#Analyse & Commentaar

U betaalt torenhoge prijzen voor benzine, gas en elektriciteit…. Het lijkt er op dat u bedonderd wordt waar u bijstaat

door Peter-Vincent Schuld en Christel Dubos

U betaalt zich blauw aan gas, elektriciteit en aan de pomp van het
benzinestation. Maar is het alleen de oorlog in Oekraïne die
zorgt voor torenhoge prijzen? Het antwoord is pertinent neen. Het
speelt een grote rol en een belangrijke  rol. Maar andere oorzaken worden al
weer snel vergeten. De prijzen gaan nu zowat door het plafond en er wordt fiks
geld verdiend, voornamelijk door de staat. Het gezegde “gelegenheid maakt de
dief” ¨is hier ook van toepassing en meer dan u zou denken.

Is er nog redding voor de in financiële nood verkerende burger die
genekt wordt door de hoge energieprijzen? Op de symbolische foto
reddingsmaterieel aan boord van het booreiland Floatel Reliance in de
haven van Santa Cruz de la Tenerife, Canarische Eilanden Foto: ©
Peter-Vincent Schuld

U wordt overstelpt met berichtgeving over de hoge prijzen van energie. Maar de
berichtgeving blijft niet zelden oppervlakkig. De wortels van het probleem
blijven vaak onbenoemd. Dat kun je een tijdje volhouden, maar niet eeuwig. Facts
snijdt, zoals altijd, vlijmscherp door de brei heen en maakt het voor u
begrijpelijk. Is er nog redding voordat de financiële ramp de burger totaal
nekt?

Overslag van steenkool in de haven van Odessa, Oekraïne Foto: ©
Peter-Vincent Schuld


De oorlog in Oekraïne: Er werd vandaag formeel geen vooruitgang geboekt
tussen gedurende de korte bespreking tussen de Russische minister van
Buitenlandse Zaken Lavrov en zijn Oekraïense ambtgenoot Kubala. Primair een
verdrietige aangelegenheid voor de burgers en nabestaanden die getroffen worden
door deze waanzinnige oorlog. Al zouden er wel akkoorden zijn bereikt, al was
het maar een “staakt-het-vuren” dan nog waren de energieprijzen niet direct
voorwerp geweest van een terugval van normale proporties. Daarvoor heb je eerst
een langer durende stabiliteit nodig en de energieprijzen waren al buitensporig
hoog. Er gaan stemmen op om de steenkolencentrales uit de spreekwoordelijke
mottenbalen te halen. Wrang detail? Ook onder meer steenkool wordt overgeslagen
via de haven van Odessa in Oekraïne

Europees commissaris voor klimaat, de Nederlander Frans Timmermans
Foto: © Europese Unie

Laat u niet teveel op de kast jagen door  praatjes die worden uitgekraamd door
jan en alleman. De grootste onzin voorafgaande aan mensonterende oorlog in
Oekraïne kwam uit de mond van Frans Timmermans, Europees commissaris voor
klimaat die meende te moeten stellen dat de casus Oekraïne voor Poetin louter en
alleen een reden was om de aandacht af te leiden van het klimaatverhaal. Als we
het over leugens, desinformatie, manipulatie, demagogie  en indoctrinatie
hebben, dan spreken we dus ook over het gekakel van Timmermans en de zijnen. In
de onderlinge omgang tussen burgers zouden wij net zoals u zeggen: “Timmermans
en zijn kliek?” ” Wat een bende leugenaars en bedriegers”.  Maar dit is een
journalistiek medium dat geacht wordt zich waardig te gedragen. Nou, dat doen we
dan en we omschrijven het als volgt:
“Na grondige bestudering, opvolging,


en


observatie van gebeurlijk politiek handelen uit hoofde van de heer
Frans Timmermans en zijn team van medewerkers, overwegende de reeks van
gebeurtenissen en de door Timmermans gekozen retoriek ,  komen wij tot de
conclusie dat menig politiek toneel- en schaakspel middels al dan niet gespeelde
emoties, zoals door voornoemde politicus en bestuurder wordt neergezet, wel zeer
dicht in de buurt komt van een samenweefsel van verdichtsels waarbij 
kwalificaties als flessentrekkerij, misleiding en misbruik van vertrouwen
kleven  als magneten aan het met  aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid
spreekwoordelijke ijzerhoudend doch evenzo spreekwoordelijk roestige lichaam van
Timmermans, zulks in politieke betekenis van het woord waarbij de heer
Timmermans de de verdenking op zich laadt van de kwalificaties zoals hierboven
beschreven”.

Pfff, dat kostte ons even (geen)
moeite.

Opnieuw een symbolische foto: man met koffer op de rug, druk bellend,
met mondkapje…. Vluchten? Voor corona en andere ellende? Foto werd
gemaakt in Santa Cruz de la Tenerife, Canarische Eilanden Foto: ©
Peter-Vincent Schuld


Even wat eenvoudiger neergepend, de vermeende feiten en het in onze ogen
oneerlijk handelen van Timmermans en consorten zijn van een andere orde dan
gezinnen uitmoorden en een kinderziekenhuis bombarderen. Dat zijn daden die te
kwalificeren zijn als  pure moord en misdaden tegen de menselijkheid. Laat daar
geen misverstand over bestaan. Maar laten we helder zijn over het feit dat
Timmermans en de zijnen wel degelijk een bijdrage leveren aan “De Grote
Destabilisatie”
. Vergeet de term “The Big Reset”. Die gekozen term
dekte voor geen millimeter het totale plaatje en is gekozen door een figuur die
de toekomst “woog” op grond van zaken waar hij niet verder bij nadacht. De
Grote Destabilisatie
zat er aan te komen, nog voordat de coronacrisis
zich aandiende. Maar je moet het natuurlijk wel willen zien en niet blijven
steken bij enkele figuren en organisaties zonder het inhoudelijk te
beargumenteren. De Nederlandse  minister van Financiën Kaag draait en keert ook
dat het een lieve lust is.  Eerst was verhoging van het defensiebudget
onbespreekbaar vanwege het klimaatverhaal. Vervolgens was het verlagen van
accijnzen op brandstof niet zo makkelijk als het zou lijken. Iets waar ze
inmiddels onder politieke druk, zij het zwalkend en traag, ook van aan het
terugkomen is en feitelijk op terug gekomen is. Niet nog een grotere
destabilisatie. Sigrid Kaag, niet het beste meisje van de klas, maar het meisje
komt wel tot inzicht. Zij het onder politieke en publieke druk.

Aanlandingspunt en distributiefabriek van de Nord Stream 1 in
Lubmin, nabij Greifswald, Duitsland

Foto: © Peter-Vincent Schuld

Ook het definitief komaf maken met de import van gas en olie uit Rusland zoals
dat deze dagen geproclameerd wordt Neem het met een korrel zout.. Waarom? Omdat
de situatie overmorgen, over een week of een jaar, of laten we zeggen 5 jaar
totaal veranderd kan zijn. Er hoeft van binnenuit ook maar een zet tot een
omwenteling gedaan te worden en er is een ander regime aan de macht die wel het
contact met het Westen opzoekt. Alles in deze wereld is tijdelijk. Van een
mensenleven tot een politieke situatie. Bovendien vergeet niet dat de door
Rusland aangerichte schade in Oekraïne vergoed en hersteld zullen moet worden.
Dat worden herstelbetalingen genoemd. Die kunnen alleen worden betaald door
inkomsten uit of middels afgifte van aardgas. Dat zal de prijs van aardgas op
korte of langere termijn aanzienlijk doen kelderen.

Onderbroken gasleiding in Tomar, Portugal Foto: © Peter-Vincent
Schuld

Ook de klimaatdoelstellingen voor 2030 en alle andere plannen vallen in duigen
omdat er een verschrikkelijke oorlog woedt. Een variabele factor waar geen
(politieke) klimaatactivist rekening mee heeft gehouden. Zie het dan nog maar
eens te verkopen dat de burger een rekening  gepresenteerd krijgt voor welke
klimaatmaatregel dan ook. Dat wordt wel geprobeerd, maar wij doorprikken het
direct. Net zoals de vrijheidsbeperkende maatregelen in de gehele wereld zorgden
voor destabilisatie, opstand en protest. Je kunt dus redelijkerwijs de vraag
stellen of het openbaar bestuur vaak zelf niet verantwoordelijk is voor
destabilisatie en oproer onder de bevolking. Wij voorspellen u: Als de accijnzen
en  belastingen op energie zo hoog blijven als deze nu zijn dan komt er er een
nieuwe golf van onrust en protest komt die wat minder “mild” zal zijn. Wanneer
wordt een openbare bestuurder zelf een gevaar voor de veiligheid en de
stabiliteit van een staat? Dit is een zowel een simpele als een complexe vraag.
Om deze vraag te kunnen beantwoorden moeten we letterlijk een realiteit 
bezoeken.

Word er maar eens wijs uit: de kluwen van kabels met
elektriciteitsdraden, telefoon- en TV-kabels in het Spaanse Albatera,
het is net zo met de kluwen aan informatie over energie en alles wat er
zich in de wereld afspeelt. Begin er maar eens aan. Foto: ©
Peter-Vincent Schuld

Facts houdt zich aanhoudend met deze materie bezig. Ter verantwoording van ons
redactioneel beleid: Als complexe zaken
niet
aanhoudend op een voor het
publiek begrijpelijke manier worden besproken en uitgelegd leidt dat in de
praktijk tot een verscherping van het debat waarbij de democratische rechtsstaat
wordt ondermijnd en mensen tegenover elkaar komen te staan. Politici hebben maar
al te vaak een handje van deze realiteit niet in hun doen en laten mee te nemen.
Dus plaatsen wij de diepere en bredere contexten en delen we ook fikse kritiek
uit aan politici en openbare bestuurders die de grondslagen van onze samenleving
omwille van electorale of beleidsredenen al dan niet opzettelijk vergeten.

Hoofdstad Santa Cruz de la Tenerife met op de achtergrond Plaza d’
España en het monument Los Caidos (de gevallenen) (Canarische Eilanden)
Foto: © Peter-Vincent Schuld

Ruim voordat de oorlog in Oekraïne aanving zochten we een plek in de Europese
realiteit en waar we dit verhaal duidelijk konden maken aan de hand van concrete
voorbeelden. Een verhaal van energieprijzen en energiewinning en het ander
perspectief. Daarvoor hebben we voet aan de grond gezet op Tenerife, een eiland
behorende tot de Canarische Eilanden, Spanje en de EU.

Nederlandse belastingdienst gaat zwaar de mist in door u te vertellen
dat de Canarische Eilanden niet tot de EU behoren. Dus:
Beeld: Google

Dus hoe zoeken we dus de de waarheid?  We zoeken een manier zoals u die ook kunt
vinden. We tikken in Google “Behoren de Canarische Eilanden tot de EU?” Wij
wisten het antwoord wel, maar we doen de oefening nog een keer om u het goed uit
te leggen. We krijgen een Google index-pagina te zien waarop valt te lezen. “De
Canarische Eilanden behoren niet tot de EU,”
een citaat gegeven door de
Nederlandse Belastingdienst. Degene die de internet-informatie voorziet moet
vooral niet meedoen aan het programma De Slimste Mens, want deze persoon gaat af
als een gieter.

Via de website van het Europees Parlement vindt u de werkelijke
feiten over de status van zogeheten ultraperifere gebieden Beeld: ©
Europees Parlement

Het is desinformatie, onzin, fake news verspreid door de
Nederlandse Staat. Om u dit aan te tonen, even een screenshotje van hoe de
regels echt in elkaar zitten, gemaakt via de website van het Europees Parlement
zie boven en zie bijgaande link:

Omdat de Canarische Eilandeneen onderdeel zijn van
de Europese Unie, kan er een beroep worden gedaan op onder meer het EU
Fonds voor Regionale Ontwikkeling zoals hier in Arona op Tenerife

De Canarische Eilanden behoren zeker wel tot de Europese Unie
alleen het behoort tot een uitzonderingsgebied ook wel met een duur woord
ultraperifeer gebied genoemd. Natuurlijk heeft dat weer met centen en
belastingen te maken.

De werking van de Kamer van Koophandel (Camara del Comercio) in Santa
Cruz de La Tenerife, Canarische Eilanden (niet te vergelijken met deze
in Nederland) wordt medegefinancierd met bijdragen uit het Europees
Fonds voor Regionale Ontwikkeling en het Europees Sociaal Fonds Foto: ©
Peter-Vincent Schuld

De Canarische Eilanden zijn niet alleen een toeristische trekpleister maar ook
strategisch gezien, grotendeels liggend voor de kust van westelijk Afrika vormen
zij ook in economisch opzicht een steunpilaar. Scheepvaart kan hier foerageren,
bunkeren, onderhoud laten plegen en er kan goederenoverslag plaatsvinden. Kortom
de Canarische eilanden zijn minder “onbelangrijk” op de geopolitieke kaart dan
menigeen soms vermoedt.

Gewoon als EU /EER burger zonder rompslomp vertrekken vanaf een Spaans
vliegveld naar de Canarische Eilanden vanaf Alicante Airport (Elche),
Spanje Foto: © Peter-Vincent Schuld

 U vertrekt gewoon vanaf een Spaans vliegveld naar de “Canaries” en er is geen
douane-ambtenaar te zien, geen grenspolitie te zien. Er zijn dus wat fiscale
uitzonderingsmaatregelen waar vadertje staat in de desbetreffende lidstaat weer
van wil meeprofiteren.

Uitleg Belgische Douane over de status van de Canarische Eilanden
Beeld: Belgische Federale Overheidsdienst Financiën

De Belgische douane legt het allemaal wat begrijpelijker uit.  Maar hoe dan ook,
de Canarische Eilanden zijn op wat fiscale wetgeving na gewoon integraal
onderdeel van de Europese Unie, wat de Nederlandse fiscus ook meent te moeten
zeggen. Zie hier het voorbeeld van een afzonderlijke lidstaat  van de Europese
Unie die net zo goed onzin uitkraamt en desinformatie verspreidt . Nederland
heeft zich weer een toppositie verschaft in de Top der Liegende Staten met
ambtenaren die onderscheiden mogen worden met het denkbeeldig Grootkruis in de
Orde van het Smerig Riekend Kadaver. Met de
“wanmbtenaren”
rekenen we later,
journalistiek gezien, nog wel af.

Bij het binnenrijden van Santa Cruz de la Tenerife zien we meteen en
boorplatform in de haven liggen Foto: © Peter-Vincent Schuld


Door het raam van het vliegtuig is het gewoon niet fatsoenlijk te
fotograferen, maar we zien ze al liggen. Boorplatforms die aan de kade afgemeerd
liggen in de haven van Santa Cruz de la Tenerife. Platforms die niet op zee
bezig zijn met olie en gas boven te halen en dus niet productief zijn, Niet veel
later is het touch down op het vliegveld. Het vliegverkeer is weer op gang
gekomen nadat het een tijdlang eerst zowat heeft stil heeft gelegen en toen weer
mondjesmaat met haperen op gang kwam. Tussen de eilanden onderling maar ook de
toeristen die normaliter mensen ik fikse getallen naar de Canarische Eilanden
trekken.

Tankwagen met luchtvaartbrandstof tankt een toestel af van de Canarische
luchtvaartmaatschappij Binter op het vliegveld van Santa Cruz de la
Tenerife, Canarische Eilanden

Het is weer aan en afrijden met tankwagens om de vliegtuigen te voorzien van
brandstof. Alles wat rijdt, vaart of vliegt moet voorzien worden van energie.

Vloot van niet verhuurde huurwagens op het vliegveld van Santa Cruz de
la Tenerife, Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Maar buiten het vliegveld, op de parkeerplaats van de autoverhuurbedrijven valt
op dat er nog een groot aanbod is. De gehele vloot is bij lange na niet
verhuurd. Tja, inderdaad, de coronacrisis.  De economie en dus ook het
vliegverkeer neemt weer toe, daarmee wordt de vraag naar brandstof voor
vliegtuigen groter. Daardoor stijgt de prijs.

Corona- en mondkapjescultuur in Santa Cruz de la Tenerife, Canarische
Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Hier worden we geconfronteerd met een realiteit die door de snelle opvolging van
nieuwsfeiten al weer naar de achtergrond of zelfs de vergetelheid is verdrongen.
Bij weinig of een sterk verminderde vraag naar brandstoffen kelderen de
prijzen.  Het  is een economische wetmatigheid die een kleuter zelfs begrijpt
wanneer deze 2 lollies voor een duurder speelgoedautootje wil ruilen.

Het ontschepen van een ferry van Armas in de haven van Los Cristianos,
Tenerife, Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld


Tussen de Canarische eilanden onderling worden er talloze
ferry-verbindingen onderhouden. Snelle ferries, tragere ferries. Er is zelfs een
ferry-verbinding van het Spaanse vaste land naar de Canarische Eilanden. Ook
deze ferries verbruiken brandstof en niet zo’n beetje ook. Ze brengen toeristen
van het ene eiland naar het andere.

Vrachtwagen op de Fred Olsen Express ferry in de haven van Los
Cristianos, Tenerife, Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent
Schuld

Ze voorzien in het  transporteren van vrachtwagens die de supermarkten en dus
consumenten en het bedrijfsleven bevoorraden. Als je de status hebt van
permanente resident op de Canarische eilanden geniet je ook nog eens zo’n 50%
korting op je kosten van je overtocht. De ferries hebben dus ook een sociale
functie. Maar om al die functies te kunnen blijven uitoefenen is er die
brandstof nodig.

Havenarbeiders aan het werk bij het losgooien van de trossen van de
Armas ferry in de haven van Los Cristianos, Tenerife, Canarische
Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld


Meer toerisme? Geen lockdowns en uitgaansverboden meer? Dan is er dus ook
weer meer vraag naar brandstof. Meer vraag naar brandstof doet de prijs stijgen.
Maar net zoals overal in de vrije wereld is het online shoppen ook toegenomen.

Canarische pakketdienst Euro Tours in Santa Cruz de la Tenerife,
Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Al die pakketjes worden verstuurd en moeten dus geleverd worden. Dat gaat per…..
bestelauto. Die gewoon ook energie nodig heeft om zich te verplaatsen, want al
is het een elektrisch voertuig, elektriciteit tappen we niet goedkoop af van
donder en bliksem, die moet opgewekt worden en dat kost centjes.

Mondkapjes cultuur in coronatijden, beperking van de persoonlijke
vrijheid in Santa Cruz de la Tenerife, Canarische Eilanden Foto:
© Peter-Vincent Schuld

Wie stelden de reisbeperkingen en de beperkingen in de bewegingsvrijheid in?
Inderdaad de openbare besturen die een land of een regio regeren. We nemen u nog
even mee: Lock downs, reisverboden, uitgaansverboden, negatieve reisadviezen,
het kon niet op. De brandstofprijzen kelderden als zotten. De klimaatfanatici
dachten een slag thuis te hebben gehaald. Zelfs het winnen van olie en gas was
even amper rendabel, want nogmaals het merendeel van wat u aan prijzen voor
brandstof betaalt gaat naar de staatskas. Het toont eveneens aan dat
brandstofprijzen en met name de belastingen erop een sturingsmiddel zijn van de
regering om op fiscale manieren uw gedrag te beïnvloeden. Maar is dat wel
eerlijk? U kunt zich op het standpunt stellen dat de overheid middelen nodig
heeft om te kunnen functioneren.

Stilstaand voertuig van de Policia Local in Santa Cruz de la Tenerife,
Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Ook op Tenerife is het, om een zijweg te benoemen, de bedoeling dat een
politieauto rijdt en niet de hele dag blijft stilstaan. Maar ook voertuigen van
de overheid moeten worden getankt tegen het volle tarief.

Zo goed als lege autosnelweg bij Campoamor, Orihuela Costa, Spanje
Foto: © Peter-Vincent Schuld


Lege autowegen. De olie- en gasindustrie maakte van de ongewenste
gelegenheid gebruik om haar offshore installaties naar de havens te varen en te
slepen. Dat was zichtbaar over heel Europa en daarbuiten, ook in Nederland. Het
is heel simpel waar te nemen.

Guard Vessel Aurora G in de haven van Scheveningen, Nederland
Foto: © Peter-Vincent Schuld

De voorwaarden van verzekeringsmaatschappijen en maritieme wetgeving schrijven
voor dat er zogenaamde “Guard Vessels” letterlijk bij een offshore activiteiten
op zee op wacht liggen om bij een calamiteit het personeel van een platform op
zee direct te kunnen evacueren en in veiligheid te kunnen brengen. Veel van deze
schepen lagen overal in de haven gedurende de coronacrisis en daarna. Maar waar
werden de boorplatforms naar toe getransporteerd? Daar komen we later in dit
verhaal verder op terug.

Op de Canarische Eilanden is het goedkoper tanken wegens minder
accijnzen: Op de foto een tankstation met aangeduide prijzen in Sant
Cruz de la Tenerife, Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent
Schuld

Op de Canarische Eilanden kost brandstof stukken minder dan op het Spaanse vaste
land, maar in verhouding zijn de brandstofprijzen in Spanje weer stukken
goedkoper in vergelijking tot bijvoorbeeld Frankrijk, België of Nederland wegens
lagere belastingen. Het kan dus. Zonder dat de oliemaatschappijen er veel van
voelen. Er wordt volop getankt en er wordt volop geïnvesteerd.  De wereld van
olie- en gas zit wat apart in elkaar. Daarom nemen we u mee naar een aantal
voorbeelden om u beter te laten begrijpen hoe enkele onderdelen van deze sector
functioneren. Bij lange na niet volledig, maar gewoon om u een idee te geven.

DISA Tankstation, in Santa Cruz de la Tenerife Foto: ©
Peter-Vincent Schuld

We nemen even een tussenstop bij een tankstation van DISA. Als u nooit op de
Canarische eilanden bent geweest zegt het u niet zoveel. DISA is de
oliemaatschappij die opgericht werd hier in de hoofdstad Santa Cruz de la
Tenerife in 1933 en op alle Canarische eilanden, in Ceuta en Melilla  een
netwerk heeft van tankstations, en een LPG-raffinaderij heeft op dit eiland.

Shell tankstation, uitgebaat door DISA onder licentie in La
Jonquera, Catalonië, Spanje Foto: © Peter-Vincent Schuld

Een kapitaalkrachtige groep. Ze nam eerst Shell España Aviation over, ze nam een
aantal jaren terug alle Shell tankstations door geheel Spanje over, al bleef de
merknaam Shell op het Spaanse vasteland behouden omdat DISA de merknaam onder
licentie in geheel Spanje verwierf.

DISA LPG-raffinaderij in Granadilla, Tenerife, Canarische Eilanden
Foto: © Peter-Vincent Schuld

DISA nam diverse activiteiten over van Total en breidde haar activiteiten uit
naar Zuid-Amerika, te weten Uruguay , waar ze het netwerk van tankstations van
het Braziliaanse Petrobras verwierf plus de licentie op de te voeren van de
merknaam Petrobras. Zo ziet u maar dat een verhoudingsgewijs redelijk klein
eiland wereldspelers kan voortbrengen.

Distributie van flessen butaangas in Sant Cruz de la Palma, Tenerife,
Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Het bleef niet beperkt tot olie en gas in de traditionele zin van het woord. DISA
is een speler wat betreft de levering van flessen butaangas die in Spaanse
huishoudens veelvuldig worden gebruikt om op te koken of het huis te verwarmen
en is ook verkoper van elektriciteit geworden. De liberalisering van de
energiemarkt heeft ook nieuwe en kapitaalkrachtige spelers op de energiemarkt
gebracht.

CEPSA olieraffinaderij in Santa Cruz de la Tenerife Foto: ©
Peter-Vincent Schuld


Santa Cruz de la Tenerife, de raffinaderijen  en opslagtanks. Aan de rand
van het centrum van deze hoofdstad h Santa Cruz de La Tenerife staat de oudste
raffinaderij, die van CEPSA. Best opvallend om zo’n petrochemische installatie
zo dicht te zien staan bij een bevolkt gebied. Het complex dateert van de jaren
30 van de vorige eeuw maar wordt, voor zover bekend wel aanhoudend
gemoderniseerd.

CEPSA olieraffinaderij in Santa Cruz de la Tenerife, Canarische
Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld


Grote gasbollen die uitgevoerd zijn in vrolijke kleuren en gevormd zijn
tot kunstwerken geven het industrieel complex een wat vriendelijker aanzicht.
Maar hoe we het ook wenden of keren, hier wordt brandstof geproduceerd. Het
woord brandstof bevat het woord brand, dus de stoffen die hier geproduceerd
worden kunnen branden en niet zo’n beetje ook. Het complex is omgeven met
veiligheidsmaatregelen. Maar welke maatregel je ook neemt, er is altijd een
zeker risico.

LPG tanker tegenover de CEPSA olieraffinaderij in Santa Cruz de la
Tenerife, Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Aan de andere kant van de raffinaderij vinden we (oostelijk) de haven waar de
olietankers en LPG-tankers aanmeren. Ook hier zien we dat aanlegsteigers  van de
schepen zodanig zijn gebouwd dat risico’s op enorme rampen bij brand of ten
gevolge van een explosie op enige manier “beheersbaar” worden gehouden. Of dit
daadwerkelijk het geval is laat zich het beste beoordelen na een calamiteit die
er hopelijk nooit komt.

Opslagtanks voor brandstoffen van BP en Repsol in de haven van Santa
Cruz de la Tenerife Foto: © Peter-Vincent Schuld

Aan de rand van de stad staan de opslagtanks. Aan het water in de haven staan de
tanks van Repsol en BP gebroederlijk en in samenwerking naast elkaar. Er wordt
op dit eiland vanwege de economische activiteiten per vliegtuig, via de
scheepvaart en  het autoverkeer toch nogal wat brandstof verbruikt bij voldoende
vraag. Dus het is zaak dat er voldoende voorraden zijn om het dagelijks leven
van alledag van energie te voorzien. 

Blusinstallaties (blusmonitors) op de opslagtanks van CEPSA in de
haven van Santa Cruz de la Tenerife, Canarische Eilanden Foto: ©
Peter-Vincent Schuld

Aan de andere kant van de weg zien we de opslagtanks van CEPSA. Er is dus dus
toch nogal wat voorraad en ook hier staat veiligheid weer hoog in het vaandel,
zo op het eerste zicht. Boven op de opslagtanks staan blusmonitoren gemonteerd
die bij een eventuele brand direct een laag zwaar schuim kunnen leggen over de
brandende brandstoffen om zo extra zuurstof aan de brand te onthouden.

Opslagtanks van CEPSA in de haven van Santa Cruz de la Tenerife,
Canarische Eilanden met op de voorgrond een zuil met benzineprijzen bij
een tankstation van DISA Foto: © Peter-Vincent Schuld

Het is bijna symbolisch voor de energiemarkt die aan alle kanten in de
spreekwoordelijke brand staat met exploderende prijzen. Wat kan het uitbreidend
vuur doen hinderen? Hoe krijgen we alles onder controle? Is het wel onder
controle te krijgen? De energiebedrijven moeten mee communiceren met de waan van
de dag. We pakken het rapport van het IPCC, International Panel on Climate
Change van de VN van maandag 28 februari. Het rapport ging door de hectiek in
Oekraïne in CO2 houdende rook op. Geen hond die zich interesseert voor het
rapport. Misschien ook wel terecht. Er zijn even grotere zorgen. Bovendien bevat
het rapport desinformatie op een moment dat de oorlogshandelingen in Oekraïne
een hoeveelheid CO2 doen uitstoten waar in dit rapport geen rekening mee is
gehouden. Eigenlijk lijkt het IPCC ten dele op een verdekte neo-communistische
club die zich verzet tegen een samenleving van centjes verdienen door bedrijven
en aandeelhouders. Politiek correcte wurgpogingen om de samenleving middels het
aanjagen van angst een richting op de dwingen van een neo-communistische
parallelle staatsgeleide economie op basis van een klimaat-doctrine.  Hoed u
voor de hoeders van het grote vermeende “goed”. Het rapport spreekt over de
toename van bosbranden. Maar de causale oorzaak van bosbranden is verreweg in de
meeste gevallen onachtzaamheid met vuur of door pure brandstichting.  Branden
ontstaan niet vanzelf. Als er als brand ontstaat in hopen met natuurlijke
organische stoffen is het door broei. Wie herinnert zich nog de vele branden in
hooibergen van vroeger. Maar denk ook aan natuurlijke ontbindingsprocessen
waarbij veel brandbaar methaan vrijkomt. Een enkel vonkje is genoeg om de zaak
in de hens te zetten. Ook de “brand” in de energiemarkt is niet door
zelfontbranding tot stand gekomen. Ook de explosie van energieprijzen hebben een
oorzaak. Worden er politiek geen brandjes gesticht? Het antwoord is helaas ja.
Het is een courante manier van doen in de politiek, en dit wereldwijd. Maar wat
als een brand onbeheersbaar wordt? Dan is het tijd voor het maken van rationele
keuzes. Ratio, soms zijn we het even kwijt.

Iberdrola Windturbines, omgeving Granadilla, Tenerife, Canarische
Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Ook op Tenerife komen we de windmolens tegen die “schone” energie moeten leveren.
Toch leveren deze mastodonten vragen op.  Hoeveel kost het om die enorme
installaties naar de archipel in de Atlantische Oceaan te brengen? Wat dacht u
van de kosten van verscheping, installeren en het transport over de weg van de
productielocatie op het vaste land naar de havens op het vaste land daarbij
opgeteld van de havens op Tenerife naar de locatie waar ze geplaatst worden.  De
realiteitszin en de zin tot rendabiliteit zowel financieel als qua
energiebesparing worden veel positiever voorgesteld dan ze werkelijk zijn en de
vraag ontstaat of de beoogde milieuwinst na een grondige audit op “verlies”
uitkomt, maar toch doorgezet wordt om de doelstellingen van de doctrines te
halen.

Staan de “stoppen” in de schakelkast op doorbranden of zijn de al
doorgebrand? Foto werd gemaakt in Santa Cruz de la Tenerife Foto:
© Peter-Vincent Schuld

De financiële sector, dus banken en beleggers worden door de overheid en de
publieke opinie aangemoedigd en onder druk gezet om niet langer te investeren
c.q te beleggen in ondernemingen die zich bezighouden met de winning van
fossiele brandstoffen. Dat zet een rem op de kredietverlening aan bedrijven die
de goedjes uit de grond halen waar we zo’n behoefte aan hebben op het moment en 
waarvan de prijzen door het dak schieten. De sociale druk op ondernemingen en
het opstomend activisme van beleggers maken een markt dus onnodig duur en
instabiel. Bedrijven zijn er om geld te verdienen. Een bepaalde mate van ethisch
opereren is volstrekt normaal, maar hier zien we iets gebeuren wat een doctrine
of een dogma geworden is die haaks staat op de realiteit. De knoppen in de
schakelkast lijken te zijn doorgebrand of op non-actief te zijn gesteld.
Gevaarlijke zaak.

Filiaal van de Triodos Bank in Santa Cruz de la Tenerife
Foto: © Peter-Vincent Schuld

We kunnen op dit moment gewoon niet zonder fossiele brandstoffen en de vraag is
of we in de toekomst ook zonder kunnen. Door de frictie tussen het
klimaatactivisme en de activistische beleggers enerzijds en de realiteit en de
olie- en gasindustrie anderzijds vormt nog een gegeven dat de prijzen van
benzine, gas en elektriciteit omhoog jaagt. Sinds jaar en dag kennen we
bijvoorbeeld in Nederland banken als de Triodos Bank en de ASN Bank (onderdeel
van de Volksbank en eigendom van de Nederlandse Staat). Van deze banken weten we
dat ze activistisch zijn qua beleggingen. Ook op Tenerife komen we een vestiging
van de Triodos Bank tegen met uiteraard reclame voor het duurzaam beleggen in
windmolens. Allemaal leuk en aardig als je in dromen wilt geloven, maar als je
geen centjes hebt om je elektriciteit te betalen, valt er ook niks meer te
sparen op je bankrekening. Het gezond verstand, de nuance en de balans zijn
zoek.

Oplaadpaal met stekkerauto (elektrisch rijden) in Santa Cruz de la
Tenerife, Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Een elektrificatie van een totale samenleving maakt een samenleving ook kwetsbaar
voor het geval de stroom uitvalt. Dat zien we nu wel weer in Oekraïne. Zonder
stroom vallen ook stekkerauto’s stil. Een black out is niet ondenkbaar. We
denken alles wel onder controle te hebben, maar dat hebben we gewoon niet. Er
zijn teveel variabelen in het handelen van de mens en de natuur die ons in de
waan van valse zekerheden plaatsen.
Het lijkt of spreekwoordelijk gebouwde
wegen naar politieke bestemmingen boven elkaar gebouwd worden zodat ze op het
eerste zicht niet met elkaar in conflict komen. Maar wie even goed observeert
ziet een pandemonium rond de keten van energieproductie, pure klimaatpaniek en
een gebrek aan rationaliteit.  De pijlers waarop de spreekwoordelijk boven
elkaar gebouwde wegen en bruggen gebouwd zijn, kennen veel zwakke
constructiefouten en er is niet veel voor nodig om het zaakje ineen te laten
storten. Ook dat leert de crisis in Oekraïne. Het in de ogen van klimaatfanatici
en tal van groen getinte politici oh zo belangrijke klimaatbeleid staat op de
definitieve helling. Er is nog maar een klein zetje nodig.

Vrijwel leeg hotel op een enkele bezette kamer na in Santa Cruz de la
Tenerife Foto: © Peter-Vincent Schuld

Met een oorlog in de achtertuin van de ons deel van Europa is er weldra gewoon
geen geld meer voor megalomane grappen. We worden weer even tot de realiteit
gebracht en getrapt. Mensen die niet nadenken, en die vinden we heel veel in de
politiek. Ze lijken onuitroeibaar. Ze staan niet stil dat doctrines opeens
geconfronteerd kunnen worden met een chaotische realiteit waarover ze zelf niet
nagedacht hebben.  Hier op Tenerife worden we er keihard mee geconfronteerd.
Vliegverkeer dat lam lag en hotelkamers die amper bezet waren.

Cruiseschip in de haven van Santa Cruz de la Tenerife, Canarische
Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Cruiseschepen die na uit de vaart te zijn geweest nu weer de havens aandoen en
mensen naar prachtige bestemmingen brengen. Midden in Santa Cruz de la Tenerife
ligt er eentje aangemeerd. Een mastodont die als het uit wil varen een grote
hoeveelheid brandstof tot zich moet nemen. Tenerife bereik je alleen maar over
het water per schip of door de lucht. Na lange tijd uit de vaart te zijn geweest
moet er weer volop gebunkerd worden. We komen er weer op terug. Als de vraag
toeneemt stijgt de prijs. Dat is de economische wet van vraag en aanbod.

Gehandicapte man in een elektrische rolstoel in Santa Cruz de la
Tenerife Foto: © Peter-Vincent Schuld

Vanuit ons hotel, net gelegen buiten het centrum van hoofdstad Santa Cruz de la
Tenerife valt ons oog op een man in een elektrische rolstoel. Om wat voor reden
dan ook is de man qua verplaatsing gehouden tot het gebruik van deze rolstoel.
Gevoed door elektriciteit. In het algemeen beschouwen we ouderen, zieken en
gehandicapten als de zwakkeren in de samenleving waarvan een deel van
samenleving vaak de mening is toegedaan dat we deze mensen moeten beschermen
tegen de kostbare grillen die onze samenleving kent. De prijzen voor stroom
schieten de pan uit.  Hoe kunnen we invloed uitoefenen op de mogelijkheid dat
deze meneer, die misschien niet veel centjes heeft, zijn rekening voor het
opladen van zijn elektrische rolstoel niet meer kan betalen? Toch terugkeren
naar de realiteit?

Bellende moeder met kinderwagen in Santa Cruz de la Tenerife, Canarische
Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld


Een paar momenten later zien we een jonge moeder met een kinderwagen
voorbij trekken. Bij ons rijst de vraag met oprechte bezorgdheid “In wat voor
wereld komt dit nieuwe mensje terecht?”. Hoeveel energie zal dit kind in de loop
van het leven moeten verbruiken en tegen welke prijs? Waar bestaat die kostprijs
van energie uit? Niet alleen de kosten van productie en transport. BTW en andere
heffingen maken ook deel uit van de factuur die dit mensje in zijn leven te
betalen krijgt. Direct na de geboorte al slaaf van de staatskas? De moeder die
de kinderwagen voortduwt is aan het bellen. Ook de telefoon moet opgeladen
worden met stroom. Ook dat kent een kostprijs.

Installatie airconditioning en schoorsteen in Santa Cruz de la Tenerife,
Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Een blik naar rechts op dit subtropisch eiland zien we een installatie van een
airconditioning. Voor veel mensen hard nodig, en zeker in de binnensteden met
een  klimaat waar de warmte van nature aanwezig is. “Oh bespaar energie en denk
aan het klimaat en zet de airco wat vaker af” horen we soms uit de mond van
mensen die niet in een warm klimaat wonen. Horen we hier een gebrek aan realisme
of is het pure domheid. Wil je mensen laten stikken van de warmte?

Gemeentelijke groenvoorziening met auto vol met groenafval in Santa Cruz
de la Tenerife, Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld


Santa Cruz de la Tenerife was en is een stad met veel groen dat
onderhouden moet worden Snoeien, knippen, bijhouden. Het levert groenafval op.
Maar het dringt tot deze landen niet door dat als je afval ergens weg smijt of
er alleen compost van maakt je het belangrijkste overslaat, namelijk de
energievoorziening. Wat hebben de twee met elkaar te maken? Alles. Organisch
afval is eenvoudig om te zetten in methaan.

Himoinsa Energy, producent en leverancier van bioergistingsinstallaties
waarmee organisch afval omgezet kan wordenn in gas. Het bedrijf zit in
San Javier, regio Murcia, Spanje Foto: © Peter-Vincent Schuld

In het Spaanse San Javier op het vaste land in de regio Murcia zit een
onderneming, genaamd Himoinsa dit soort van installaties levert. Indien
verstandig opgezet is het stedelijk groenafval, bermgras, onkruid , organisch
restaurantafval, rioolslib en zelfs zeewier te vermethaniseren en wat krijg je
dan? Gas, zoals aardgas.

Horeca-medewerker werpt zijn restaurantafval in een container in Arona,
Tenerife, Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Oplossingen voor een te grote mate van afhankelijkheid moeten slim doordacht en
voldoen aan de criteria van realisme. Maar waar ligt het aan dat het in
onvoldoende mate gebeurt? Omdat biogas in de ogen van klimaatfanatici niet echt
een duurzame brandstof is, immers er moet een verbrandingsproces aan te pas
komen waarbij CO2 vrijkomt. De wens is de vader der gedachten, maar de vader der
gedachten heeft  allang wegens de harde realiteit zelfmoord gepleegd. De clash
tussen het verstand en het wensdenken.

Pandjeshuis waar men goud inkoopt in Santa Cruz de la Tenerife,
Canarische Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

We rijden door de stad. Een pandjeshuis waar men goud inkoopt. Wat is
belangrijker, je erfstuk of het kunnen betalen van de energierekening? Wanneer
we dat even vertalen naar Nederland en België waar de meeste van onze lezers
wonen, zijn mensen met een kleinere of kleine beurs weldra gedwongen om hetgeen
ze van hun ouders of geliefden als aandenken gehad hebben te verpanden of te
verkopen omdat vadertje staat bovenop de energieprijs er nog eens een stevige
hoop belastingen smijt.  Is dit wel eerlijk of rechtvaardig?

Op de achtergrond stilliggende cruiseschepen en de Seadrill West
Jupiter, een boorschip met op de voorgrand een ferry die uitvaart van
Armas in de haven van Santa Cruz de la Tenerife, Canarische Eilanden.
Foto: © Peter-Vincent Schuld


Een van de uiterst belangrijke redenen waarom de energieprijs in eerste
instantie zo hoog werd kwam naar zeggen van de oliemaatschappijen onder meer
voort uit het feit dat dat oliemaatschappijen hun installaties ter land en ter
zee gedurende de coronacrisis in onderhoud hebben gegooid. Er was weinig vraag
naar olie, de prijzen kelderden.

Het booreiland Ocean GreatWhite van het Amerkaanse Diamond Offshore
Drilling in de haven van Granadilla met op de voorgrond de
DISA-raffinaderij op Tenerife Foto: © Peter-Vincent Schuld

De economie dus ook het transport ter land, ter zee en via de lucht lag voor een
aanzienlijk deel stil. De offshore installaties waaronder booreilanden,
werkeilanden en boorschepen werden naar de havens gebracht zodat technici ze
weer op punt konden stellen. Dit verloop zoals hierboven beschreven werd niet
zelden in twijfel getrokken. Het zou niet waar zijn omdat oliemaatschappijen
alleen maar meer centjes wilden verdienen toen de energieprijzen gigantisch
gingen stijgen. We namen een een kijkje op de diverse websites waar we het
internationale scheepvaartverkeer kunnen monitoren zoals
,
  en . Er viel ons op dat diverse “rigs” voordat de
coronacrisis uitbrak reeds naar wal gesleept waren

De Seadrill “rig” West Eminene (links) en het boorschip West Jupiter
in de haven van Santa Cruz de la Tenerife, Canarische Eilanden

Foto: © Peter-Vincent Schuld

We gebruiken dit soort van websites met regelmaat als we de route van bepaalde
schepen in de gaten willen houden. Dan zien we inderdaad real time bewegingen
van offshore platforms.

Het boorschip West Jupiter van Seadrill in de haven van Santa Cruz de la
Tenerife Foto: © Peter-Vincent Schuld

Elke “rig” zoals deze platforms in het Engels worden genoemd dat stilligt en niet
produceert kost handenvol met geld.  We nemen eens een voorbeeld. Op 12 december
2019 werd aangekondigd dat het boorschip West Jupiter van de firma Seadrill op
zou stomen naar de haven van Santa Cruz de la Tenerife om gerepareerd te worden.
Bron? Puertocanarias.com. Het schip lag er in oktober, november en december
2021. We schrijven 10 maart 2022 en het het schip nog steeds in de de haven van
Santa Cruz de La Tenerife. Status?
“Moored”
, dus aangemeerd. Is er
geen werk? Zit de firma in slechte papieren? Nou niet direct. De firma Seadrill
haalde een stevig contract binnen voor de West Jupiter  ter waarde van 264
miljoen US Dollar om in opdracht van de Braziliaanse oliemaatschappij Petrobras
te gaan boren. Maar wanneer?  Vanaf december 2022 in het Buzios olieveld voor de
kust van Brazilië aldus de offshore nieuwssite .

Het boorplatform West Eminence van Seadrill in de haven van Santa
Cruz de la Tenerife

Foto: © Peter-Vincent Schuld


Achter de West Jupiter lag een ander werkeiland dar dienst deed in de
winning van olie en gas, West Eminence eveneens van Seadrill. Gebouwd in 2009.
Amper 6 jaar lijkt het ding in gebruik te zijn geweest. In 2015 werd het
aangemeerd in Santa Cruz de la Tenerife. Op 21 oktober 2021 werd het door een
sleper van Maersk afgevoerd naar Turkije. Doel van de reis? Sloop aldus de
nieuwssite . Zetten we het mes in de boor- en winningscapaciteit? 
Is het geen kapitaalvernietiging om een booreiland dat pas in 2009 is afgebouwd
al in 2015 af te meren en 2021 af te schrijven om het naar de sloop te brengen?
Missen we hier iets? Wordt vervolgd, want hier gaan we natuurlijk verder op in.

De Ensco Floatel Reliance afgemeerd in de haven van Santa Cruz de la
Tenerife Foto: © Peter-Vincent Schuld


Tenerife lijkt wel een bejaardenoord voor offshore eilanden. Valt er geen
olie meer te winnen, valt er geen gas meer te boren? Nou dat valt nog wel mee.
Voor de kust van Zuid-Amerika, waaronder Brazillië, Suriname en Guyana zijn er
weer de nodige olievelden gevonden. Feitelijk zit er her en der nog genoeg olie
en gas onder de grond van de bodem van de grote oceanen.  Maar weer stellen we
vast dat de booreilanden en werkeilanden werkloos liggen te wachten. Op 17 april
2019 meerde het Ensco drilling ship Floatel Reliance aan op Tenerife. We
schrijven vandaag, 10 maart 2022, het booreiland ligt er nog steeds. Aan de hand
van de trackinggegevens ligt het nog steeds aangemeerde in Santa Cruz de la
Tenerife, werkloos. Wat klopt hier niet?

Het boorplatform Ocean GreatWhite in de haven van Granadilla,
Tenerife, Canarische Eilanden

Foto: © Peter-Vincent Schuld

Nee, het is niet het einde van het verhaal. Alles behalve dat. We zetten met de
auto koers naar Granadilla. Een haven langs de oostkust van het eiland. Hier
komen we het volgend offshore werkeiland tegen. De Ocean Greatwhite van Diamond
Offshore Drilling. Het gigantische booreiland lag er in oktober, november en
december van het afgelopen jaar en raad eens waar het nu ligt? Inderdaad, nog
steeds in de haven van Granadilla. Eigenaar is Diamond Offshore Drilling. We
verzinnen het niet en nogmaals, Marinetraffic.com vertelt u het verhaal zoals
het is. Status?
“Moored”. 

Het boorplatformOcean GreatWhite vam Diamond Offshore Drilling in de
haven van Granadilla, Tenerife, Canarische Eilanden Foto: ©
Peter-Vincent Schuld


Wat licht speurwerk levert ons de informatie op dat de Amerikaanse
moedermaatschappij Diamond Offshore in zeer slechte papieren zit. Twee miljard
dollar aan schulden. Het bedrijf heeft een beroep gedaan op het zogenaamde
“chapter 11” uit de Amerikaanse faillissementswet om zich te beschermen tegen
een faillissement. Dit werd onder voorwaarden toegewezen door de rechtbank. Maar
het boorschip ligt er werkloos bij en elke dag dat het stil ligt kost geld, veel
geld. De firma is bezig om haar schulden en financiering te herstructureren.
Maar als de banken niet meer happig zijn om te investeren in de winning van
fossiele brandstoffen, al dan niet vanwege van de klimaathysterie dan wordt de
slagkracht van de olie- en gasindustrie kleiner en moeilijker. En tegelijkertijd
minder afhankelijk van Russisch olie en gas. Is dat niet waar een deel van de
politiek naartoe wil? Hier zit een tegenstrijdigheid. Minder fossiele
brandstoffen? Met wurging van bedrijven en torenhoge en onbetaalbare
energieprijzen tot gevolg? Het is een wat misselijk makend beeld vanaf de
parkeerplaats snelweg. Aan de ene kant zien we het booreiland werkloos liggen
aan de kade, met op de voorgrond gesubsidieerde windmolens.

PCAN tankstation in Abades de los Moriscos, Tenerife, Canarische
Eilanden Foto: © Peter-Vincent Schuld

Vlakbij ligt er een tankstation van de eveneens Canarische oliemaatschappij PCAN.
Aan klandizie geen gebrek. Maar de werk- en booreilanden liggen stil of worden
gesloopt. Hier zit iets fundamenteel mis in het denken en handelen inzake de
winning van fossiele brandstoffen en het is de burger die de onbetaalbare
rekening krijgt gepresenteerd. Leuker kunnen we het niet maken, wel zotter.

Het dumpen van basaltblokken en vulkanisch gesteente bij de aanleg van
een golfbreker in de haven van Santa Cruz de la Tenerife Foto: ©
Peter-Vincent Schuld

Kunnen we nog golfbrekers bouwen om de waanzin tegen te gaan? Ja, maar voor ook
het aanleggen van echte golfbrekers moet er brandstof getankt worden door de
wagens die de basaltblokken aanvoeren en de grondverzetmachines die de blokken
op de juiste plaats moeten krijgen.

11 maart 2022, de wereld is nog gekker dan gek geworden. Waarvan akte, en
overgaande tot de orde van de dag…..voor zolang het nog mogelijk is.

U betaalt torenhoge prijzen voor benzine, gas en
                        elektriciteit…. Het lijkt er op dat u bedonderd wordt waar u bijstaat

Oorlog Oekraïne: De stand van nu en

U betaalt torenhoge prijzen voor benzine, gas en
                        elektriciteit…. Het lijkt er op dat u bedonderd wordt waar u bijstaat

Poetin wacht op zijn “nekschot”

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *