Moslims worden religieuzer: Een gevaar voor de vrije en open samenleving?

Peter-Vincent Schuld

Het Nederlands Sociaal Cultureel Planbureau heeft vastgesteld dat moslims met een Turkse of Marokkaanse achtergrond steeds religieuzer worden.
Dit vertaalt zich door een frequenter moskeebezoek, er wordt meer gebeden en vrouwen dragen steeds vaker een hoofddoek.

Tot zover dit gegeven dat nogal wat tongen deed losmaken en voor beroering zorgde. De feiten zijn niet nieuw. Wie de samenleving van nabij bestudeert
en observeert had deze conclusie al lang getrokken.

Wat nog een interessanter gegeven is, is dat volgens het voornoemde onderzoek ongeveer de meeste moslims negatief zijn over Nederland en haar samenleving.
Ex-moslims (afvalligen in de optiek van de religieuze mohammedanen) daarentegen zijn grosso modo wel positief over onze samenleving en draaien volop mee in de sociale kermis en contacten van het aardse bestaan.

Maar als dit als betrouwbaar bekend staand instituut deze boodschap communiceert vormt het wel een aanleiding om een en ander een nader te beschouwen. Dat gaan we dan zo meteen maar eens doen. Met een knipoog en met conclusie.
Nieuw is evenwel dat deze feiten glashard gecommuniceerd worden. Tot nog toe was het communiceren vanuit de overheid over dit soort
feiten volstrekt taboe.

Het werd hoog tijd dat we eens “man en paard”, of in dit geval “man en kameel” gingen benoemen.

Maar wat zit er achter de feiten? Hoe moeten we een en ander interpreteren en welke conclusies moeten we hier uit trekken?

Ik neem u mee naar slechts een tweetal van de vele gebeurtenissen die op mijn pad kwamen. Of deze incidenten representatief zijn, laat ik aan uw oordeel over.

Ik kom Nederland binnenrijden, ik ga een willekeurige supermarkt binnen en wat ziet uw verslaggever? De helft van het (vrouwelijk) personeel draagt een hoofddoek om zo uiting te geven aan de leefregels binnen hun godsdienst. De emancipatie is in de islamitische kringen ver achter gebleven; Ik zie geen enkele man met een hoofddoek. In islamitische kringen blijft transseksualiteit al helemaal een taboe.

Sta ik bij in een andere Nederlandse supermarkt en dus aan een andere kassa. Kort daarvoor was er ergens in Europa een terreurdaad gepleegd met door een IS-aanhanger met een groot mes. Achter mij in de rij staat een dame, inclusief hoofddoek die een groot mes aan heeft gepakt als aankoop en legt deze op de band om deze weldra af te rekenen met de dame achter de kassa. Natuurlijk kon uw verslaggever zijn mond niet houden en zei met een grijns op zijn gezicht: “Oops, hoofddoek + mes; dat wordt hier link”. Vervolgens begint deze moslima uw verslaggever uit te maken voor racist. Ze schreeuwt de winkel bijeen alsof ze ter plaatse verkracht en vervolgens gevierendeeld wordt.

Een open vrije samenleving begint met de mogelijkheid om publiekelijk satire te bedrijven aangevuld met spot en zelfspot. Het relativeren van anderen en jezelf. De humor schijnt geen echter geen plaats te hebben binnen de islam.

Dat wist de samenleving al vanaf het moment dat de cartoons over profeet Mohammed verspreid werden en er vanuit de mondiale islamitische samenleving hier met ongecontroleerde woede-uitbarstingen, serieuze bedreigingen en moordneigingen op werd gereageerd.

Terwijl de samenleving verkrampte in politieke correctheid was het in Nederland uitsluitend de door de politieke elite zo uitgekotste Geert Wilders die ons er fijntjes op wees dat de tot gewelddadig escalerende “Gilles de la Tourette-verschijnselen” niet normaal waren en die we die ook niet als normaal zouden moeten gaan beschouwen.
De man had en heeft gelijk, wat je ook van Wilders mag vinden.

Maar enfin, ik werd uitgemaakt voor racist door de betrokken moslima.
Nu vroeg ik haar rustig of ze weet wat het woord racist betekent. Maar de dame antwoordt niet inhoudelijk en blijft maar van alles schreeuwen.
Stennis schoppend, slachtofferrol spelend en een situatie tot stand brengen waarin de openbare orde gehypothekeerd dreigde te worden.
Dit alles maakt op mij volstrekt geen indruk. Inhoudsloods geschreeuw acht ik als niet boeiend en niet relevant.

Had ik het hier over een ras? Nee, waarom zou ik? Ik legde in een satirische setting verband tussen de islam en maatschappij ontwrichtend gedrag.
De islam positioneert zich in onze samenleving vooral als een veelkoppig monster.

Een entiteit wanneer zij bekritiseerd wordt, middels diverse trappen in de geweldsspiraal aanvangend met verbaal geweld en eindigend met dodelijk geweld, van zich afbijt maar ook aanvalt

Wat hebben we in godsnaam binnen gehaald? Vast staat dat vanaf generaties terug politiek en bedrijfsleven totaal geen besef hadden wat het betekent om mensen uit islamitische landen en dito overtuigingen binnen te halen. Nu gaat het niet zozeer om de mensen in kwestie, maar wat nemen ze met zich mee? Welk gedachtegoed nemen ze met zich mee en wat zijn de demografische effecten vanuit hun cultuur en religie?

Deze vraag stellen is gelijk “vloeken in de kerk” voor mensen die het egalitair denken omarmen en elke kritische vraag over immigratie afdoen als xenofobie.
De discussie is niet eens mogelijk. In de journalistiek en de wetenschap is één ding belangrijk namelijk de moed hebben om zaken, in alle onafhankelijkheid en zonder enige vooringenomenheid met een kritisch oog te bekijken.

Maar het ontbreekt al decennia aan de moed in de samenleving om zulke zaken in vraag te stellen. Hij of zij die dat toch doet wordt onverwijld publiekelijk aan de schandpaal genageld met het opschrift “racist”.

Nu is racisme een misdrijf. Het bekritiseren van een religie en/of/annex een ideologie of met deze spotten of te persifleren is dat niet.

Daar zullen de moslims in de lage landen zich bij neer moeten leggen. Niet overal kan de kaart van “discriminatie” voor getrokken worden, al wordt
dat wel getracht en niet uitsluitend door de moslims zelf.

Ik heb nog weinig mensen gezien, die onterecht beschuldigd werden racisme of discriminatie, die de moed hadden om op grond van artikel 261 van het Wetboek van Strafrecht tegen deze vorm van smaad en laster aangifte in te dienen bij de politie of het Openbaar Ministerie. Het stellen van kritische vragen of het trekken van kritische conclusies heeft niets te maken met racisme. De weinige keren dat wel aangifte werd gedaan haakte het OM af. Goed voor een artikel 12-procedure bij het Hof waarin het OM door het gerechtshof opgedragen kan worden om te vervolgen.

De islam en hen die deze godsdienst annex religie in de lage landen en de rest van Europa belijden houdt de gemoederen stevig bezig.

Openlijke homohaat, rel schoppen tijdens de ramadan, terrorisme, ritueel slachten, ongebreideld antisemitisme etc. etc. Veel goeds valt er over de islam niet te schrijven, al zou ik het willen.

Er zijn miljarden euro’s besteed aan mislukte integratieprojecten, subsidies voor menig moskee, buurtvaders en de vraag doemt zich op of deze bedragen wel in verhouding zijn met het doel van het welkom heten van mensen met een islamitische achtergrond en in het geval van gastarbeiders. Het economisch gewin dat de samenleving had bij het een plaats bieden in de Lage Landen met mensen met een islamitische signatuur lijkt zeer relatief.

Al die integratiesubsidies? Zo op het eerste en tweede gezicht lijkt het geld “down the drain” gesmeten. Op het derde gezicht kom ik ook niet veel verder dan dat het zogezegd onkosten op sterfhuis waren.

Invasie en invasief

Wanneer een plant of een organisme van buiten komt dat zich dominant positioneert en profileert, de oorspronkelijke samenstelling verdrukkend, en dus schadelijk is, dan worden deze als “invasieve exoten” aangeduid. Voor de definitie van “invasieve exoten” verwijs ik u graag naar een pagina van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland waaruit ik middels bijgaand screenshot citeer;

Is dit ook op mensen van toepassing? Het lijkt een logische vraag, maar deze vraag draagt iets zeer gevaarlijks in zich mee. Namelijk de mogelijkheid van onverbloemd xenofobisch denken.

Op zichzelf is een mens niet schadelijk. Verre van dat. Gedrag of een maatschappij inrichtende visie van mensen kunnen wel schadelijk zijn. Als een kind geboren wordt
is het schadelijk gedrag nihil, maar dat geldt voor iedere baby ongeacht afkomst en signatuur van de ouders waaruit ze geboren zijn. Het zijn de aangeleerde eigenschappen die iemand tot “schadelijk” kunnen maken. Geen kind wordt met een signatuur of met een maatschappij inrichtende visie geboren, een kind wordt zo opgevoed. We hebben allemaal een eigen wil en een eigen verantwoordelijkheid. Dat betekent ook dat je bepaald van huis uit meegekregen gedrag of elementen uit je opvoeding ter zijde kunt leggen en als een “bevrijd mens” door het leven kunt gaan. In de islamitische culturen met een stevige sociale controle is de groepsdruk enorm hoog. Nu zijn mensen, authentieke exemplaren daargelaten, redelijk volgzaam. Het is altijd wel makkelijk als er al iets voor je “bedacht” is waardoor het verantwoordelijk zijn voor je aardse leven en het slagen of inrichten daarvan niet meer onderhevig is aan zelfstandig denken.

Laten we eens kijken naar de rol die de islam in het Nederlandse openbare leven opeist. De voornoemde uitingen van maatschappij ontwrichtend en intolerant gedrag van aanzienlijke aantallen lieden die de islam in al haar verschillende vormen aanhangen daarvan kun je niet anders stellen dat het de oorspronkelijke normen en waarden in Nederland in de verdrukking brengt.
Dat is dus invasief en schadelijk. We zien dat onder druk van moslims-ouders kerstvieringen op scholen verbannen worden. Kerst behoort tot ons cultureel erfgoed.
De islamitische vastenmaand ramadan behoort pertinent niet tot ons cultureel erfgoed. Het hoort niet bij Nederland en het hoort niet bij Europa.
Het is daarom volstrekt begrijpelijk dat veel inwoners uit westerse landen in Nederland zich mateloos ergeren. Nogmaals, een voorbeeld hiervan is de islamitische vastenmaand ramadan waarbij de arbeidsproductiviteit van moslimwerknemers daalt en er op straat gedurende deze tijd vaak relletjes zijn zoals thans in Noordwijk.

Een verrijking van Nederland kun je het niet noemen als je sec naar de feiten kijkt.
Het superioriteitsgevoel van de islam ten opzichte van andersdenkenden is eveneens een groot punt van zorg en is ronduit gevaarlijk.

Het is een gegeven dat de islamitische culturen zeer dominante culturen zijn. Ook in Nederland. Er wordt respect geëist, er wordt ruimte voor hun belijden geëist.
Maar valt er wat te eisen?

De laatste herziening van de Nederlandse grondwet dateert van 1983.
Artikel 6 van de grondwet bepaalt de vrijheid van godsdienst. Dit artikel in de grondwet is bedoeld om de vrijheid te bewaren uitgaande van de realiteit van de in Nederland oorspronkelijke bestaande godsdiensten en de getalsmatige verhoudingen van het moment van schrijven van de grondwet. Primair betreffen het hier de verschillende stromingen binnen het christendom en het jodendom. Maar laten we de hypothese volgen dat de islam een invasieve godsdienst is. Is artikel 6 van de grondwet, de godsdienstvrijheid dan nog wel houdbaar? Hierover valt intussen ernstig te twijfelen. Het verwijderen van artikel 6 uit de grondwet impliceert namelijk niet automatisch dat het belijden van een godsdienst strafbaar wordt. Het schrapen van artikel 6 van de grondwet verschaft wel de mogelijkheden om paal en perk te stellen aan uitwassen die religies met zich mee kunnen brengen.

De grondwet is een statische wet. Bij het schrijven van de grondwet werd geen rekening gehouden met komende realiteiten en demografische ontwikkelingen zoals geboortecijfers, immigratie omwille van asielbeleid en gezinshereniging. Men is uitgegaan van de gelijkwaardigheid van iedere godsdienst. Maar is dat wel waar?
“U bent vrij om het satanisme te belijden, zolang u maar geen strafbare feiten pleegt”. Dat was een beetje het simplisme waaruit gedacht werd.

Maar dat een zich als agressief gedragende en eisen stellende godsdienst die ook nog een een maatschappij inrichtende visie er op nahoudt zou opkomen, dat kon er bij de naïeve rechtsgeleerden van dat moment niet in. Tja is Amerika had een zekere Cassius Clay tot de islam bekeerd en liet zich Mohammed Ali noemen. “Ja wat een ster he? , Wat kan die kerel boksen!. Niemand die verder nadacht over zo’n keuze. We zaten midden in de Koude Oorlog, de Russen en de troepen van het Warschau Pact die waren gevaarlijk. Dat gevaar van destijds was inderdaad reëel. Maar schaam u niet (voor wie in die jaren al bestond en kon lezen, denken en schrijven) u was niet de enige die het niet begreep. Bij het pogen van de Russen om Afghanistan onder controle te brengen, dit zeer tegen de zin van het niet zo’n slimme westen die van de verhoudingen in die landen geen barst begreep, leverde de VS en andere westerse landen handenvol wapens aan de Mujaheddeen van Afghanistan, waar later de Taliban uit zou voortkomen. Bij gebrek aan kennis over de islam werd in de Nederlandse media hier destijds amper over gesproken of werden er kritische vragen gesteld.

Nederland kent een hoge tolerantiegraad. Die hoge tolerantiegraad is goed. Niet alles wat “anders” is is per definitie negatief. Maar het is per definitie ook niet altijd positief of neutraal. Wanneer een “nieuwe” godsdienst met een maatschappij inrichtend karakter zich in Nederland actief en bij tijd en wijlen agressief manifesteert dan is het begrijpelijk dat de er onder de oorspronkelijk bevolking beroering gaat ontstaan en hier tegen in verzet komt. Vanuit die optiek heeft bijvoorbeeld Pegida Nederland inderdaad voldoende grond om te protesteren tegen zoals ze het zelf noemde “de verislamisering van Nederland”. Nu, anno 2018 wordt deze groep gezien als extreem, maar er bestaat een aanzienlijke kans dat over enkele decennia daar weer heel anders tegenaan gekeken wordt. Pim Fortuyn werd begin deze eeuw ook verguisd. Nu lopen veel politici te dwepen met de visies van Fortuyn. Pegida Nederland wordt gezien als een luis in de pels van de samenleving. Maar misschien is het schokkend en beledigend effect dat de (voorgenomen) acties van Pegida hebben wel heel functioneel in een democratische rechtsstaat als de Nederlandse?  Het is ieder geval een begrijpelijke reactie op het invasieve karakter van de islam in Europa en in onze samenleving dient plaats te zijn voor zulke uitingen. Demonstreren is een grondrecht.

Diverse burgemeesters met uitzondering van Achmed Aboutaleb, hoe ironisch ook gelet op zijn signatuur, reageren angstig en negatief op voorgenomen demonstraties en zelfs bij tijd en wijlen willen zij overgaan tot verbieden. Het zegt wat over de verkramptheid in het doen en denken van betrokken burgemeesters.

Terugkerend naar de moslims in Nederland zelf. In Nederland kennen we een strikte scheiding tussen kerk en staat. De discussie over een hoofddoek voor islamitische politie-agenten was hier al teveel aan. Daarmee wordt de scheiding van kerk en staat al gehypothekeerd en ondermijnd. Een exponent van het invasieve karakter van de islam in Nederland. Er is in Nederland geen ruimte om religie invloed te laten hebben op het openbare leven. Al helemaal niet als dit gepaard gaat met een inrichtende visie op de samenleving. Het wordt echt tijd dat er een paar existentiële vragen gesteld gaan worden over hoe wij de samenleving verder vorm willen gaan geven zonder te vervallen in verkrampt denken en reageren.

Volgens het onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau voelen moslims zich in de Nederlandse (seculiere, vrije, open en dus ook hedonistische -red) samenleving niet thuis. Premier Rutte heeft het ooit al eens gezegd en ik citeer hem even vrij ” je hoeft niet in Nederland te blijven als je het hier niet bevalt”. In alle redelijkheid mag je dus stellen dat als moslims zich hier niet thuis voelen, in het open, vrije, tolerante en hedonistisch Nederland, het hun vrij staat hun koffers te pakken, hun eventuele uitkering in te leveren en vervolgens naar landen te trekken waarin hun religie en maatschappij inrichtende visie worden omarmd. Willen deze berokken moslims dat niet, dan dienen deze moslims zich maar aan te passen en niet omgekeerd.

De overheid faalt volstrekt in het voorkomen van ongewenst xenofobisch gedrag en het beschermen van hen die hun geloof onder dreiging van sociale uitsluiting maar ook eerwraak wensen achter zich te laten. Door actief “afvalligen” te beschermen geef je een duidelijk signaal af dat het in Nederland het je ook vrij staat om niet in Allah te geloven en dat je niet hoeft te vrezen voor je veiligheid wanneer je die keuze maakt. Door als overheid dat signaal af te geven wordt er pas echt bijgedragen aan integratie en voorkoming van ongewenste discriminatie.

Hoe geloviger men wordt, hoe meer men zich afkeert van en segregeert uit de samenleving waarin zij mensen zich bevinden. Het risico op handelen waarbij de geloofswetten primeren op de normale ordening in een land neemt dan toe. In het geval van de islam is dat gevaar zeer groot daar de letter van de geschreven leer zeer duidelijk is over afvalligen en ongelovigen. Dat kan en mag je als samenleving en overheid niet tolereren. Oostenrijk onder leiding van de jonge bondskanselier Sebastian Kurz, heeft hier reeds een goed voorbeeld gegeven door het voornemen om salafistische moskeeën te sluiten en dito imams uit te wijzen. Een eerste begin in de juiste aanpak van deze problematiek. Oostenrijk, de nieuwe voorzitter van de EU voor de komende zes maanden, zet hiermee een toon en geeft een signaal af naar andere Europese landen. Het invasieve karakter van de islam, de ruggengraat van de islam, dient gebroken te worden en Europa moet als de wiedeweerga terugkeren naar haar roots, en die zijn joods-christelijk-humanistisch, ook als dit clashes met de islam op Europese bodem tot gevolg heeft. Daar zit de crux.