Nepnieuwsverspreider en piraterijsite Zaplog opgedoekt. Het werd tijd!

Door
Peter-Vincent Schuld
-
0
Header Zaplog, de nepnieuws- en piraterijsite die van het net verdwenen is. beeld: Screenshot Zaplog

Nepnieuwsverspreider en piraterijsite Zaplog opgedoekt. Het werd tijd!

door Peter-Vincent Schuld

Terwijl de “mensheid” zich pas enkele jaren druk maakt om nepnieuws is dit fenomeen al zo oud als maar zijn kan.
Met de opkomst van het internet kon iedereen van alles gaan publiceren met een ongekend wijd bereik.
Op zich een fantastische ontwikkeling.
De vrijheid van meningsuiting is het grootste goed wat we in de samenleving hebben.
Er kleeft echter, en daar moeten we eerlijk in zijn, wel een nadeel aan de zogeheten “burgerjournalistiek”.
Professionele nieuwsmedia en opiniemedia weten, of althans behoren te weten, hoe met de scherpte van de pen

niet onnodig de spreekwoordelijke slagaders te raken.

Kortom professionele journalistiek behoort zorgvuldig te zijn.
Daarom ook altijd een duidelijk onderscheid tussen redactionele verhalen, opinies en columns.
Op informatieve websites die uitgebaat door “burgerjournalisten” ook wel “bloggers” genoemd
is dat vaak verre van het geval.
De naam en goede eer van mensen worden zonder enig nadenken door het slijk gehaald
en niet zelden valselijk beticht van van alles en nog wat.
De website Zaplog.nl had hier een handje van.
Als piraten en cowboys publiceerde men maar in het wilde weg en werd het auteursrecht van derden
om de haverklap geschonden.
Maar waar ligt de grens tussen het uiten van een mening en mensen onrechtmatig te beschuldigen?
Iemands auteursrechten schenden is iemand benadelen.
Gelukkig hebben we de wet. De wet is de primaire ordening van de samenleving.

Het Nederlandse wetboek van strafrecht is daar helder en duidelijk over onder artikel 261 en dat luidt:

“1.
Hij die opzettelijk iemands eer of goede naam aanrandt, door telastlegging van een bepaald feit, met het kennelijke doel om daaraan ruchtbaarheid te geven, wordt, als schuldig aan smaad, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie.
2.
Indien dit geschiedt door middel van geschriften of afbeeldingen, verspreid, openlijk tentoongesteld of aangeslagen, of door geschriften waarvan de inhoud openlijk ten gehore wordt gebracht, wordt de dader, als schuldig aan smaadschrift, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.
3.
Noch smaad, noch smaadschrift bestaat voor zover de dader heeft gehandeld tot noodzakelijke verdediging, of te goeder trouw heeft kunnen aannemen dat het te last gelegde waar was en dat het algemeen belang de telastlegging eiste.”
 
Voor wat betreft het auteursrecht is art. 1 van de Auteurswet van toepassing
 
“Het auteursrecht is het uitsluitend recht van den maker van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst, of van diens rechtverkrijgenden, om dit openbaar te maken en te verveelvoudigen, behoudens de beperkingen, bij de wet gesteld.”
 
Ook op de digitale snelweg heerst er een rechtsorde.  Het kan niet zo zijn dat de rechtsorde bij voortduring wordt aangetast zonder dat dit gevolgen heeft voor de mensen die die rechtsorde aantasten.
 
 
Zaplog had daar zo’n handje van. Misschien is het ergste van alles nog niet eens dat men feitelijke onjuistheden schrijft
maar dat het door de lezers als “zoete koek” wordt geslikt en voor waar wordt aangenomen.
Ook ik had het met die lui aan de stok en kreeg “bakken met stront” over me heen omdat ik ongeveer tien jaar geleden een aantal querulanten had aangesproken op inbreuken op het auteursrecht. Veel “onwetende”  burgers en notoire internetpiraten  probeerde de publieke opinie te beïnvloeden door te stellen dat het uitoefenen van auteursrechten een vorm van oplichterij zou zijn.
Je kunt de waarheid geen groter geweld aan doen.
Hoe kan het uitoefenen van de bij wet vergeven rechten een vorm van oplichterij zijn?
Immers artikel 27 Auteurswet is helder:

 

Artikel 27

 

  • 1 Niettegenstaande de gehele of gedeeltelijke overdracht van zijn auteursrecht blijft de maker bevoegd een rechtsvordering ter verkrijging van schadevergoeding in te stellen tegen degene, die inbreuk op het auteursrecht heeft gemaakt.

 

  • 2 In passende gevallen kan de rechter de schadevergoeding vaststellen als een forfaitair bedrag.

 

  • 3 De in het eerste lid bedoelde rechtsvordering ter verkrijging van schadevergoeding wegens inbreuk op het auteursrecht komt na het overlijden van de maker toe aan zijn erfgenamen of legatarissen tot aan het vervallen van het auteursrecht.

 

Artikel 27a

  • 1 Naast schadevergoeding kan de maker of zijn rechtverkrijgende vorderen dat degene die inbreuk op het auteursrecht heeft gemaakt, wordt veroordeeld de door deze ten gevolge van de inbreuk genoten winst af te dragen en dienaangaande rekening en verantwoording af te leggen.

  • 2 De maker of diens rechtverkrijgende kan de in het eerste lid bedoelde vorderingen of een van deze ook namens of mede namens een licentienemer instellen, onverminderd de bevoegdheid van deze laatste in een al of niet namens hem of mede namens hem door de maker of diens rechtverkrijgende ingesteld geding tussen te komen om rechtstreeks de door hem geleden schade vergoed te krijgen of om zich een evenredig deel van de door de verweerder af te dragen winst te doen toewijzen. De in het eerste lid bedoelde vorderingen of een van deze kan een licentienemer slechts instellen als hij de bevoegdheid daartoe van de maker of diens rechtverkrijgende heeft bedongen.

Het lezerspubliek anders laten geloven en deze in de veronderstelling brengen dat je op het internet met het werk van een ander maar alles kan doen is op zijn minst onverantwoord te noemen en zet ergens aan tot het plegen van onrechtmatigheden of zelfs misdrijven.
Een combinatie van het verspreiden van smaad en laster in combinatie met het notoir plegen van inbreuken op het auteursrecht is in mijn ogen
een reden om zo’n website strafrechtelijk aan te pakken.

Ondanks dat ik ooit na voorafgaande consultatie van en na overleg het Functioneel Parket bij het OM die massale inbreuken op het auteursrecht van aanpakte, bleek het Openbaar Ministerie niet met één woord te spreken, ondanks dat ze geacht wordt dat wel te doen.

Na 7  jaar lang voorwerp te zijn geweest van smaad en laster vond ik het welletjes en deed aangifte onder meer tegen Zaplog bij het OM in Den Haag.

Het antwoord van het Openbaar Ministerie was schokkend. Omdat ik mijn rechten en die van mijn collega’s handhaafde zoals bij wet aan mij en mijn collega’s vergeven  zou ik het zelf hebben uitgelokt, daar kwam het in grote lijnen op neer. Bureaucratisch Nederland op zijn kromst.

Maar ik was gelukkig niet de enige die Zaplog aanpakte. Meer rechthebbenden gingen de degens kruisen met Zaplog.

Een header van de site barracuda.blogspot.com kwam voorbij op het internet en meldde dat Zaplog de zegen had gegeven, de eigenaar de stekker er uit had getrokken onder meer omdat de site door auteursrechthebbenden stevig werd aangepakt en claims kregen. Ik kan de rechthebbenden alleen maar gelijk geven.

Zaplog was een fervent tegenstander van “copyright” en initieerde daarom “copyleft”. Alles moest maar “publiek bezit worden” en diegenen die het daar niet meer eens waren, waren de “fouten” of “oplichters”.

Maar wat de mensen achter Zaplog en hun sympathisanten niet beseften of wilden beseffen is dat het auteursrecht primair bedoeld is als een sociaal-economisch recht om creatieven, kunstenaars en journalisten in staat te stellen te voorzien in hun levensonderhoud.

Zaplog ontzegde deze rechten en speelde de valse Robin Hood, terwijl het in feiten niets meer was dan een club van uitzuigers, profiteurs, parasieten en in mijn ogen internetcriminelen. onder valse vlag.

Zaplog heeft gecapituleerd voor de rechtsstaat. Een overwinning voor het recht.

 

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR