historische realiteit aan van eeuwen terug in het oude Europa.
Foto: © Peter-Vincent Schuld
De onbaatzuchtige steun voor president Poetin lijkt, en ik zeg met nadruk “lijkt” in rap tempo ook in het Russisch binnenland af te nemen. Onenigheid met zijn militaire adviseurs over de te volgen strategie is wat er onder meer naar buiten druppelt als ook de klaagzang van de Russische (dienstplichtige) soldaten aan het front. Het lijkt of Poetin bij de slager komt en vraagt om een X hoeveel kanonnenvlees. Als de mondiale massaliteit van de afkeer van de Russische president Poetin daadwerkelijk zo groot is als deze geschetst wordt, hetgeen zeker niet uit te sluiten valt en het aantal keren dat er “Fuck Poetin” gescandeerd wordt in de daadwerkelijke praktijk gebracht zou worden, dan zou de Russische president inmiddels anaal zo zijn uitgewoond dat we een rechtstreekse tunnelverbinding hadden van Washington via Brussel en Moskou naar Vladivostok en weer terug. We zijn opeens weer terug bij de tijd van de Grieken. “Fuck Poetin” is oorlog voeren op het standje “Grieks”. Het kan verkeren. Zouden de partijen nou niet eens eindelijk in kunnen stemmen met een staakt-het-vuren en kans te geven aan de diplomatie of is totale destructie van de regio het enig doel? Land is maar land. Zonder mensen en dieren is het land net zo waardeloos als een volledig verbrand bankbiljet.
