Door Jan Schils
De plenaire vergadering van het Europees Parlement (EP) heeft de zwaar omstreden EU-natuurherstelwet, ontsproten aan het brein van EU-klimaatpaus Frans Timmermans en verder op cruciale punten uitgewerkt met steun van zijn rood-groen kabinetschef Diederik Samsom. De natuurherstelwet werd slechts met een kleine meerderheid aanvaard. Opmerkelijk daarbij was dat het EP zich niet helemaal aan de ter beoordeling liggende wetstekst hield maar amendeerde met een eigen inbreng, waarvan nog moet worden afgewacht of die het uiteindelijk zal halen. Er liggen nog heel wat valkuilen te wachten voor “onze Frans”
Race nog niet gelopen, er moet nog veel water door de beek

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Het zou immers te ver zijn gegaan als Timmermans en zijn rood-groene achterban in het EP en daarbuiten nu al uit volle borst de Internationale hadden gezongen. Ze beperkten zich ertoe om op meer bescheiden wijze victorie te kraaien in de wetenschap dat de race om het fors uitgeklede werkstuk van Europa’s belangrijkste klimaatfanaat nog allerminst gelopen is. Timmermans liet in een interview met de Vlaamse VRT weten “zeer blij te zijn met de uitkomst.” Hij besloot met op te merken dat er “de komende maanden nog onderhandelingen volgen over de wet: ” Dat biedt ons de gelegenheid om de parlementsleden, die nog niet overtuigd zijn, alsnog te overtuigen.”

Eigenlijk kan het eindspel nu pas gaan beginnen met (volgens de EU-procedure) finale onderhandelingen tussen de Europese ministerraad (de lidstaten) en het Europees Parlement in aanwezigheid van hoge ambtenaren van de Europese Commissie. Die onderhandelingen zullen waarschijnlijk enkele maanden duren en moeten uiteindelijk tegen mei 2024 afgerond zijn. In die tijd zullen er ook nieuwe regeringen aantreden en de affectie voor Timmermans neemt zienderogen af.
De uitslag van de stemming in het EP was al bij al geen grote verrassing. Want de voorstanders van de natuurherstelwet hadden van het verzet van de tegenstanders een soort verwerpelijke karikatuur gemaakt, die er bij tientallen ondeskundige en ongeïnteresseerde parlementsleden inging als pap. Ze hoefden niet na te denken. Van hen werd alleen verwacht dat zij disciplinair stemden, namelijk volgens de van hogerhand opgelegde partijlijn. Nu moeten wel toegeven dat deze gang van zaken overal is ingeburgerd in ons westerse “democratisch” genoemde politieke systeem. Wie zich buiten de lijnen, die de partij heeft uitgestippeld, begeeft vliegt er doorgaans uit. Tenzij tevoren is vastgelegd dat de parlementsleden over een bepaald onderwerp (bijvoorbeeld een ethische kwestie) volgen hun geweten mogen stemmen. Dit is overigens overal in onze westerse democratieën het geval.

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Terug naar de EU-natuurherstelwet: de plenaire vergadering in Straatsburg begon met de vraag om het wetsontwerp meteen naar de prullenmand te verwijzen, van tafel te vegen. Vervolgens vond de stemming per artikel en amendement plaats. Aan het slot daarvan haalde het wetsontwerp het met 336 stemmen voor en 300 tegen bij 12 onthoudingen. De EU-lidstaten waren in juni overeengekomen om 30 procent van de ecosystemen te land en op zee, die in slechte staat zijn, te herstellen. De Europarlementsleden legden de lat nu echter hoger: zo zouden alle lidstaten tegen 2030 herstelmaatregelen moeten nemen die van toepassing zijn op 20 procent van ”alle” gebieden te land en op zee in de Europese Unie. Bovendien moet volgens het EP vanaf 2050 alle natuur op het grondgebied van de EU, die voordien in slechte staat was, verbeterd zijn. Het gaat hier om een eis van de groenen, die algemeen totaal onhaalbaar wordt genoemd maar als drukmiddel in de wetstekst werd opgenomen.
Weg met flexibiliteit

Foto: © Peter-Vincent Schuld
De EU-landen zullen om aan de eisen van de natuurherstelwet te kunnen voldoen elk een nationaal plan moeten opstellen. Maar de eerder met de lidstaten overeengekomen bepaling om in die nationale plannen rekening te houden met de vaak verschillende situaties in de EU-lidstaten en regio’s zoals sociale, economische en culturele vereisten, regionale en lokale kenmerken en bevolkingsdichtheid werd onbegrijpelijker wijze door de meerderheid van de Europarlementsleden verworpen. Weg dus met de flexibiliteit voor dichtbevolkte gebieden zoals in Nederland. Ter compensatie van haar eigen bizarre en ondoordachte besluit, ging de parlementsmeerderheid wel akkoord met de mogelijkheid om de doelstellingen uit te stellen, als er sprake zou zijn van uitzonderlijke sociaaleconomische consequenties. Ook als de voedselprijzen teveel de pan uit zouden rijzen, zou pas op de plaats gemaakt kunnen worden. In dit verband is het ook belangrijk dat de parlementsmeerderheid ook getornd heeft aan het zogeheten ”verslechteringsverbod” in de oorspronkelijke wetstekst dat inhield dat de natuur buiten de al beschermde Natura 2000-gebieden niet verder achteruit mag gaan. Het EP schrapte dit verbod volledig voor natuur buiten de Natura 2000-gebieden. Voor natuur binnen deze gebieden bepaalde de meerderheid nu, dat de lidstaten alleen een verplichting moeten aangaan om deze gebieden te beschermen. M.a.w. de eisen (in het oorspronkelijke wetsontwerp) die ze moesten stellen over de concrete maatregelen die ze daarvoor moesten nemen, werden door het EP naar de prullenmand verwezen. Dat zelfde gebeurde met de bepaling in het wetsontwerp dat 10 procent van de landbouwgebieden met waardevolle landschapselementen moesten worden aangevuld. Dus jammer genoeg geen extra hagen en fruitbomen of bepaalde vormen van begrazing omdat dit teveel grond van de boeren zou afnemen.
Frankrijk-Duitsland

Foto: © Peter-Vincent Schuld
Al bij al kan het nog spannend worden de komende weken en maanden in Brussel en Straatsburg. Het EP heeft nu een eigen panklaar pakket voor de onderhandelingen met de lidstaten, die in dat pakket dus elementen zullen aantreffen, waarvan in het eerdere (voorlopige) akkoord met het parlement nog geen sprake was. Vooral de aanscherpingen die het EP aan Timmermans gunde, zullen voor verschillende lidstaten moeilijk liggen. Het gaat daarbij om een duidelijke poging van rood en groen in het EP om de natuurherstelwet wat minder uit te kleden. Vraag is of Frankrijk en Duitsland, die verantwoordelijk waren voor het afzwakken van de te dure- en voor de boeren schadelijke klimaatambities van Timmermans, de klimaatpaus een tweede keer zullen terugfluiten. In beide landen vinden verkiezingen plaats evenals in Spanje, Nederland en België.
.