#De Dagdenkers

De Dagdenkers: De politieke chemtrails in Chemnitz


De Dagdenkers: De politieke chemtrails in Chemnitz

door Peter-Vincent Schuld

De directeur van de Duitse binnenlandse inlichtingen- en veiligsheidsdienst het
Bundesambt für Verfassungsschutz (BfV) Hans-Georg Maassen is in regelrechte
aanvaring gekomen met de Duitse Bondskanselier Angela Merkel.
Merkel had verkondigd dat er rond en tijdens de rellen na de moord op een
Duitse man waarvan twee Irakezen en een Syriër verdacht worden, extreem-rechtse
radicalen jacht hadden gemaakt op buitenlanders.
Maassen meldde vanuit zijn functie als directeur van de inlichtingendienst dat
hiervoor geen bewijs was en dat er mogelijk met beeld die deze zaken zouden
moeten aantonen is gemanipuleerd.
Helaas worden ambtsberichten en analyses van inlichtingendiensten vaak niet
serieus genomen en verdwijnen ze wegens politieke onwelgevalligheid in de
onderste laden van de landsbestuurders. Hoe frustrerend is dat.
Aan de andere kant is wel duidelijk geworden dat een Joods restaurant en diens
eigenaar in Chemnitz zeker het voorwerp is  geworden van bruut geweld. Totaal
onacceptabel.
De daders zouden zwarte kleding hebben gedragen en de eigenaar voor Joods
varken hebben uitgemaakt.
Maar wie zijn de werkelijke daders?  Ze zijn niet gepakt. Het zouden net zo
goed anti-fascisten kunnen zijn, vaak ook volledig in het zwart gekleed die
zowel de aandacht wilden afleiden als hun woede op Israël wilden bekoelen. Zowel
extreem-links, extreem-rechts en veel stromingen binnen de islam vinden elkaar
in het antisemitisme en Jodenhaat.
Je kunt dus niet zomaar de conclusie trekken over de identiteit en de politieke
achtergrond van de daders.
In alle gevallen betreft het tuig van de richel.
Waren er tijdens de demonstraties in Chemnitz totaal geen rechts-extremisten
aanwezig?
Jazeker wel. Ook ik heb de beelden gezien met walgelijke scanderingen als
“Ausländer raus” en uitdossingen in kleding die niets aan duidelijkheid te
wensen overlieten. Het is gekend dat in het economisch zwakkere voormalig
Oost-Duitsland in lagere sociale klassen er een sympathie aanwezig is voor
denkbeelden uit een tijd die we nooit meer willen zien.
Duitsland is een extreem gevoelige samenleving wanneer het gaat omwille van
extremisme.
Ik heb het met de gemiddelde Duitser ongeacht of hij nu CDU/CSU, SPD, FDP of
Die Grünen stemt te doen.
Met een geschiedenis die hels en duivels is, met een erfenis die
gewetenloosheid inhoudt, probeer het dan maar eens goed te doen. Ja ik houd van
de democratische Duitsers, ik heb ze lief.
Het zijn mijn mede-Europeanen die niets kunnen doen aan wat hun voorouders voor
smeerlapperij hebben uitgehaald. Als Joodse jongen, geadopteerd door katholieke
ouders wiens familie die actief was in het Verzet ben ik niet met een afkeer van
Duitsers opgegroeid, wel met een afkeer van alles wat totalitair is. Duitsers
waren Duitsers, Moffen waren Duitsers die fout waren.
Met zo’n beladen geschiedenis is het voor de Duitser bijna onmogelijk om een
realistisch wereldbeeld te vormen, laat staan beleid te voeren gebaseerd op een
realistisch wereldbeeld. De de naoorlogse generaties Duitsers dragen geen enkele
verantwoordelijkheid voor wat hun voorouders aan misdrijven begaan hebben. Er
bestaat simpelweg niet zoiets als “erfzonde”.
Het is dus wel te begrijpen dat de Duitse politiek, als tegenreactie op het
Duits donker verleden een immigratievriendelijk beleid voerden
om van het “erfstigma” af te komen, maar Duitsland en dus de Duitse politiek is
daarin doorgeslagen.
Er is totaal geen rekening gehouden met het draagvlak onder de Duitse
bevolking, die niets meer en niets minder willen dan een leven voeren in
vrijheid, enige welvaart en zonder ontwrichting van hun samenleving.
Die ontwrichting is er thans dus wel met “no go” zones in Berlijn en Duisburg
om maar even twee steden te noemen.
Zelfs onder de delen van eerdere migranten van bijvoorbeeld Turkse en
Turks-Koerdische komaf  wordt er met lede ogen aangezien wat er allemaal
binnengehaald is op last van Bondskanselier Merkel. Goed geïntegreerde
verwesterde Turken en Koerdische Yezidi’s
die zeer bewust zijn van de spanningsvelden in de landen van hun oorsprong
trekken al langer aan de bel, maar ze worden niet gehoord.
Het “Wir schaffen es” dogma lijkt belangrijker te zijn dan mensen die de
regio’s door en door kennen.
Een samenleving, ook de Duitse valt of staat met sociale cohesie. Die sociale
cohesie is in rap tempo aan het verbrokkelen.
Uit gesprekken die ik mocht hebben met Duitsers is er nu al sprake van
spanningen binnen gewone Duitse gezinnen waarvan de ene partner vast houdt aan
de “mensvriendelijke toelating” en de andere partner die dit in vraag stelt en
meteen wordt uitgemaakt voor nazi.
Een behoorlijke inhoudelijke discussie wordt door het donkere verleden al in de
kiem gesmoord en dat,. juist dat gaat leiden tot meer maatschappelijke onrust
met gebeurtenissen zoals in Chemnitz.
Maar toch zullen de Duitsers gedwongen zijn om zich te vermannen en het donkere
verleden niet te vergeten, maar niet voortdurend mee te nemen als maatstaf in
het asielbeleid.
Want hoe je het went of keert, Duitsland heeft te maken met een
veiligheidsprobleem veroorzaakt door immigratie vanuit landen waarin geweld niet
geschuwd wordt, vrouwenrechten en verwante elementaire zaken wegens een
achtergestelde of achterlijke (islamitische) cultuur niet bovenaan staan in de
vormgeving van een samenleving.
De Duitse politie valt met regelmaat moskeeën binnen om extremistische moslims
aan te pakken.
De massale aanranding van vrouwen tijdens de nieuwjaarsnacht in Keulen en
andere steden.
We hebben de aanslag in Berlijn meegemaakt.
Het grote incident in München.
Een lange reeks van verkrachtings- en geweldsincidenten met dodelijke afloop
die gepleegd zijn door lieden die al dan niet via migratie- asielprocedures in
Duitsland verblijven.
Keihard gesteld, het asielbeleid met open deuren heeft letterlijk mensenlevens
gekost. Mensenlevens van doodnormale burgers.
Dit in een land waarin publieke veiligheid zo’n groot goed is dat het aantal
hulpverleningsorganisaties om een mensenleven in nood te redden
zo groot en goed georganiseerd is dat het ondoordacht migratiebeleid daarmee in
schril contrast staat.
Spreekwoordelijk gezegd, er zijn meer brandweerlieden, brandweerkazernes,
rampenbestrijdingsdiensten en ambulances om de bevolking te
helpen na een catastrofe dan dat er ingezet wordt om catastrofes te voorkomen.
Ik noem dit onverteerbaar.
De denkbeelden van de Gutmensch behoren tot de goedbedoelde waanbeelden die te
vergelijke zijn met de nimmer bewezen chemtrails en daarop wordt er politiek
beleid ontwikkeld.
Dat is gelijk bouwen op los en mul zand, zonder kennis te willen nemen van de
bodemgesteldheid. Elke bouwkundig ingenieur zou je voor gek verklaren als je
zoiets deed. Daar zit de kern. Wanneer ideaalbeelden voorgaan op de realiteit
stort “gebouwde als een kaartenhuis in elkaar”.  De massale influx van migranten
die de Europese vrije normen en waarden niet delen is de ernstigste fout in de
Duitse naoorlogse geschiedenis en vormt daarmee een doelbewuste constructiefout
van de samenleving.
Misschien moeten wij als generaties naoorlogse Europeanen, de Duitsers
voorhouden dat zij zich niet schuldig hoeven te voelen voor wat hun voorouders
geflikt hebben. Dat zij daar niet verantwoordelijk voor zijn en dat zij rustig
ter bescherming van het Europese continent maatregelen mogen nemen die de
stabiliteit en de veiligheid van onze Europese vrije samenleving zeker stellen.
Dat deze maatregelen rustig tot gevolg mogen hebben dat wij in Europa mensen
weren die onze gezamenlijke waarden en normen niet delen.
Zie het als een Europees addendum op de Marshallhulp die Duitsland na de oorlog
er weer bovenop hielp.
De Dagdenkers: De politieke chemtrails in Chemnitz

Verkiezingen komende zondag: Is Zweden bezig trekjes

De Dagdenkers: De politieke chemtrails in Chemnitz

De Dagdenkers: Sportmiljonairs en scheidsrechters

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *