#Nieuws & Actualiteiten

Verkeerde argumenten in politieke strijd dividendbelasting


Verkeerde argumenten in politieke strijd dividendbelasting

door Koos van Houdt

De feiten spreken voor zich. Wat is de situatie op Prinsjesdag in de Tweede
Kamer? Het is een feit dat het kabinet wil proberen de dividendbelasting af te
schaffen. Het is een feit dat we dit te vroeg weten. Het had pas op Prinsjesdag
bekend mogen worden. Het is een feit dat de coalitie daarover verdeeld is, maar
het voorstel toch steunt. Ook dat hadden we eigenlijk pas op Prinsjesdag mogen
weten. Het is een feit dat de oppositie nog wel een poosje wil stoeien over die
“meloen”, die moeilijk valt door te slikken.

De Tweede Kamer is een arena vol politieke strijd. Het zou pas gevaarlijk worden
wanneer er geen meningsverschillen zouden zijn. De dividendbelasting is typisch
zo’n onderwerp waarover valt te twisten. Het stond in geen enkel
verkiezingsprogram. Maar je kunt begrijpen dat de liberale ideologen bij de VVD
zo’n voorstel ontwikkelen. Die jongens zijn er immers om het bedrijfsleven en
het grootkapitaal te steunen. Die willen niets liever dan grote bedrijven als
Unilever en Shell zich thuis blijven voelen in Nederland.

Veel landgenoten die een belangrijke rol in de politiek spelen, hebben eerder bij
dergelijke bedrijven gewerkt. Er is niets mis mee. Maar Unilever, ooit werkgever
van Mark Rutte of Shell, waar onder meer Frits Bolkestein, Wouter Bos en Dick
Benschop hebben gewerkt, moeten niet de inhoud van de Nederlandse politiek
willen bepalen.

Dat anderen in de Nederlandse politiek tegen dat plan inzake afschaffing van de
dividendbelasting zijn, is ook geen probleem. Wat de uitkomst ook wordt, het
land zal er niet door vergaan. Over cijfers valt in de nationale politiek
eindeloos te twisten. Je kunt je geen halve abortus voorstellen, wel een
compromis over cijfers en belastingmaatregelen.

Maar nu. Hoe voer je dat debat? In hun haast de publieke opinie naar de eigen
hand te zetten, hebben zowel Jesse Klaver (GroenLinks) namens de oppositie in
een eerdere fase, als eind vorige week Sybrand Buma (CDA) het verkeerde argument
gebruikt. Klaver zegt dan: “Ik ben tegen het voorstel, want de kleine man draait
op voor die anderhalf of twee miljard, die de maatregel kost”. Buma, in zijn
haast het kabinet af te dekken, zei donderdagavond: “We hebben het zo geregeld,
dat het grotere bedrijfsleven deze maatregel betaald.”

Lees nog even door, zodat ik kan uitleggen waarom beide argumenten fout zijn. We
kennen in dit land de zogenaamde Comptabiliteitswet. Hoewel u wordt geacht de
wet te kennen, hoeft u niet direct precies te weten wat in deze wet staat.
Kamerleden en ministers echter wel. Daarin staan onder meer de spelregels voor
het opstellen van de rijksbegroting. Rode lijn: de regeling voor de inkomsten
(onder meer de belastingen) staat geheel los van de regeling voor de uitgaven.

Wat de departementen al dan niet doen voor onze wegen, scholen, gezondheid en
leger staat los van de wijze waarop wij worden verplicht belastingen te betalen.
De wegenbelasting is geen wegenbelasting, maar motorrijtuigenbelasting. Het
verdwijnt in die ene grote overheidspot. De inkomstenbelasting, de btw en al die
andere geliefde en minder geliefde aanslagen op wat wij als burgers ‘ons geld’
vinden, worden geheven ongeacht de beslissingen over de wijze waarop ons geld
weer door onze overheid wordt uitgegeven.

Het komt erop neer dat de inkomsten van onze overheid in een grote pot komen,
schatkist genaamd. Dat geld wordt allemaal bij elkaar gegooid. Je kunt dus van
geen enkele belasting zeggen dat het voor een speciaal doel wordt geheven of een
specifiek effect heeft op welke afzonderlijke beleidsactie dan ook. Wel mag de
overheid ermee doen, wat het wil als er een meerderheid voor in de Tweede en
Eerste Kamer. Er zijn geen ‘deelheffingen’ of bijzondere belastingen.

Het is daarom helemaal niet raar om voor de ene belasting de tarieven net even
wat hoger vast te stellen of die voor een andere belasting te schrappen. Het
enige wat je ervan kunt zeggen is dat ook de overheid het eigen huishoudboekje
op orde moet krijgen of op orde moet houden. Daarom zet Jesse Klaver op
verkeerde wijze zijn aanval in op de afschaffing van de dividendbelasting en
verdedigt Sybrand Buma die op verkeerde wijze. Het is een feit dat beide
handelen in strijd met de wet. De Comptabiliteitswet wel te verstaan. Daar staat
alleen geen boete op.

Verkeerde argumenten in politieke strijd
                        dividendbelasting

De Dagdenkers: Haal de mens van zijn

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *