Nederland stemt voor de boeren en tegen de stikstof- en klimaatgekte

door Peter-Vincent Schuld en Christel Dubos

De absolute winnaar van de Provinciale Statenverkiezingen van afgelopen woensdag is natuurlijk de Boer Burger Beweging van Caroline van der Plas. Het door de BBB gevoerd logo voert de  kleur groen. Geen milieuactivistisch groen, maar agrarisch groen dat de graslanden representeert. Nederland zoals het ooit was en Nederland zoals het in de ogen van, zo het zich laat aanzien, de meeste Nederlanders ook moet blijven.

De Nederlandse bevolking blijkt dus massaal de kant van de boeren te hebben gekozen. Als we de overwinning goed en eerlijk wegen is dit niet alleen een middelvinger tegen het Nederlandse kabinet maar nog eerder een reeks van niet te stoppen politieke mokerslagen in het politieke gezicht van Europees klimaatcommissaris Frans Timmermans die sinds jaar en dag een politiek beoogt die moordend is voor de agrarische sector. Caroline van der Plas van de BBB en Frans Timmermans hebben één ding gemeen, dat is dat ze Nederlands zijn. Voor de rest kan u zich geen grotere tegenstelling voorstellen. De winst van de BBB is een politiek antwoord op de “groene gifwolk” die in Brussel uit de kantoren van de Europese Commissie (in haar huidige personele samenstelling) uitgestoten wordt. Het is geen stem tegen de Europese Unie.

De politieke cactus die niet werd gevoeld noch werd gezien

De massieve tegenkanting in de samenleving waarvan nu electoraal de vruchten worden geplukt hebben wij aanhoudend beschreven. Voor ons kwam de overwinning van de BBB niet als een verrassing, integendeel. Veel collega’s zeggen nu “dit hadden we niet zien aankomen”. Sorry, dan hebben ze ook liggen te slapen. Aan de spreekwoordelijke veelarmige cactus in de vorm van de “tegenstem” waarvan collega’s dachten dat deze slechts eenzaam stond te verpieteren in een ontoegankelijk landschap hebben de politieke commentatoren zich akelig bezeerd.

Caroline van der Plas, de BBB-voorvrouw die omwille van haar no nonsens gedrag en door met twee voetjes op de grond te blijven, heeft de harten van de Nederlandse kiezer weten te stelen.  Natuurlijk is de overwinning ook een regelrechte dreun in het gezicht van de huidige coalitie. Sterker het is een klare en harde motie van wantrouwen richting het huidige kabinet, ondanks dat de verkiezingen daar niet primair op gericht waren. Het gaat immers om de provincies waar diverse maatregelen waar Nederland tegenaan hikt uitgevoerd moeten worden. Maar belangrijker is de motie van wantrouwen tegen het aanhoudend groene klimaat- en stikstofgedram van de huidige Europese Commissie. Want het ene voorstel dat burger en bedrijfsleven de adem ontneemt is nog  niet opgedroogd, of het volgende voorstel, en we zeggen, met nadruk voorstel, ligt reeds weer klaar.

“Haal die fiets weg en ga fietsen”

Deze week kwam er weer een onzalig plan vanuit de Europese Commissie met voorgestelde regels voor de woning inclusief een zekere plaats voor de fiets in plaats van de auto. Een Nederlands gezegde die luidt “ga fietsen” is de boodschap aan het groene dictatorschap die de “groene” manier van leven eist en aan burgers en bedrijfsleven compromisloos oplegt.

Er zit echter wel een addertje onder het agrarisch gras. De nodige stikstof- en klimaatmaatregelen zijn reeds gegoten in Europese wetten die de lidstaten op straffe van een inbreukprocedure met een mogelijke boete moeten invullen en uitvoeren. Een nieuwe Europese Commissie, die in de herfst van het volgend jaar zal aantreden, kan het theoretisch gezien het initiatief nemen om een aantal van deze wetten tegen het licht te houden, ze te herzien en deze misschien wel onuitvoerbaar te verklaren. Maar dat hangt af van het stemgedrag van de kiezer bij de Europese Verkiezingen in het volgend jaar. Want voor de “groene grappen” die de huidige Europese Commissie voor ogen heeft is de Europese Unie nooit bedoeld geweest. Niet dat de Europese Commissie haar bestuurstaak niet mag uitoefenen en geen voorstellen tot wetgeving mag indienen, maar ze wordt moreel geacht de Europese burgers dichter bij elkaar te brengen en dat doe je niet door polariserend te besturen. Dat is iets wat de huidige Europese Commissie wel te verwijten valt.

Dus feite zegt Nederland met de uitgebrachte stem massaal “Nee” tegen het klimaatbeleid en “Nee” tegen het stikstofbeleid en “Nee” tegen Timmermans en consorten. Ondanks het feit dat Caroline van der Plas in haar optreden in de Tweede Kamer zich soms even vergiste wat betreft de Europese politieke en wetgevende grondslag van de discussies lijkt ze inmiddels te beseffen dat de BBB het ook in Brussel moet gaan waar maken. In tegenstelling tot wat veelal aangenomen wordt, is Brussel geen onneembaar bastion, daar ook in Brussel de principes van de democratie gelden, weliswaar niet volmaakt, maar toch.

We hebben het met nadruk aanhoudend over de huidige Europese Commissie, want of Timmermans en Ursula von der Leyen zullen terugkeren is nog maar zeer de vraag. Maar terug naar Nederland. Nederland staat qua aversie richting klimaatgedram niet alleen. Italië heeft een ruk naar rechts gemaakt. Zweden heeft een ruk naar rechts gemaakt, en al die landen zijn terug te vinden in de Europese Unie.

Terug naar de verkiezingen van afgelopen woensdag en de “geblokte brug”

Het heeft er op zijn minst de schijn van dat de huidige coalitie op nationaal niveau in er ook maar alles aan gedaan heeft om de brug waarop je elkaar zou kunnen vinden, te blokkeren. Dat is schadelijk te noemen voor de kern van de democratische rechtsstaat waarin we proberen tegenstellingen te overbruggen. Maar dan moet er wel een brug zijn en deze mag dan ook niet worden geblokkeerd. We gebruiken nu beeldvormende voorbeelden, metaforen genaamd, om u de situatie beter proberen te laten begrijpen.

Wat opviel is de arrogantie van met name D66-voorvrouw Sigrid Kaag. Zij trachtte haar verlies te verdoezelen door tijdens haar toespraak te beginnen met de verkiezingen een feest voor de democratie te noemen en het verlies van D66, de drampartij bij uitstek in de huidige Nederlandse regering, te minimaliseren. De aversie tegen Kaag is niet beperkt tot mensen buiten haar partij, maar ook binnen eigen partijgelederen staat Kaag al geruime tijd ter discussie. Opnieuw laat Kaag zien elke voeling met de bevolking te missen en haar pseudo-elitair gedrag te willen blijven uitdragen. Kent u de uitspraak “adelstand verplicht”? hiermee doelende dat de “elitaire mens”, de “nobelman”, geacht wordt zijn nobelheid te laten gelden ten dienste van de samenleving zonder te verdwalen in hoge wolken en van daaruit neer te kijken op de bevolking. Het is daarom dat we de term “pseudo-elitair” gebruiken. Ook wij op onze redactie proberen zoveel mogelijk voeling te houden met onze lezers. We gaan onze lezers niet naar de mond te praten maar we proberen wel aan te voelen waar de knelpunten of de misverstanden liggen. Waar het misverstanden zijn, proberen we deze uit de wereld te helpen, want de gemiddelde burger begrijpt eenvoudigweg de Nederlandse staatsinrichting al vaak niet om nog maar te zwijgen feitelijke werking van de Europese Unie, waardoor er tal van complotverhalen de wereld in komen. Waar we kunnen proberen we ze inhoudelijk te weerleggen. Maar hoe komt het dat de burger niet goed geïnformeerd is? Niet zelden omdat er veel mensen in de politiek en journalistiek actief zijn die de foutieve uitingen in memes of verhaallijnen dermate “onbelangrijk” achten en er in alle arrogantie aan voorbij lopen en niet in de gaten hebben dat er aan deze complotverhalen spreekwoordelijke weerhaakjes zitten die zich in het denken van mensen vastzetten.

Stop, verboden linksaf te slaan

Mark Rutte, premier van Nederland, iemand die verschrikkelijk veel hoon en afkeer over zich heen krijgt. Wat je ook van de man mag vinden, hoe je ook tegen zijn manier van politiek bedrijven aankijkt,  Premier Rutte speelt het politieke spel slim, zeer slim. Hij wist donders goed dat zijn partij stevig zou kunnen gaan verliezen en dat het louter een kwestie was om de schade te beperken. Hij zette de verkiezingscampagne in door met name zijn pijlen te richten op links inclusief coalitiegenoot D66. Rutte is er zich heel wel van bewust dat het beleid van zijn regering en zijn regering in het algemeen zeer onpopulair is. Al jaren komt het rechts-liberale gedachtegoed van zijn VVD niet goed uit de verf in de door hem geleide kabinetten. Je begint jezelf zelfs af te vragen of Rutte ergens geen spijt heeft dat hij weer met D66, het CDA en de Christenunie in het regeringsbootje is gestapt. Tijdens het door Jeroen Pauw geleide debat tussen diverse partijkopstukken liet hij acte de presence geven door Edith Schippers, die na haar termijn als Minister van Volksgezondheid en voor de coronacrisis de nationale politiek verliet en in de directie van het chemiebedrijf DSM stapte.

Maar wat deed Edith tijdens dit debat? Ze riep de kiezer op om “rechts” te stemmen. Ze kleedde zich vrouwelijk en poneerde zichzelf als een aantrekkelijke en intelligente vrouw, wat ze in feite ook is. Ze kleedde zich in het groen en daarmee ontnam ze de linkse partijen, net zoals Caroline van der Plas van de BBB dat deed, het linkse kamp het alleenrecht op het toepassen van de kleur groen in relatie tot het milieu en klimaat. Hier is over nagedacht. Premier Rutte weet dat er een houdbaarheidsdatum op zijn premierschap zit. Tijdens zijn optreden bij VI inside liet hij al vallen dat er heus wel geschikte opvolgers voor zijn positie als partijleider en eventueel premier zijn. Hij sprak openlijk de namen van Klaas Dijkhoff en Sophie Hermans uit. Edith Schippers nam deel aan het debat en op de achtergrond is er nog iemand die in de luwte werkt aan een beter en veiliger Nederland in Europa. Haar naam? Dilan Yesilgoz-Zegerius. Dus de VVD beschikt over dus vrouwenpower. De VVD geeft gelet op de ontwikkelingen in het land, zij het roer op korte of lange termijn over rechts willen omgooien.

Vlaanderen, waar het ook iets aan het gebeuren is

In België is volgend jaar, naar alle waarschijnlijkheid ook een politieke ruk naar rechts te verwachten. Maar het onderwerp stikstof is in België geen nationale bevoegdheid maar een bevoegdheid van de deelregeringen zoals deze in Vlaanderen waarbij  minister Zuhal Demir de boeren ook tegen zich in het harnas joeg, maar waar haar Vlaamse regering onder Jan Jambon het verwijt krijgt van links België dat zij voor het overige alles doet om de verregaande klimaatplannen en de uitwerking daarvan te traineren waardoor de Belgische nationale regering zich in de Europese Raad van staats- en regeringsleiders moet onthouden van stemming. De centrum-rechtse N-VA (Vlaamse nationalisten) maken zich grote zorgen over het kostenplaatje van alle klimaat- en milieumaatregelen voor de Vlaamse burger en dus proberen zij zoveel mogelijk spaken in de wielen te steken van de Belgische federale regering.

De politieke slachting van links kan heel goed overslaan naar Brussel

We hebben al vaker gezegd dat de Europese Unie net een auto is. Het ligt aan de bestuurders hoe de “auto” zich gedraagt in het politieke verkeer. Het is volstrekt zinloos om af te geven op het instituut Europese Unie, want ook in Brussel kan er een andere wind gaan waaien. Dat vereist wel dat de bewegingen op redelijk rechts in Europa beter moeten gaan samenwerken en dat het geen slecht idee is dat politici en politieke partijen uit de andere lidstaten ook een podium krijgen als gastsprekers in andere lidstaten dan waar ze vandaan komen. Zo zie je dat er in andere lidstaten er heel veel mensen net zoveel zorgen en vaak dezelfde zorgen hebben zoals de kiezer die in Nederland heeft en dat er gedeelde problemen zijn die alleen in samenwerking aangepakt kunnen worden. 

Het is nu gewoon wachten op het moment dat Frans Timmermans zijn persoonlijke spullen pakt en via een achteruitgang het gebouw van de Europese Commissie verlaat om er niet meer terug te keren. Timmermans is over de politieke houdbaarheidsdatum heen en de inhoud van het politieke handelen van de man is mede door de winst van de BBB als schadelijk voor verplichte consumptie door de burger verklaard.