#Analyse & Commentaar

Europese Commissie heeft nieuw plan voor visserij dat ruikt naar bedorven vis

door Jan Schils

Brussel – Mede door een aanhoudende hetze vanuit Frankrijk (waarbij zich ook de
Franse overheid niet onbetuigd heeft gelaten en dat nog steeds doet), maar ook
onder druk van Spanje en België (vooral dan vanuit Vlaanderen) heeft de Europese
Commissie voorgesteld om de “bodem beroerende” visserij in alle beschermende
Europese wateren stapsgewijs tegen 2030 volledig te verbieden.  

Gesloten viswinkel met kunstvissen in de netten in de etalage, Foto
werd gemaakt in Sassnitz, Duitsland Foto: © Peter-Vincent Schuld

Krijgt de Commissie het licht op groen van de Europese visserijministers en het
Europees Parlement, dan betekent dit een harde klap voor de Nederlandse visserij
en die van de andere lidstaten van de EU, die dikwijls met groot materieel in
deze beschermde wateren vissen. Dat zal de Commissie worst wezen, want ze wil al
jaren de visserij in de EU-wateren aan banden leggen door het aantal schepen en
vissers te verminderen…“Binnen de Commissie zelf waren voorzitter Ursula Von der
Leyen en vicevoorzitter Frans Timmermans vurige pleitbezorgers voor een
krachtiger aanpak van de alles “verwoestende visserijtrawlers”, die als
“vervaarlijke monsters de zeebodem omploegen”, aldus een Commissiewoordvoerder.”
Des gevraagd  blijkt Timmermans op geen enkel moment tijdens de
Commissievergadering over de belangen van de Nederlandse visserij en die van de
andere lidstaten re hebben verdedigd.

Logo van de European Bottom Fisheries Alliance Beeld: © EBFA.eu

Het gevolg van de maatregel zou catastrofaal zijn en meer concreet inhouden dat
er 25 procent minder vis zou worden afgezet in EU-visserijhavens. De
visserijbedrijven zouden hun in inkomsten met 38 procent zien dalen. Deze
alarmerende cijfers zijn afkomstig van de European Bottom Fisheries Alliance
(EBFA), die 20.000 vissers uit 14 Europese landen vertegenwoordigt. Volgens de
EBFA bestaat het risico dat het verbod op de bodemvisserij in deze beschermde
gebieden, 7000 grotere vissersschepen in gevaar zal brengen. De maatregel zou op
circa 14 procent van de Europese wateren van toepassing zijn.

Ook Nederlands vissers de dupe

Visafslagweg, of de Visafslag straks weg Foto werd gemaakt in de haven
van Scheveningen, Nederland Foto: © Peter-Vincent Schuld

De Nederlandse vissers dreigen flink door dit voorstel van de Commissie te worden
getroffen als de EU-ministers van visserij en het Europees Parlement ervoor door
de knieën gaan. Dat het Europees Parlement de aanpak van de Commissie steunt, is
zo goed als zeker, temeer omdat het parlement eerder al de pulsvissers te grazen
nam.

Franse visserij: Trawler in de haven van Duinkerken, Frankrijk Foto:
© Peter-Vincent Schuld

Dat gebeurde tot groot jolijt van de Franse lobby tegen onder meer de Nederlandse
en Deense vissers. Deze Franse lobby is zeer invloedrijk binnen het Europees
Parlement en houdt er lobbypraktijken op na die reeds lang verboden zijn. We
bedoelen hiermee de fanatieke milieuorganisatie Bloom, die een grote aanhang
heeft onder de Franse Europarlementariërs, maar ook in het nationale parlement
in Parijs. Bloom is al enkele jaren fanatiek bezig met een echte heksenjacht
tegen de Nederlandse visserij. (Daarover hieronder meer bijzonderheden).


Logo van de Franse milieuclub voor de zee en de oceaan “Bloom”

Beeld: © Bloom

Het nieuwe voorstel van de Commissie staat in het Actieplan Duurzame Visserij dat
Europees commissaris Viginius Sinkevicius (bevoegd voor milieu en visserij)
dezer dagen publiceerde. In het plan verzoekt de Commissie de  EU-lidstaten om
gezamenlijke aanbevelingen voor te stellen en nationale maatregelen te nemen om
de bodemvisserij tegen 2030 geleidelijk af te schaffen in beschermde gebieden.
Maar al over een jaar (maart 2024) moeten de eerste maatregelen de bodemvisserij
in de Natura 2000-gebieden aan banden beginnen te leggen. Om het herstel van
kwetsbare ecosystemen op de zeebodem te bevorderen, werd de bodemvisserij op een
diepte vanaf 800 meter al in 2016 in de EU verboden. En vorig jaar werd deze
visserijmethode verboden tussen 400 en 800 meter diepte in een aantal gevoelige
zones in het noordoosten van de Atlantische Oceaan. Toch blijft volgens de
Commissie de  bodemvisserij met sleepnetten, staande kieuwnetten of grondbeugen
nog steeds wijdverspreid. Dat is vooral het geval in 80 tot 90 procent van de
exploiteerbare zones in het noordoosten van de Atlantische Oceaan, in veel
Natura 2000-gebieden, maar ook in andere beschermde gebieden. De Europese
Commissie veroordeelt ook het “te hoge brandstofverbruik en te hoge
CO2-uitstoot” van de vissersschepen.

Vissersschip in de haven van Den Helder Foto: ©
Peter-Vincent Schuld

Ze wil echter de hoogste prioriteit voor de strijd tegen het “afschrapen van de
zeebodem”, waarop ook de milieuorganisatie Bloom onophoudelijk blijft aandringen
en dat een functionaris van deze milieuclub een “gevecht tegen de Bataafse
zeebarbaren” noemt. Volgens de Commissie vernietigen deze visserijpraktijen
ecosystemen, verzwakken zij de vispopulaties die zich voortplanten en werken ze
ook bijvangsten in de hand door een gebrek aan selectiviteit,

De Commissie vraagt ook aan de lidstaten om instandhoudingsmaatregelen voor de
visserij te nemen om zo de beschermde mariene gebieden efficiënt te  beschermen.
Daarvoor moet de eerder besloten Europese biodiversiteitsstrategie voor 2030
zorgen , die 30 procent van de zeeën wettelijk en doeltreffend moet beschermen.
Heel wat Nederlandse visserijbedrijven doen aan bodemvisserij. Zo speelt de
garnalenvisserij in Nederland zich volledig in beschermde delen van de Noordzee
en de Waddenzee af, waarvoor de vissers over speciale vergunningen beschikken,
die fel betwist worden door anti-visserijfanaten uit de milieubeweging. Vraag is
of de Commissie op termijn deze speciale status niet met behulp van een stemming
door de lidstaten zal proberen af te schaffen.

Situatie onhoudbaar: Visserij in politieke visnetten
gevangen

Is de visserij verstrikt in de politieke visnetten? Op de foto,
visnetten aan boord van een trawler in de Haven van Den Helder Foto:
© Peter-Vincent. Schuld

Het is op zijn minst gezegd onbegrijpelijk dat Europese Commissie het oordeel van
verschillende wetenschappelijk instituten, van individuele wetenschappers en van
andere experts naar de prullenbak heeft verwezen. In de Europese visserijsector
wordt deels verbaasd en deels woedend gereageerd op het “dictaat” uit Brussel,
ook al gaat het nog maar om een voorstel.

Voor de vissers in Nederland en elders in de EU is het duidelijk: ze voelen zich
verraden omdat de wetenschap moet wijken voor leugens en verdachtmakingen en de
politiek hen in de kou laat staan. In een soort wanhoopspoging hebben de
Nederlandse vissers zich per brief tot koning Willem-Alexander gewend omdat zij
evenals de boeren  onevenredig hard getroffen worden door het stikstofbeleid van
het kabinet-Rutte. Ze willen dat de koning persoonlijk ingrijpt en het
kabinetsbesluit bijstuurt. De koning kon natuurlijk niet meer doen dan deze
brandbrief door te sturen naar het kabinet in Den Haag. Het initiatief van de
vissers toont wel aan dat het water hen nauw aan de lippen staat en dat de
situatie voor de Nederlandse visserij onhoudbaar is geworden.

Pierre Karleskind, lid van het Europees Parlement die een dubieus
rapport integraal overnam Foto: © Europees Parlement

Frans Boogaard, destijds correspondent van het Algemeen Dagblad in Brussel met
het Europees Parlement in zijn portefeuille, over de dubieuze rol die de
(Franse) voorzitter van de visserijcommissie Pierre  Karleskind in deze  affaire
speelde. Boogaard: “Karleskind nam een artikel in Le Monde met de
beschuldigingen van Bloom integraal over op de website van de visserijcommissie.
Hij weigerde daarvan afstand te nemen, ook toen Europarlementslid Annie
Schreijer-Pierik (CDA) dat op hoge toon eiste. Karleskind leek volgens Boogaard
ook weinig geloof te hechten aan formele verklaringen van hoge
visserij-ambtenaren van de Europese Commissie, dat er van fraude helemaal geen
sprake was. En de EU-fraudebestrijdingsdienst Olaf vond dat er te weinig
vermoedens waren om zelfs maar een onderzoek te beginnen.”

Journalist Frans Boogaard, gefotografeerd in Bande België Foto: ©
Peter-Vincent Schuld

Boogaard: “Na in het stof te hebben gebeten, probeerde Bloom het nog eens met een
nieuwe aantijging. Hij beweerde dat de Nederlandse kotterschippers bewust hun
AIS-systemen uitzetten zodat ze niet te traceren waren op dagen – minstens zeven
achtereen – dat ze aan wal hadden moeten zijn. Maar volgens Schreijer-Pierik is
het logisch dat schippers dit navigatiesysteem uitzetten als ze niet varen. De
Franse milieuorganisatie beschuldigde de Nederlandse overheid er ook van bewust
alle schepen onder twaalf meter van de steunmaatregel te hebben uitgesloten.
Deze discriminerende maatregel bewijst eens te meer dat de Nederlandse regering
liever haar grote, verwoestende industrieschepen steunt dan de veel milieu- en
sociaalvriendelijkere kleinschalige kustvisserij.”

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *